The Mysterious Crown Princess

♥ TMCP: Chapter 3 'Dreams?' ♥

Before you read this. Kindly read again the' Chapter 2', kasi po may nakalimutan akong ilagay na parts dun.

And sorry dahil matagal yung UD. So I hope you all enjoy reading this! Don't forget to vote and comments are very much appreciated.

 ~ Dedicated kay Leighshie. Thank you much sa walang sawang pagsuporta sa mga ginagawa ko, I really appreciate it. Kahit sa maikling panahon naging magkaibigan tayo (weh?) hahah anyway Thank You! ^__^

Status: Edited

***

Chapter 3 

*Princess Quielisha POV* 

 Why is it so dark in here...

.

.

.

.

 So... Cold.

 "Huhuhuhu..." Huh?

"Whose there??!!" I'm trembling. Why does it feel like I'm scared of something that I didn't know...

 "Huhuhu..." That voice again.  A voice of a girl. Ano bang nangyayari???

 "Ugghhhhh!" Ang s-sakit. Parang binibiyak ang ulo ko.

Then suddenly, wala na ako sa madilim na lugar na iyon.

 "Huhuhuhuhu..."  Lumingon ako at nakita yung babaeng umiiyak. Pero blurry  yung mukha niya. 

 *BANG!*

 *BANG!*

 *BANG!*

 Gunshot's... What's going on?

 Then, naiba na naman yung place. A place full of...

.

.

. 

.

BLOOD AND DEAD PEOPLE!

 B-blood...

 Napahawak ako sa ulo ko ng sumakit na naman ito, mas masakit kaysa una. Then, I heard a scream.

 "Noooooooo! D-dont hurt my mama and papa!" She's the girl whose crying in my dreams. 

 "Dreams?" 

 N-no... T-this can't be a dream... This is a nighmare!

 "P-please, s-stop."

Nakita kong hinaharang niya yung katawan niya sa katawan ng magulang nito sa mga naglalabang tao. Parang may malaking gyerang nagaganap. Maraming naglalaban, nagpapatayan at patay na mga katawan.

*Third Person's POV*

 "S-stop..." Paulit-ulit niya itong sinasabi habang nakayuko. Then suddenly, naging dark yung aura niya. Isang aura na hindi mo gugustuhing makita pa.

She looks like a demon, ready to kill.

 "Oh. Look what we got here." Nakangisi nitong saad. May hawak itong katana na may bahid pa ng dugo ng mga napatay nito. Pero wala pa ring kibo yung batang babae. Parang hindi nga niya napansin ang presensya nito na ikanainis naman ng lalaki.

Patuloy pa rin ito sa pagbigkas ng salitang 'stop'. Nainis naman ag lalaki, dahil parang lang ito kumakausap sa hangin. Pero napangisi ito sa kanyang naisip. Isang malaking karangalan kung mapapatay niya ang prinsesa na nasa kanyang harapan ng walang kahirap-hirap. Hindi na ito nagdalawang isip pa at tumakbo papalapit sa batang babae para ito'y patayin gamit ang hawak niyang katana, ng biglang sumigaw ang batang babae.