ACE POV
"Did you know each other?"
Tanong ko kayChadd."Who?"
Nakakunot noo niyang tanong pabalik sa akin."Asha."
Simpleng sagot ko sa kanya." Asha? Sinong Asha?"
Nagtatakang balik nyang tanong sa akin."Yong babae kanina, yung muntik mo nang kainitan."
"Ah sya ba?Nope."
Sagot nya sa akin habang inaayos nya yung gamit nya." Eh bakit mukhang malaki ata ang galit sayo nun?"
"I didn't know her and if she still mad at me and can't moving on for what happened earlier at the grocery store, ang babaw nya. I didn't meant to bump her and I already apologized awhile ago and if she's still into it. BAhala sya sa buhay nya."
"Mukha namang mabait yon."
"I don't know. Malay ko sa babaeng iyon."
Kahit kelan talaga si Chadd hindi nagbABago,umiiral pa rin minsan ang ugali nyang walang pakialaman sa mga ginagawa nya kahit babae pa ito.
Hindi nalang din ako nagsalita alam kong papairalin pa rin niya ang ugali niya na minsan wala siyang pakialam sa nararamdaman ng ibang tao.
********
Nagising ako ng mga hating gabi dahil nauuhaw ako.
I decided to go downstairs to get some water to drink.
Nadatnan ko si Asha doon kumakain."Midnight snack?"
Biro kong tanong sa kanya habang kumukuha ako ng tubig sa ref."Hapunan"
Simpleng sagot nya sa akin."Dinner?At this time?dis-oras na ng gabi ah"
Hindi ako makapaniwala sa naging sagot nya."Oo, kailangan ko pa kasing tapusin yung mga gawain ko dito bago kumain baka magalit si Tyang"
Parang normal na lang sa kanya ang maghapunan ng dis oras ng gabi.
Mukhang ito na ang nakasanayan niya."Tiyahin m0 yung may-ari diba?"
"Oo"
"Eh bakit naman magagalit sya kung kakain ka muna bago mo gagawin kung ano man yang gagawin mo?"
Hindi sya umimik.
Nagpatuloy lang sya sa kanyang kinakain."Hindi ba maganda ang pakikitungo ng tiyahin mo sayo?"
Kuryoso kong tanong.Yumuko lang sya sa naging tanong ko sa kanya at base sa reaksyon nya mukhang hindi nga maayos .
Napansin ko ksi kanina mula nang dumating kami kung makautos sya nimo parang katulong talaga ang turing nya. Nung naghapunan kami,sya yung nagsisilbi sa amin pati pagliligpit at ngayon dis-oras na nang gabi sya kung maghapunan dahil kailangan pa nyang tapusin lahat ng gawain nya dito.
"Alam mo hindi naman sa pangingialam pero hindi maganda iyon"
"Sanay na ako sa pagtrato sa kin ni Tyang .Ganyan na talaga sya sakin mula nung dumating ako dito ."
"So okay lang sa iyo iyon?"
"Nakasanayan ko na kaya okay lang."
"Bat ka ba napunta dit0?Bakit hindi ka nalang umuwi sa pamilya mo?"
"Wala na akong uuwian"
Malungkot na sagot nya.
Kwinento nya ang buhay nya kung paano sya napunta dito."Ito siguro ang kapalaran ko. Tanggap ko na."
"Wala ka na bAng ibAng kamag-anak?"
"Mer0n siguro pero di na rin ako lumapit sa kanila kasi di ko alam kung sino at nasaan na sila kasi di naman sinabi sa akin ni Tyang pati di ko rin alam kung saan sila hahanapin."
BINABASA MO ANG
Right Here Waiting
General FictionLife can either bring out the best in you or can completely drain out your will to live.