Olaylardan tam 1 hafta gecmisti. Eylemin Annesi ve Babasi Fransaya isleri yüzünden geri dönmüslerdi. Eylem Alayda baska saatlerde yemek yiyerek kimseye gözükmemeye calisiyordu. Odasindan disari cikmiyordu. O günden beri o Atesin Abisi oldugunu ögrendiginden beri ne kendisini affediyordu neden digerlerini. 1 haftadir ne Görev vardi nede baska birsey. Artik Eylem saklanmaktan cok sıkılmıstı buyüzden kahvaltiya gitmeye karar vermisti. Hizli adimlarla Kahvaltiya oturmustu. Timdeki herkese kizgindi cünkü hepsinin haberi vardi fakat ona söylememislerdi. Aslinda onlara hak veriyorlardi cünkü Ates bizzat söylemek istemis. Yinede yalan söylemeleri gerekmiyordu. Eylem kahvaltiya geldiginde herkes saskin bakislarini ona dogu cevirmisti. Kimse gelmesini beklemiyordu buyüzden onun yeri bos duruyordu. Eylem hemen kendisine bir tabak aldi sonra Ekmekten azicik kopardi. Atesin öndüne duran nutella aklina girmisti. Atesede uzatirmisin demekten cok cekiniyordu. Tüm cesaretini topladi.
Eylem: Abi bana Nutella yi uzatabilirmisin?
Ates saskin birsekilde Eyleme bakiyordu sonra eline Nutellayi alip Eyleme uzatti. Eylem aldi ekmegine sürdü.
Eylem: Kahvaltida en sevdigin sey ne?
Ates: Be-benim mi? N-neden sordun?
Eylem: Evet senin. Abimi tanimak isterim
Evet bunu diyerek Eylem ilk adimi atmisti. Sonucta ne yaparsa yapsin Ates Abisi idi. Ates kocaman gülümsedikten sonra Eyleme döndü.
Ates: Ben menemen cok severim.
Eylem: Öyle mi? Bende cok severim!
diyip gülmeye basladi.
Ates: Senin baska sevdigin yemekler neler?
Eylem: Benim en sevdigim yemegim yok cünkü Makarna desem Hamburger alınır küser Hamburger desem Makarna küser.
Herkes gülmeye basladi.
Eylem: Senin en sevdigim yemek ne?
Ates: En sevdigim yemek yok ama en nefret ettigim Patates yemegi yetimhanede hergün yedigim icin.
Eylem: Keske hep bizimle olsaydin.
Ates: Keske
Eylem: Neyse affiyet olsun size
Fethi: Bizimle yesene
Eylem: Hm peki ama hala sizinle konusmuyorum sakin yanlis anlamayin
Herkes yüzünü asti Eylemse gayet neseli yemegini yedi. Sonra herkes serbestdi Eylem üstüne rahat seyler giyinip parka gitti. Orada bos bir banka oturup yasadiklarini düsündü. Telefon sesiyle kendine geldi.
Eylem: Alo?
Ates: Eylem görev cikti hemen gelmen gerek
Eylem: Ta-tamam hemen geliyorum
Kosar adimlarla Eylem Alaya dogru gitti. Üstüne Ajan uniformasini giyindi fakat kendi Timi yoktu.
Eylem: Yavuz Timim nerde?
Yavuz: Ha onlar gelmiycek sadece sen geliceksin tabi uygunsan
Eylem: Tabi
Hemen yola ciktilar. Yol 2 saat sürdügü icin Eylem arkada oturuken disariyi izleyerek düsüncelerine daldi. Araba durdu biranda. (Araba derken böyle büyük askeri arabasi)
Eylem: Noldu?
Asik(arabayi kullanan) : Burdan sonra yürümemiz gerek yollara Bomba koymus olabilirler
Eylem: Ha tamam
Herkes teker teker indi. Bense Fethinin yanina gittim.
Eylem: Fethi?
Fethi: (yürürken) Efendim Eylem
Eylem: Özür dilerim
Fethi: Ne?!
Eylem: Özür dilerim yanlis yaptim sende sadece Atesi düsündügün icin benden sakladin yoksa söylerdin.
Fethi: Eylem iyimisin?
Eylem: Evet ama barismak istemiyorsan o ayri
Fethi: Deli misin? Tabiki barismak istiyorum
Yürürken Eyleme sarildi. Yanlarina hemen Ates geldi.
Ates: Eylem Fethiyi affettim dimi?
Eylem: Evet ettim ama seni etmedim
Diyip hizli adimlarla Kesanlinin yanina gitti.
Eylem: Mücahit?
Kesanli: Efendim Yenge
Eylem: Ya Atesten biraz bahsetsene
Kesanli: Noldu Yenge sen Atesi merak mi ettin
Eylem: Sonucta Abim. Ama neyse ya sana sormakta hata yaptim
Kesanli: Dur Yenge. Sana söyle diyim hep derdiki bir kardesim varsa ve buda kizsa onun herseyine karisirim
Eylem: Oha yok artik
Kesanli: Vallaha bak buyüzden sen kendi isteginle kiyafetlerine filan ceki düzen ver.
Eylem: Oldu gözlerim doldu.
Kesanli: Demedi deme sonra
Biraz daha ilerledik ve Teröristlerin oldugu yere geldiler. Yavuz herkesi grublara koymustu. Fethi ve Eylem nisanci olarak görev aliyordu.
Fethi: (kulakliktan) Ön kapi temiz
Yavuz: (kulakliktan) Afferin
Kapiya dogru yürümeye baslayan Ates Caylak ve Kesanli dikkatlerini cekmisti. Eylemle Fethi olduklari yerden ayrilarak Ateslere dogru yürümeye basladilar. Temiz saniklari yerden birden teröristlerin cikmasi ile catisma baslamisti. Duvarin arkasinda durarak hepsini indirmeye basladilar. Son dakikada Ates duvardan cekildi temiz mi diye bakicakken gövüsüne bir kursun yedi. Bunu gören Eylem "ATES!!" diye bagirarak yanina kostu. Atesi duvara dogru cekti. Catisma devam ediyordu. Eylem kolundaki kumas parcasini cikarip Kanayan yere bastirdi.
Eylem: Abi beni birakmak yok tamam mi?
Ates: Ölürsem, seni hep bekledigimi bil
diyip gözlerini kapatmaya basladi.
Eylem: Kapatma gözlerini benimle Kal konus hadi. Bak ben önceden diyim ölürsen böyle kisa kisa etekler alio giyinirim
Ates: Ne?! Bak bunu dedin ya simdi ölmem ben
diyip gülmeye basladi
Eylem: Ha buarada seni affetim hadi sende iyiles ve benimle kardes kavgasi yapmaya basla
Ates güldü sonra gözlerini kapatti.
Eylem: Ates? Abi ses ver. Abi nolur ses ver
Eylem okadar sidderli agliyorduki. Fethi hemen Eylemi tutup ordan uzaklastirmaya calisti. Eylemse hickira hickira agalayip cirpiniyordu sevdigi adamin kolunda.
-Bölüm Sonu-
Hizli yazdim hata olabilir affedin :)
