AZRAİL
'T A N I M'
-*-
Bir kelebek var. Türlerinin aksine bir rengi olmayan bir kelebek. Soluk, saydam rengiyle seçilemeyecek derecede havada asılı kalmış.
Küçük kanatları, onu uçurmaya yetebilecek cinsten. Ancak bu yorumladığı anlamına gelmiyor. Her ne kadar uçabilse de, kanatları bir süre sonra yükünü kaldırmıyor ve kelebek bir noktada nefes nefese tekrardan yeryüzünde buluyor kendini.
Kalbi ağızlarında atacak cinsten. Sadece bir günlük ömrünün olduğu ise kaçınılmaz bir gerçek.
Kanatlarını esneterek yeryüzünde yürüyor bir süre. Yerdeki nesneler ve diğer varlıklar onu göremiyor, bunun farkında.
Ancak bir süre sonra gözüne bir şey çarpıyor.
İlerde, çok az ilerde bir yılan var.
Simsiyah rengi, upuzun boyuyla gözlerini kısmış ona bakıyor. Kuyruğu bir ağaca sarılmış, kafasını daldan sarkıtarak kendisine öyle bir bakıyor ki...
Göründü.
Ne olduğunu anlamayan kelebek bir anda kendisini o yılanın önünde buluyor. Yılanın gözleri hala onun üzerinde. Zifir yeşili gözler...
Yılan, ağacından ayrılarak yeryüzüne iniyor. Kelebeğin önüne sürükleniyor bedeni ve upuzun boyuyla adeta görsel bir şölen veriyor.
Korkutucu ve görsel bir şölen...
Gözleri kısılıyor. Kendisine bakan kelebeğin lezzetli göründüğü falan yok.
Ama bir şey var.
Yılan, aç.
Ve kurban hemen önünde dikiliyor.
Çok değil... ani bir hareketle kelebeği ağzına atması ve yutması bir oluyor.
Yılan, başka hayvanları yeme gereği duymadan ağacına çekiliyor.
Gözlerini kapıyor fakat kısa bir süre sonra gözleri tekrardan açılıyor.
Etraf karanlık, ruhu uzaklarda...
Kelebek zehrini yılana akıtmış, son demlerini ortaya sermiş durumda.
Yılanın zehir, kelebeğin zehrine karışıyor. Tek bir galip var.
Zehri yüzünden rengini kaybetmiş bir kelebek.
Zehirli ve ilk kelebek.
Yılan, ölüyor.
Kelebeğin ömrü bir yılanın bedeninin içinde devam ediyor.
Taaki kendi bedenini bulana dek.
-*-
Sen zehrini akıt,
Ben yılanı istiyorum.
-*-
Y A K I N D A .
+18 / YETİŞKİN IÇERİK .
-Gerçekte yaşanmış bir hikayedir...
