Half Angel, Half Demon. ☑️

Hoofdstuk 11

Mijn wekker gaat af en ik sla hem van m'n nachtkastje af. Totdat ik besefte dat het mijn telefoon is waar mijn alarm op staat. Ik spring uit bed en controleer of mijn telefoon nog oké is. Gelukkig wel.

Ik loop richting de keuken in mijn pyjama. De slaapkamerdeur van Sarah staat open, ik gluur even om het hoekje om Sarah samen met Jenna, haar egel, te zien. Ze passen echt goed bij elkaar.
"Klopt!" Bemoeit Daisy zich ermee. "Oh trouwens, ik moet je nog even wat vertellen. Jenna vroeg gister waarom je wegging want Sarah zag je weggaan. Ik heb gezegd dat je even wat moest oplossen en dat het goed zou komen. Oh en ze heeft jou in wolven vorm gezien. En nog wat anders, Roderick is naar je op zoek met zijn mannen, alleen Kiara weet dat Roderick ook zelf meegaat. De andere mensen van het VTDZO weten alleen dat Roderick een aantal groepen heeft gestuurd. Sarah heeft namelijk een brief gekregen en Jenna waarschuwde ons dus. Je hebt nog een half jaar en dan word je opgehaald door iemand. Want anders word je gevonden door een gehypnotiseerd kind. We moeten nog wel de oorlog winnen dus dat willen we niet he. Dus hup hup naar de keuken, we hebben training te doen!" Vertelt Daisy dus even leuk op deze vroege morgen.
Ik blijf me maar verbazen hoeveel dingen jullie wel niet weten en hoeveel andere dingen er wel niet bestaan. Vroeger waren dit allemaal sprookjes voor mij en andere mensen en bestonden dit soort dingen niet.
"Tja dat moest wel want anders zou iedereen het weten en dat moeten we zien te voorkomen." Moppert Kiara.
Hee Kiara, je leeft nog!
Ik voel dat Daisy en Kiara allebei hun ogen rollen.
'Goedemorgen Tam, waarom lach je?' Vraagt Sarah die ondertussen ook de keuken is binnengekomen.
'Hahaha sorry Sarah, maar Daisy en Kiara zijn gewoon grappig bezig.'
"Niet waar!" Zeggen ze in koor
Hahahahaha. Ik lach nu nog harder dan ik net deed.

Na een paar minuten, wat wel uren leek, ben ik uitgelachen en maak mijn ontbijt klaar.
Na het eten maak ik me klaar en ga naar buiten om op Daisy en Sarah te wachten.
"Heey Tam." Gromt Daisy die komt aanlopen uit het bos.
'Echte Daisy!' Ik grinnik bij mezelf, het is best raar om een Daisy in je gedachtes te hebben en dan nog ook als een echte wolf te zien.
Ik ren naar haar toe en geef haar een stevige knuffel.
"Tamara.....geen.... lucht...."
'Oh schnitzels sorry, ik ben even vergeten dat ik nu ook sterker ben.'

Sarah komt ook aangelopen en begint te spreken. 'Tamara en Daisy, we gaan trainen. Wat wil je leren? Of had Kiara al iets voor je in gedachten?'
'Ja Kiara had al iets inderdaad, laten we eerst maar even naar de trainingsplek gaan.' Glimlach ik naar Sarah.

Bij de trainingsplek aangekomen vraag ik aan Kiara wat we ook alweer gingen doen.
"Je krachten van je engelen en demonen kant leren, meer kennis over je wolven en als we nog tijd hebben nog aan je krachten van de Avatar wolf."
Dankjewel Kiara.
"Ik heet Daisy! Niet Kiara."
Weet je nog dat ik het aan Kiara vroeg?
"Ja dus, zij is alweer weg dus wat moet ik dan?"
Laat maar, kom op! We gaan trainen!
"Je hebt er veel zin in zo te zien! Dat is mooi." Zegt Kiara nog, voordat ik haar helemaal weg voel gaan.
Zie je Daisy, ze kan nog wel praten.
"Jaja ik laat je gedachte wel weer met rust, succes ermee." Bromt Daisy.
Ze sluit zich af, dus ik kan haar niet meer horen en zij mij niet. Ik voel nog net een vage connectie die Daisy maakt met haar eigen gedachtes.
"Wacht even, we gaan eerst met je innerlijke dier, dus met Snow oefenen. Laat haar er maar uit." Vertelt Kiara, ze is weer terug.
Ik steek m'n arm in de lucht en een paar seconden later vliegt Snow eruit, ze roept nog een dankjewel naar me en vliegt lekker rondjes.
"Oké, concentreer je maar en ga naar Snow toe." Vertelt Daisy.
'Wacht heel even, ik wil mijn veter nog strikken.'
"Heb je trouwens je vleugels eigenlijk al Tamara? Want dan vlieg je een stukje in de lucht en moet je je dan naar Snow verplaatsen, dat is een stukje moeilijker, maar wel een goeie oefening."
'Ik heb mijn vleugels nog niet...'
Ik sla mijn ogen neer en ik vind mijn schoenen heel interessant geworden. Oja ik ging ze strikken... Maar even doen dan.
"Maakt niet uit, je bent wel laat. Dat kan misschien een probleem worden, maar we komen er wel uit Tamara."
'Oké.'
"Verplaats je dan nu maar naar Snow toe."

