YANLIZLIĞIN HAYKIRIŞI ...

                                                                        yanlızlıgın haykırışı :                                                                      yanlızlık.. tek başımaydım sadece gecenin karanlıgı  ve ben. sanki her an birşey olacak gibi hissediyordum.  hayat uyumak  yanlızlık  ve sıkıcı okul hayatından ibaretti benim için.   eline bir kitap alırsın  ilk başta sıkıcı gelen bu kitap  okumayı bilip anlamaya çalışınca güzeldir oysaki. aslında hayyatta  öyle boşuna deilde  biraz  birşeyler için yaşamalı insan ...  

       duyugusuzlugun  içinde aradıgım  duygu sadece  biraz eglenceydi benim için..  

bunları düşünürken  sabah oldugunun farkına vardım. yine yanlızlık vardı. zaten o artık en yakın arkadaşım olmuştu . .  çok duygusalım belkide  bu yüzden bu kadar yanlızım.  aslında belki  beni sevende vardı .  kim yanlızlıgın hükmettiği bir dünyada yaşamk isterdiki... ?

 düşünüyordum bunları düşünürken annemin çıglıgı eşlik etti  birden duygularıma  yatagımdan kalktım  ANNEM YOKTU ..  aradım heryere baktım  çok korkmuştm . anneee !! diye bagırdım son birkez annem koşarak yanıma geldi   iiyimisin dedi  bir an düşündüm  aslında iyi değildim.  annem bana sesin dışarıdan geldiğini söyledi .   odama çıktım çok korkmuştum anneme birşey oldu  sanmıştım  belkide duygularımın yanlızlıgının içinde hayattada  yanlız kalmaktan korkuyordum.  aslında sadece bn değil  yanlızlığın hükmettiği  tüm kalplerde vardı bu korku.  YATAGIMA DÖKÜLEN GÖZYAŞLARIMLA BERABER BİRAZ DAHA DERİNE DALIYORDUM HERSEFERİNDE BİRAZ DAHA... (dugulu ve yaşayarak okuyan herkes anlar. )