Gumawi ako sa kabilang building upang ibigay ang cookies na binake namin ni lexie kay andrew. wala si andrew roon ang tanging naroroon lamang ay si francis.
"dianne nasa clinic si andrew. hinang hina kanina eh pero pinilit pumasok kaya ayan tuloy hindi na kinaya" ~francis
"Ha? sige francis salamat ha?"
Nag dali dali akong pumunta sa clinic ngunit hindi ko na naabutan doon si andrew.
"hi miss andito pa po ba si andrew lee?"
"wala na eh pinauwi ko na. bakit?" ~nurse
"wala po."
binalikan ko si francis at itinanong ko kong ano ang address ng bahay ni andrew. gusto ko kasi malaman kong okay lang siya. Nang maibigay na sakin ni francis dali dali naman akong pumunta roon.
bukas ang pinto ng bahay ni andrew walang tao kaya naman pumasok na ko sa loob.
"Andrew? Andrew andito kaba?"
umakyat ako sa kwarto niya at doon ko siya nakitang mainit na mainit at ang taas ng lagnat.
wala itong malay kaya naman inalaagaan ko ito at nag planong umalis kapag bumaba na ang kanyang lagnat.
Hindi ko na namalayan ang oras. Ako'y nakaidlip. Nang ako'y naalimpungatan wala na si andrew sa hinihigaan niya.
"Andrew?! anong ginagawa mo dito sa kusina nagugutom ka ba? bakit hindi mo ko ginising ang taas kaya ng lagnat mo"
"oy pinag bake niya ko ng cookies. fairness dianne ang sarap ha" ~andrew
"may sakit ka pera nakuha mo pa kong asarin at kainin yan. paano ka gagaling? "
"oyyyy concern sakin. mahal mo nadin ako noh? aminin mo" ~andrew
"Bahala ka na nga dyan mukang okay ka naman na. uuwi na ko gabi na."
kinuha ko na mga gamit ko at nag hahanda na paalis ng bigla akong hinila nito at niyap.
"Thank you sa pag aalaga mo sakin. Sana laging ganito. ako na mag hahatid sayo" bulong nito.
napangiti ako at bumilis ang tibok ng puso ko. ang sarap sa pakiramdam.
(The following morning)
"Fiona may pasok ka ba mamaya? we need to talk. Madami tayong pwedeng pag usapan."
"sige dianne kita nalang tayo sa cafeteria mamaya." ~fiona
Nang mga oras na yon hindi ko parin alam kong paano ko haharapin si fiona. hindi ko alam pero kailangan naming mag usap ng masinsinan.
habang nag lalakad ako na may malaling iniisip bigla ako napahinto at napalingon.
"Pssst psssst" ~Andrew
"oh andrew okay kana ba?"
"malalim nanaman yang iniisip mo. limang hakbang nalang pintuan na yang pupuntahan mo ah. gusto mo bang masaktan sarili mo at oo okay na ko diba nga hinatid pa kita?" ~andrew
"sige na nga. thank you kahapon ha? sa pag hatid. wala naman akong iniisip I'm fine. totoo."
"Gusto ko lang naman makatulong. Tell me na mas magandang shinishare at napag uusapan ang problema para magaan sa dibdib at kalooban." ~andrew
napatingen ako sa mga mata ni andrew at nasabi ko lahat ng gumagambala sa akin.
"ahhh so may gusto pala itong si fiona sa boyfriend mo? kaya naman pala....." ~andrew
"kaya naman pala ano? bakit ka tumigil?"
"Wala dianne kalimutan mo nalang na may sinabi ako sayo." ~andrew
"kalimutan? matapos mong hindi tapusin yong sinabi mo sakin? bahala ka na nga dyan ang labo mo Mr. lee"
nang ako'y papaalis na bigla akong pinigilan nito.
"Wait! sandali. alright sasabihin ko na. Naalala mo yong incident kong san nasuntok at napuruhan ko si paul? well may certain reason kasi don. nakita kong naglapit ang mga labi ni fiona at paul and akala ko nung mga oras na yon e niloloko ka ni paul kaya nasuntok ko nalang siya bigla. now it made sense maaaring si fiona ang humalik kay paul." ~andrew
"Maari nga. pero bakit nagsinungaling pa sakin si paul kaya iba ang sinabi niya sakin noon?"
"Ayan ang hindi ko masasagot dianne. maybe you both should talk na talaga like seriously ilang buwan pa ba siya doon?" usisa nito.
"actually dapat 2 months lang eh pero lagpas na."
"May kailangan ka din sabihin sakanya about satin." ~andrew
at napagisip isip ko na siguro nga it's time it's time na sabihin ko na kay paul ang lahat.
papunta na ako kong san ang usapan nmin ni fiona. sa totoo lang hindi ko padin alam anong sasabihin ko kapag kaharap ko na siya.
"friend sorry I'm really really sorry hindi ko sinasadya alam ko kayo ni paul it's cool naman pero hindi ko talaga napigilan. Kaibigan ba matatawag sakin" ~fiona
paiyak nitong sabi.
Hindi ako nagalit sa kanya. siguro naiintindihan ko siya. bakit ba ako ganito.
niyakap ko siya at sinabing
"Okay lang yon friend. ako nga dapat mag sorry sa inyong dalawa."
"anong ibig mong sabihin dianne?" fiona
"malalaman mo din sa tamang oras."
●●●●
[//sorry sobrang late updates guys haha. dibale nag dagdag na ko ng bonus dito. ENJOY
xoxo... \\]
BINABASA MO ANG
Devil Beside Me
Подростковая литератураmay mga tao na nakatakdang saktan ka, pero huwag natin kalimutan na may mga tao ding nasasaktan dahil nasasaktan ka.
