Annemin Kaleminden

11- Doğum

Uzun zamandır bölüm yayınlayamıyorum farkındayım 3 aydır hastanedeyim ve inanın bölüm yazmayı çok özledim.

Büyük bir boyun ameliyatı geçirdim. Belden aşağımı hissetmiyorum ama bu geçici bir durum boğazımda bir boru var ondan ötürü konuşamıyorum ama buda geçici bir durum Allah' a şükürler olsun hemen iyileşmem için dualarınızı eksik etmeyin

Hadi iyi okumalar...

2 Ay Sonra

Ben, şişko bir yaratık haline gelmiştim göbeğim sürekli büyüyordu Umut Lina ile beraber, aslında buna sevinmeliydim ama artık çevremdeki insanları kırıyordum hormonlarım ile başa çıkamıyor ve bu hastaneden ayrılamıyordum.

Sıkılmıştım burada olmaktan, evimi, Reşat ile başbaşa kalmayı özlemiştim fakat buradan günü birlik ziyaretler dışında ayrılamıyordum.
"Bugün nasıl hissediyorsun" Dilara hanım hangi ara odaya girmişti anlamamıştım.
"Şişko ve 6 aylık bir anne adayı olarak görüyorum kendimi" dediğimde
"Anne adayı mı?" diye sordu. Yüzüm asık bir şekilde Dilara hanıma kafamı çevirip
"Evet, şişko bir anne adayı" dedim.
"Sen artık bir anne adayı değilsin" dedi.
"Sen zaten çoktan anne oldun 6 ay önce. Bebeğini karnında ilk hissettiğin ilk ona bebeğim dediğin an anne oldun" dedi.
"Kendimi kötü hissediyorum sanki iyi bir anne değilmişim gibi"
"Benim gördüğüm en iyi annesin, sana rahimin açılsın diye verdiğim bütün egzersizleri düzenli şekilde yapıyorsun, yemene içmene dikkat ediyorsun, hatta her anını o büyüyüp okusun diye günlüğüne yazıyorsun" dediğinde
"Ama bunlar iyi bir anne olmak için yeterli sebepler değil. Çok kaprisliyim hastanedeki herkes benden şimdiden bıktı ve daha 3 ay burada olacağım Reşat çok yoruldu benim yüzümden ve ben bunları bile bile yapmaya devam ediyorum" Dilara hanım elimi tuttu.
"Hamileyken herkes kaprisli olur bende çok kaprisliydim. Hastanedekilerin senden bıktığı falan da yok. Ayrıca her baba adayının yapması gerekenleri yapıyor Reşat bey" dediğinde
"Bana anne oldun dediniz peki neden hâlâ Reşat baba adayı?" diye bir soru yönlendirdim.
"Çünkü Reşat bey hâlâ bebeği hissetmedi sadece bebeği gördü onu baba olması için bebeğin doğup babasının onu, kucağına alması gerekiyor ancak o zaman baba olur" dedi Dilara hanım.
"Peki bebeğiniz şimdi kaç yaşında" Dilara hanımın bir çocuğu olduğuna inanamıyordum.
"Bebeğim doğum esnasında öldü, hasta olmasına rağmen onu dünyaya getirmeyi istedim ufacık bir umut vardı yaşaması için ama olmadı" bir an bebeğimin hasta olabilme ihtimalini düşündüm ben Dilara hanımın yerinde olsam onun gösterdiği cesareti gösterebilir miydim?
"Çok üzgünüm ben... Bilmiyordum"
"Önemli değil onu bana hatırlattığın için teşekkür ederim onu unutmayı hiç istemiyorum. O bana ait en önemli şeydi, o benim bebeğim"
"Kaç yıl oldu meleklerin yanına gideli?" diye sordum.
"5 yıl oldu gideli zaten sonra kendimi hep işime adadım bir sürü bebeği ilk ben kucağıma aldım. Eşim benim bu denli çalışmamı hiç istemedi ve boşandık. Bebeğimin ölümünü hemen kabullenmişti sanki hiçbir şey olmamıştı hayatımıza giren" bir damla aktı gözlerinden. Dilara hanımın elini tuttum onu anlamaya çalıştım. Anlayamadım anlayamazdım da zaten yaşamayan anlayamazdı.
"Çok üzüldüm" diyebildim zar zor başka ne denilebilirdi ki zaten bu durumda. Dilara hanım göz yaşlarını silip kendini toparlamaya çalıştı.
"Geçti gitti işte. Şimdi ki konumuz sensin seni kontrol etmeye gelmiştim kendini şişko olarak düşünme ve boş stresten uzak dur, yarın bir daha kontrole gelirim, iyi günler" dedi Dilara hanım arkasını dönüp giderken.
"İyi günler" diyebildim sadece büyük bir pişmanlıkla.

♡♡♡

Saat 18: 25' ken belime kuvvetli bir ağrı saplandı yavaşca yatağıma giderken belimdeki ağrının bir an önce geçmesi ve Umut Lina' nın bu ağrıyı hissetmemesi için duâ ediyordum nihayet yatağa ulaştığımda yavaş hareketlerle sırt üstü yatağıma uzandım.
"Umut Lina annecim, sen bu ağrıyı inşallah hissetmiyorsundur. Ama diyelim ki hissediyorsun son derece sakin ol ve sakın doğmaya kalkma çünkü şuan çok erken anlıyor musun beni bebeğim" karnımı okşamaya başladım şuan onun için çok endişeleniyordum komidinin üzerinde' ki günlüğünü elime alıp şuan hissettiğim duyguları ve çektiğim acıyı yazmaya başladım belki bu yöntem bana acımı hafifletebilirdi.

