Wraak van Hayat

11. De Test

De dag is aangebroken. De dag van de test die ervoor gaat zorgen dat ik de maffia binnenkom. Ik heb gisteren de hele dag met Rida zitten voorbereiden. Hij heeft me alles verteld over hun. Wat ze belangrijk vinden, wat ze niet tolereren etc. Ik was aan het bellen met Rida ik was super nerveus. Ik: ' Ik denk dat ik ga flauwvallen. Ik ben zo bang en nerveus.' Rida: ' Het komt goed in shaa allah, maar laat niet zien dat je nerveus bent. Dat gaat hun laten twijfelen over het feit of je wel geschikt bent of niet.' Ik: ' Oke is goed. Gewoon rustig blijven Hayat. Adem in adem uit. Je blijft wel bij me toch?' Rida: ' Tuurlijk, ik laat je voor geen seconde alleen, maar als ik zie dat het te ver gaat grijp ik in.' Het doet me echt goed om te horen hoeveel Rida om mij geeft. Wie had dat gedacht. Dat we samen in deze situatie zouden belanden, maar ik ben wel blij dat het met hem is. Ik: ' Ja dat is goed. Ik ga even slapen dus ik bel je wel wanneer je me kan ophalen.' Rida: ' Is goed slaaplekker.' Toen hing hij op. Ik probeerde te slapen maar dat ging heel moeilijk. Vanavond kan op zoveel manieren eindigen, maar dat moet me niet afleiden van mijn doel. Terwijl ik in mijn bed lag begon ik na te denken over alle herinneringen die ik heb met Tarik en begon meteen te huilen. Hij was zo jong en hij verdiende het niet om zo te eindigen. Verdriet veranderde in woede waardoor ik niet meer kon slapen. Ik: ' Ik kan net zo goed Rida bellen om me op te halen aangezien ik niet kan slapen.' Ik belde hem op en hij zou er over een kwartier zijn. Ik: ' Vanavond gaat het gebeuren, moge Allah me bij staan en me beschermen, want alleen Hij weet of ik er levend uitkom of niet.'

*15 min later*
Rida was aangekomen en toeterde om mij te laten weten dat hij er is. Ik liep met trillende benen richting de auto. Rida: ' Ben je ready?' Ik: ' Om heel eerlijk te zijn niet, maar het moet gebeuren.' Rida: ' Als je nu tegen me zegt dat je wilt stoppen kan dat nog.' Ik: ' Nee het moet gebeuren. Ik stop niet tot dat ik mijn wraak heb.' Voor de rest van de rit was het heel stil. Niemand sprak. Je kon elk geluid in de auto horen. Zo stil was het. Eenmaal aangekomen bij de loods kickte de zenuwen pas echt in. Rida hield me stevig vast en we liepen samen naar binnen. Ik kreeg gelijk tranen in mijn ogen, omdat dit de plek is waar alle ellende begon. De plas bloed van de neergeschoten man heeft een grote vlek achtergelaten op de grond. Ze nemen niet eens de moeite om het schoon te maken. Terwijl ik er naar staarde liep Mourad naar binnen. Mourad: ' Nou schat ben je er klaar voor want je kan niet meer terug.' Ik: ' Ik ben er klaar voor.' Net op het moment dat hij iets wilde zeggen stormde een groep mannen met geweren en bivakmutsen de loods binnen. Ze opende gelijk het vuur. Rida trok me met zich mee en begon te schieten. Mourad pakte ook zijn geweer en begon te schieten. Het lukte 1 van de mannen om dichterbij te komen. Hij begon met Rida te vechten, maar terwijl zij bezig waren met vechten pakte iemand me van mijn middel en trok me mee. Ik: ' RIDAAAA!!!! RIDAAAA HELPPP!!!' Rida begon gelijk mijn richting op te rennen, maar werd neergehaald door 1 van de mannen. De man die mij vast had deed een doek met een sterke geur tegen mijn neus aan en op dat moment was ik buiten bewustzijn.

Ik werd met een flinke hoofdpijn wakker en zag heel wazig. Ik had geen idee waar ik was of wat er überhaupt daarvoor was gebeurd. Ik wilde in mijn ogen wrijven maar besefte dat ik vast zat aan een stoel. Ik begon te schreeuwen maar niemand reageerde. Na een tijdje kwam er een man naar binnen en staarde me voor een paar minuten aan. Man: ' Wat deed z'on mooie meid met al die gevaarlijke mannen in die loods?' Hij wreef met zijn duim over mijn wang, maar ik trok mijn hoofd gelijk weg. Ik: ' Wat wil je van me en wie ben jij?' Man: ' Ik wil informatie over de Cobra's en jij gaat dat aan mij geven.' Ik : ' Wie zegt dat ik iets weet.' Op dat moment pakte hij me stevig van me gezicht en zette een pistool op me voorhoofd. Man: ' Kijk dit kan op 2 manieren eindigen of je geeft me de informatie en gaat hier heelhuids weg of je mag onder de grond gaan liggen. Is jouw keuze.' In principe als ik hun info geef mag ik weg, maar word ik door de Cobra's vermoord of ik zeg niks en wordt alsnog vermoord. Mijn grafsteen mag al gemaakt worden, want dit is zinloos. Ik: ' Ik heb geen info en al had ik het zou ik niks zeggen.' Man: ' Je hebt je keuze gemaakt. Ik had je gewaarschuwd.' Hij zette het pistool op me voorhoofd, hij laadde hem en trok de trekker......

Een doodse stilte volgde. In mijn gedacht was ik al dood maar ik hoorde geen knal. Ik deed me ogen open en was er nog steeds. Op dit moment was ik helemaal verward. En toen kwam Mourad binnen en klapte heel langzaam. Mourad: ' Had dit niet verwacht, maar je bent geslaagd.' Nu wist ik al helemaal niet meer wat er gaande was. Ik: ' Huh wat, ik begrijp het niet.' Mourad: ' We wilde kijken of je loyaal kon zijn en bereid was om te sterven. En dat heb je laten zien, dus je bent geslaagd.' Ik werd losgemaakt en Rida kwam gelijk de kamer binnen en pakte me stevig vast. Rida: ' Ik dacht dat ze je wat aan hadden gedaan. Ik zou mezelf dat nooit vergeven.' Ik: ' Shh ik ben oke. Maak je geen zorgen.' Vol blijdschap keek ik Rida aan. Mourad: ' Welkom bij de Maffia.' Toen ik die woorden hoorde keek ik gelijk naar boven, want ik zal mijn belofte aan hem nakomen en dit zou pas het begin zijn....

De spanning zit er lekker in. Denk je dat Hayat haar doel zal bereiken of toch iets anders tegemoet komt? Chapter 12 soon.