The Missing Wolf [Voltooid]

You Again - 43

Hoofdstuk 43
Point of view: Louise

Ik wrijf vermoeid in mijn ogen. De zon schijnt fel op de houten vloer van mijn kamer.

Ik merk dat ik half op iemand lig. Langzaam draai ik mijn hoofd een paar graden. Aiden's ogen zijn gesloten. Onder zijn ogen sieren een paar wallen.

Is hij helemaal hiernaartoe gekomen? Cute.

Hij heeft zijn arm om mijn middel geslagen. En verder ligt zijn haren door de war.

Jade zit op de stoel naast mijn bed uit het raam te staren. Net als Aiden heeft ze wallen onder haar ogen.

Hebben ze zo weinig slaap gehad, omdat ik in mijn heat zat? Een naar gevoel van schuld spoelt over mij heen.

'Jade ben je heel de tijd hier gebleven?' Vraag ik zachtjes. Jade leunt met haar hoofd tegen de witte kamermuur.

'Ja.'

'Dat had je niet hoeven doen.'

'Je zat in je heat. Natuurlijk bleef ik bij je.' Gaapt Jade. 'Volgens mij ligt Julian in de hal te slapen.' Gaat ze slaperig verder.

'Ik ga nu Julian redden.' Jade stapt strompelend op. Haar losse paardenstaart zwiert bij elke voetstap.

Ik verschuif mezelf een klein beetje. Aiden ademt op een regelmatige tempo. Zijn ogen zijn nog gesloten.

Ik haal heel voorzichtig zijn arm van mijn middel. Hij reageert hier op door een beetje te bewegen.

Het lampje in mijn hoofd gaat branden. Op de nachtkastje staat een grote witte teddybeer. Ik pak de teddybeer, die Xavier aan mij had gegeven voor mijn verjaardag, en til tegelijkertijd zijn linkerarm op.

Ik stop mijn knuffel in zijn arm. Aiden heeft het niet door en slaapt onverstoord verder.

Een grijns op mijn lippen komt naar boven als ik Aiden de knuffelbeer zie knuffelen. Awh zo schattig.

Ik grijp mijn kans en pak mijn telefoon van het nachtkastje. Een foto maken kan niet veel kwaad of wel? Ik ga hem natuurlijk niet mee chanteren als Lucy. Okay misschien hem ermee plagen.

Ik druk op de witte knopje op mijn beeldscherm.

Grinnikend bekijk ik het resultaat. Misschien kan ik hem uit laten printen op fotopapier en hem inlijsten? Ik heb hier genoeg lege fotolijstjes liggen.

Hij zou niet slecht staan op mijn nachtkastje naast de grote teddybeer.

Ik stap voorzichtig been voor been uit mijn tweepersoonsbed. Nog één leuke foto. Ik loop een halve meter achteruit. Ik scherp de scherpte een beetje bij en maak de foto.

Uit het niets gaat Jade's telefoon keihard af. Uit schrik valt mijn telefoon uit mijn handen en knalt hij op de koude vloer.

Geschrokken raap ik mijn telefoon op. Mijn hele beeldscherm zit vol met spinnenwebben van gebroken glas.

'Wat was je aan het doen?' Gaapt Aiden luid. 'Ik? Niks hoor.' Zeg ik te snel. 'Niks? Waarom is je telefoonscherm gebroken?' Vraagt Aiden grijzend verder. Hij heeft me door.

Oeps.

Maar hij heeft het niet door dat hij nog steeds een teddybeer omarmd.

'Waarom heb je mijn teddybeer in je armen?' Reageer ik met een vraag op de vraag van Aiden. Aiden pakt verbaasd de teddybeer op.