In de wereld waar ik in opgroeide, was er een realiteit waarin ik mij zou gaan manifesteren. Deze realiteit, werdt gevormd door mijn voorgangers. En hun voorgangers vormde de wereld voor hen.
Zie het als een kamertje die je gaat huren. Voor jou zat er ook al iemand. En in all zijn recht, was hij er niet bepaald mee bezig dat hij deze ooit aan jou ging achterlaten.
Toch vertrouw je er op dat de vorige bewoner het netjes heeft verzorgd en jij niet in een varkenstal terecht komt.
Ik heb geleerd dat ik op deze wereld, in chronologisch perspectief keuzes kan maken. Dus dat ik iets kan doen of zeggen, met betrekking op tijd.
Ik kan nu uit ongeduld al mijn geld er doorheen jagen. Dan zal ik daar nu veel plezier aan hebben. Maar, later wellicht spijt aan over houden.
Ik kan nu mijn ongeduld uitzitten. Dan zal ik daar nu heel veel moeite mee hebben. Maar later wellicht veel meer plezier aan beleven.
Ik kan de wereld vormen naar mijn gemak en voor de mensen van nu. Of ik vorm deze voor mijn kinderen en hun gezinnen. Dan leer ik wat verantwoordelijkheid dragen voor de wereld betekent. En voed ik later heel andere kinderen op, dan wat er nu voor generaties op komst zijn.
Bouw aan de wereld, niet voor mij, maar voor mijn opvolgers.
