Halbuki ben ne güzel severdim gecenin siyahında kaybolan gözlerini.
Görmeden, bilmeden, bıkmadan, usanmadan.
Sevmek için yanında olmak mi gerekti? Sevmesi mi gerekti?
Yürü be sende!
Peki bu bendeki neydi?
Kör gözler,
Bir karış havada akil,
Unutulmuş bütün yeminler sözler,
Çiğnenmiş laflar,
Sesizce kendimle savaş
Bunlar da sevmek degil miydi?
Başka şehrin adamı
Benim toprağımın adamı.
