Mehveş ve onun arkasından Melis'le Barış...
"Kerem..Sen mi çağırdın bunu buraya?"
"Zeynep saçmalama.Ben sana sürpriz yapıyım dedim.Niye çağırıyım?"
"Oooğğf." bu gerçekten baya derin bir oflamaydı...
"Yapma güzelim.Gülümse,seni üzgün görmek istemiyorum."
"Bak sırf sen ve Melis için katlanıcam."
"Tamam."
"Seni seviyorum."
"Ben de seni seviyorum."
Mehveş masaya geldi.
"Selaam.Ne kaynatıyosunuz bakıyım?"
"Ebeni-(öksürüp) Hiiç canım öyle BAŞBAŞA kahvaltı yapıyoruz yani DUK yapıyoDUK.."
"Bizde Barış'larla öyle değişiklik olsun diye gelelim dedik..Tesadüf."
"Hıhı tesadüf.."
Melis ve Barış'ta gelince masaya iyice kurulurlar.Yo yo Zeynep Melis ve Barış'tan değil sadece Mehveş'ten rahatsız oldu.
Kahvaltı faslı nihayet bittiğinde dışarıda yürüyüş yapmaya karar verdiler.Zeynep ve Kerem önde el ele yürürken Mehveş Kerem'in omzuna elini koydu.
"Kereem.Burası çok güzel dimi?Aklımda hep eski günler.."
"Evet..ESKİ günler Mehveşçim.Şimdi elini çekte biz yürüyelim."
Mehveş'i geride bırakıp yürümeye devam ederler.
"Kız sap gibi kaldı.(güler)Sen var ya sen.." elini Zeynep'in elinden çekip Zeynep'in omzuna götürüp kendine çeker.Sarılarak yürüyüşe devam ederler.Taa ki...
"Aaaayyy" diye bir ses duyup arkaya bakarlar.Mehveş yere oturmuş ayağını tutuyor.
"Mehveş noldu kuzi?"
"Ayağımı burktum galiba."
"Dur bi bakıyim." diyip Mehveş'in yanına gider Kerem...
Zeynep'te burnundan soluyarak onu izliyordur.
Kerem Mehveş'in ayağını kavrar ve hafif hafif sıkmaya başlar.
"Böyle acıyo mu?"
"ahh..Biraz."
Zeynep dayanamaz Kerem'i çekip Mehveş'in yanına oturur.
"Durun ben bakıyım bi."
Kerem şaşkınca onu izlerken Zeynep Mehveş'in bacağını tutup tırnaklayarak sıkar.
Mehveş "Aaaaahhhh!Napıyosun acıyo!"
"Aaa ama tatlım.Ben burkulup burkulmadığına bakıyorum.Sen sus bakıyim."
Zeynep ayağını biraz daha sert sıkar.Mehveş hafiften inler "Böyle acıyo mu?"
"Ya Zeynep kızın bacağını deştin." diye atılır Kerem.
Zeynep'te kızgın gözlerle ona bakar
"Sen böyle yürüyemezsin." diyip kucaklar Mehveş'i...
İşte şimdi yandın Kerem Bey!
Mehveş Zeynep'e zafer bakışı atar Kerem'in kolları arasında.Kerem Mehveş'i arabaya götürür.
Zeynep arabaya dönmez sinirlerini yatıştırmak için dolanmaya devam eder.Hem ağlıyor hem de yürüyordur.
