Darlanıyorum bu çıkmaz düşüncelerden, kabuğu kalın içi narin ruh halimden.
Sevmelere gelemedim ben bir türlü... Kalabalıkta boğuldum nefesim miydi bu tükenen.
Susadım mutluluğu duyumsamaya. Ya gel al beni bu yaşantıdan,
ya da git yorma boşuna beni, laçkalaşmayalım sevmeye zorlamayalım.
Sıradan olmayalım, standart tek düze bir hayat değil yaşamak.. aniden ölürüm haberim olmaz.
İçim bir garip yine ne sevilmek istiyorum, ne de eşli bir hayat. ,
Sıkıldım ayni muhabbetlerden. Çevrem ağız birliği yapmış ayni satırları okur kafadan. İstemiyorum evlenmek falan. Yok hayalim benim oyle gelinlik falan. Ne koca istiyorum bu hayattan ne de çocuk çoluk. Sizin olsun ev bark bana huzur verin biraz..
Sonbahar da asili kalsam yapraklar gibi kuruyup solsam. Yağmur olsam yagsam ve rüzgar olup essem. Karanlık belki aydınlanır
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SATIRLARI OLAN ŞAİR
PoesíaSiir yazmak için sair mi olmalı? okuyup hissetsek de yazmasak mı? konuşarak paylaşarak olmaz mıydı illa ask' ı süsleyip püsleyip herkese mi anlatmalı içinde yaşasan olmaz mı? illa herkes duymalı mı? özel olan ne kaldı. kalan sağlar da mı yorulduk ? ...
