Penalty

01

Hoofdstuk 1

'Wat vind je hier van?'

Samen met haar beste vriendin Maaike – met wie ze in een studentenhuis woonde – was ze op zoek naar wat kerstcadeautjes voor haar familie.

'Die is oké,' knikte Laura, terwijl ze de ketting goed bekeek.

Het was de laatste dag november en Laura had gedacht dat het niet onwijs druk zou zijn op de Nieuwendijk, maar ze had het flink misgehad. Maaike en zij waren niet als enigen op het idee gekomen kerstinkopen te doen.

'Kom,' Maaike trok Laura mee de H&M in.

'Maaike, we zijn kerstcadeaus aan het kopen. Ik begrijp niet wat een kledingwinkel daarmee te maken heeft.'

'Een kledingwinkel heeft heel veel met Kerstmis te maken. Of wilde jij soms in een joggingbroek het mooiste feest van het jaar gaan vieren?' argumenteerde Maaike.

'Kijk, het is lekker comfortabel, maar echt stijlvol is het niet.'

Laura schudde lachend haar hoofd. Ze had kunnen weten dat als ze de stad in zouden gaan, Maaike haar een kledingwinkel in zou slepen, omdat Maaike dol was op mode, en het was dan ook geen toeval dat ze een opleiding volgde aan de Vogue Akademie.

'Dus, dit jurkje?' Maaike hield haar een oranje jurk voor.

'Nee, leuk voor Koningsdag, niet voor Kerst, en oranje is te opvallend. Niks voor mij,' vond Laura, 'in het zwart is de jurk leuker.' En ze pakte de zwarte variant uit het rek.

'Zwart is saai, zo alledaags. Bovendien heb jij alleen maar zwarte jurken in je kast hangen,' ging Maaike tegen Laura in.

'Hij zou je geweldig staan,' drong Maaike aan, 'je kunt de jurk in ieder geval passen om te zien hoe 'ie staat. Ik
ben van mening dat je daarna pas mag oordelen.'

'Prima, geef maar hier,' zuchtte ze. Als Laura niet met Maaike akkoord gegaan was, had Maaike er op een andere manier voor gezorgd dat ze zou gaan passen.

-

De cadeaus voor haar moeder en zusje had ze gekocht, wat betekende dat ze voor haar vader, oom, tante en nicht opnieuw een keer de stad in moest. Ook had ze Maaike kunnen ompraten de jurk in zwart te nemen. En met drie volle tassen naast zich zat ze tegenover Maaike in een caféetje midden in het centrum aan een warme chocolademelk met slagroom; haar lievelingsdrankje.

Voorzichtig nam ze een klein slokje van haar chocolademelk en meteen merkte dat ze wat langer had moeten wachten, omdat het gloeiend heet was.

Haar telefoon ging af, waardoor Laura wist dat er iets was binnengekomen. Ze wilde het uitstellen om te kijken, maar een nieuwsgierige Maaike spoorde haar aan toch te kijken.

'Wie is het? Je nieuwe vriend waar je mij niks over verteld hebt?' grijnsde ze. 'Of nu gaat over vertellen.'

'Nee, jammer genoeg heb ik die niet gevonden en je hebt het volledig mis,' grinnikte Laura. 'Ik heb een berichtje van Celeste.'

Celeste behoorde ook tot het vriendinnengroepje van Laura en Maaike en was in tegenstelling tot de twee meiden erg rebels: sinds ze bij haar ouders vandaan was, deed ze weinig aan school – haar cijfers waren niet de beste – en ging ze minimaal twee keer per week uit.

Celeste de Boer:
Ik ben er vanavond niet, want ben dan op mannenjacht in de kroeg. Laat het ook even weten aan Maaike! X C

'Het is weer zo ver: Celeste is er vanavond niet omdat ze gaat stappen,' zei Laura.

Laura van Vliet:
Doe voorzichtig en have fun!:)

'Ze doet niet anders,' reageerde Maaike zuchtend. 'Volgens mij is er de afgelopen twee maanden geen weekend geweest waarin ze niet uitging.'

Celeste de Boer:
Maak je daar maar niet druk om, ik kom vast goed terecht zoals iedere voorgaande keer. En als de jongens me niet bevallen, kom ik terug richting het appartement!

'Ik vraag me af en toe af of niet beter was geweest als ze een tijdje bij haar ouders was gebleven,' gaf Laura toe.

'Ik vraag het me niet af, ik weet het zeker,' antwoordde Maaike stellig. 'Haar ouders zouden het niet goedkeuren als Celeste zou drinken, laat staan dat ze in haar eentje naar de kroeg zou mogen!'

'Weet je wat,' begon Laura.

'Het is ruim drie maanden geleden geweest dat ik voor het laatst uit ben geweest. Wat dacht je ervan om dat vanavond te gaan veranderen?' stelde ze voor aan Maaike.

Maaike knikte. 'Lijkt me een goed idee,' stemde ze in. 'Wat Celeste kan, kunnen wij ook!'

-

Laura had direct spijt van keuze toen ze op de fiets zat. Het was winter en het was geen slimme keus van haar geweest om een flinterdunne panty aan te trekken.

'We zijn er bijna, Lau, een paar minuten volhouden en dan sta je in de bloedhete kroeg,' sprak Maaike haar toe die naast haar fietste.

Eenmaal op het Rembrandtplein aangekomen, stapten ze van hun fietsen af, zette die op slot en haakten hun armen in elkaar.

'Let's go!'