Ik concentreer me weer en ik verplaats me in Snow. Ik voel mezelf heel licht worden en open langzaam mijn ogen. Ik vlieg rondjes in de lucht en zie alles zoals Snow het ziet.
In mezelf denk ik dat ik verder wil en ik probeer wat uit.
Ik doe m'n eigen ogen weer dicht en spreid m'n armen. Ik denk aan Snow haar zicht, gehoor en reukvermogen, maar dan bij mezelf.
Ik voel dat ik hoger zweef en open mijn ogen. Ik zie hetzelfde beeld als voor mijn training begon maar dan 10 keer scherper. Ook hoor ik de eekhoorn die altijd verderop nootjes zit te verzamelen.
Ik voel wat kriebelen bij mijn benen en merk dat ik niet meer mijn jeans aan heb. Ik kijk naar beneden en heb ik een hele prachtige witte jurk aan. De boven kant is met rafeltjes en gaas, met aan de binnenkant gewoon stof zodat het niet doorschijnt. Het topje loopt over in witte veren. De veren gaan door tot net onder mijn knieën. Het onderste stuk van de veren is zilver. Ik kijk mijn ogen uit en kijk verbaasd op naar Daisy en Sarah.
'Tamara j.. je.... jou.... jou... kle..... kleren....' stamelt Sarah. Daisy zit me zoals wel vaker, aan te gapen.
'Ja ik had het door, waarom gebeurt dit?'
"Geen flauw idee, komen we waarschijnlijk vanzelf wel achter zoals wel meer dingen. Aangezien aardig wat dingen onbekend zijn over jou." Vertelt Daisy die weer bij zinnen is gekomen.
Ik ben benieuwd of ik ook weer terug kan veranderen. Ik sluit mijn ogen om dit alles te stoppen maar hoor dan een huil van een wolf.
'Oh Daisy, je Alpha roept je, er is iets wat jij en ik moeten weten. Zullen we dan maar gaan?'
"Wow, hoe weet je dat Tam?"
'Dat hoorde ik net.' Ik glimlach er nog even bij. Een beetje verbaasd dat zij het waarschijnlijk niet hoorde.
"Ik hoorde het niet eens, waarschijnlijk is het zo belangrijk dat de Alpha zacht moest huilen."
'Oh, nou dan is het een mooie timing dat ik net mijn goeie gehoor had.'
Ik sluit mijn ogen en concentreer me op mijn eigen kleren. Ik voel hoe de jurk weer veranderd naar mijn jeans en trui.
Ik open mijn ogen weer en mijn extra scherpe zicht, gehoor en ruikvermogen is weer weg, helaas... Maar ik heb natuurlijk al de normale versterkte zintuigen van Daisy, daar zullen we het maar mee moeten doen.
Daisy heeft de connectie weer aangesloten en zegt dat ik in Kiara moet veranderen, dus doe ik dat. Daisy huilt terug dat we eraan komen.

"Whooeehhhooeewww, ik kan rennen!"
Ik ren samen met Daisy naar haar roedel toe.
Als we zijn aangekomen komt de Alpha gelijk naar ons toe gerent. Hij heeft paniek in zijn ogen staan en vraagt een connectie met mij aan. Ik accepteer het en hij vertelt dat er iets ernstigs aan de hand is.
"Er vindt hier over ongeveer 1 uur een slacht partij plaats, zou jij Tamara, de kinderen en ouderen willen verzorgen? Misschien kan je met je krachten een soort beschermingskoepel of iets maken. Ik ga nu terug naar de rest om ze op te stellen voor de strijd. Er zullen veel doden vallen helaas."
De Alpha sluit meteen de link af en rent weg.
"Hmmm, Tam?" Daisy kijkt me met een schuin hoofd aan. "Ik denk dat ik je even een spoedcursus les aarde moet geven, dan kan je die koepel maken en iedereen genezen." Vertelt Daisy, terwijl ze me met een schuine kop aan zit te kijken.
'Lijkt me slim.' Ik loop naar een rustig plekje en Daisy komt me achterna.
"Ik bedenk vast wat oefeningen en spreuken." Daisy lijkt afwezig, volgens mij zoekt ze door haar gedachtes. Ik ga vast in de kleermakerszit zitten en wacht geduldig, maar stressend af.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~$~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hoofdstuk 11 is herschreven!