♡♡♡

"Bak beni korkutuyorsun Allah aşkına doktora haber verelim"
"Derin hem seninle hemde bu acıyla uğraşamıyorum asıl sen Allah aşkına sus. Dilara hanıma haber vermeyeceğim çünkü doğurmuyorum daha 3 koca ay' ım var önümde" şuan saat 21: 30' du. Koskaca üç saatte ağrım hiç hafiflememiş aksine artmıştı ama doğuma 3 ay varken doğurmayacaktım Reşat' a bahane uydurup bugün Derin ile başbaşa kalmak istediğimi söylemiştim çünkü Reşat' ı burada kesinlikle durduramazdım.
"Ama çok korkuyorum ya kötü birşey olursa Semai Allah aşkına burada böyle durmamı bekleme bari Reşat' ı arayayım" cümlesini bitirmesine izin vermeden bağırdım.
"Reşat' ın asla haberi olmayacak anladın mı?!" sesimi azıcık yükselterek kurduğum cümle Derin' i susturmuştu. Başımı yastığıma dayadığımda çok korktuğumu anladım bebeğim için Dilara hanıma haber vermemek doğru bir karar mıydı bilmiyorum ama her geçen saniye ağrılarımı daha' da arttırıyordu bu sefer ağrılarım kasık bölgemdeydi ve sanırım ne kadar kabul etmesemde Umut Lina erkenci davranıyordu.

Ve birden bire öyle bir şey oldu ki bağırmaya başladım bacaklarından aşağıya sıcak sular akıyordu.
"Derin!!! Dilara hanımı çağır Derin!!! Reşat' ı ara" ben acı feryatları atarken Derin korkuyor ve endişeleniyordu ve bunlar olurken hareket dahi etmiyordu sanırım en olmadık zamanda şoka girmişti ve bu hiç hoş değildi.
"Derin suyum aktı doğum başladı!!!!" var gücüm ile bağırdığımda
"Sakin ol derin derin nefes al ve ver ama ne yaparsan yap sakın ıkınma ben hemşirelere haber verip hemen Reşat' ı arayacağım" ve dışarı çıktı bende olabildiğince sakin bir şekilde nefes alıp vermeye başladım. Gözlerim kapanmaya çalışırken direnmeye gayret ettim.
"Hemen doğumhaneyi hazırlayın çabuk!" Dilara hanımın sesini duymak beni rahatlatmıştı.
"Semai dayan yakında bebeğin birazcık erkenci davranıyor ama elimden gelen herşeyi yapacağım ve bebeğin sapasağlam bir şekilde kollarında olacak" sedye hızlı hareketlere odadan çıkıp asansöre doğru gitti. Ama bu benim umrumda değildi.
"Ah Dilara hanım, canım çok yanıyor daha zaman vardı çok korkuyorum" ağlamaya başladım bebeğime zarar gelmesini istemiyorum o bana Allah' ın bir hediyesi

Reşat...

Eve her zamankinden daha geç gelmiştim bu gün iş yerinde biraz oyalanmıştım Semai olmadığında eve erken yada geç gelmemin bir anlamı yoktu acaba şimdi nasıldır diye düşünmekten kendimi alı koyamıyorum ama bugün kız günü yapmak istediğini söyleyince onları rahatsız etmek istemiyordum evin giriş katında boş bir oda vardı bende onu Umut Lina için hazırlamıştım Semai için süpriz olacaktı. Hızlı adımlarla odaya girdim kapının hemen karşısında pembe bir beşik duruyordu. Pencerenin önünde pudra pembesi bir koltuk duruyordu bebek altının değişmesi için olan bir bölüm ve bezleri hazırdı beşiğin hemen yanında da sallanan sandalye ve sandalyenin önünde' de ufak bir puf duruyordu beyaz bir dolap koymuştum beşiğin karşısına ve biraz elbise almıştım doğum çantasını dahi hazırlamıştım daha çok erkendi fakat heyecanıma laf dinletemiyordum bir kaç rafın üzerinde' de oyuncaklar ve masal kitapları koymuştum inşallah Semai odayı beğenirdi. Ben odayı incelerken telefonum çaldı bilmediğim bir numaraydı telefonu açıp kulağıma getirdiğimde
"Reşat, ben Çağatay" elimi yumruk yaptım.
"Telefonumu nereden buldun" Diye çıkıştım.
"Ama bu çok ufak bir detay boş ver ben seninle başka birşey konuşacağım" sinirim kat ve kat artarken
"Ne istiyorsun lan" dedim.
"Babalık testi yaptırmak istiyorum"
"Çağatay sen salak mısın? Senin çocuğun olmuyor"
"Bir sürü tedavi oldum ve o bebek benim senin değil!"
"Boşuna kendini kandırma" Dedikten sonra telefonu hızla kapatıp koltuğa fırlattım. Sonra ise merdivenlerden ikişer üçer hızla çıkıp odama girdim.
"Allahım yalvarırım Çağatay gerçekleri öğrenmesin"
"Yalvarırım bu zorlu süreçte ailem için güçlü olayım" Yatağa oturup kravatımı gevşettim.
Acaba Semai nasıldır ne yapıyordur şuan ağrısı var mıdır? Acaba arasam mı? Daha fazla dayanamayıp hızla banyoya girdim. Üzerimi çıkarıp suyu açtım. Küvette içine girdim biraz dinlenip kafamı dağıtmam gerekiyordu başımı geriye doğru atıp gözlerimi kapattım.

Vee bölüm biter tatlı yorumlarınızı ve beğenilerinizi bekliyorum 😘😘