1.Bölüm; "Anonim"

11.3K 400 163
                                    

Yeni kitabımla karşınızdayım, umarım seversiniz.

İYİ OKUMALAR

Okuldan geldiğim gibi odama gittim ve telefonumu şarja taktım. Daha sonra ellerimi yıkayıp tekrar odama geçtim. Açık pembe üstünde mavi kelebekler olan şortlu pijama takımımı giyip aşağı indim ve anneme yardım ettim. Babam da geldiğinde yemek yemek için masaya oturduk. Annem yemekleri servis ettikten sonra yerine oturdu.

"Dersler nasıl gidiyor kızım? Var mı bir sorunun?" Diyen babama gülümsedim.

"Hayır babacığım hiçbir sorun yok." Dedim ve sustum. Hadi ama nasıl gidip babama kızın bir çılgınlık yapıp dönem başından beri okula gitmiyor diyebilirdim ki?

Gerçi öyle bir şey olsa babam çoktan öğrenirdi. Yeni neslin aileleri çok zeki. Bir uygulama ile bizlerin ne yaptıklarını öğrenebiliyorlar.

"Buğlem, iyi misin kızım? Yemeğini neden yemiyorsun?" Annemi duyunca bakışlarım tabağıma çevrildi. Gerçekten yememiştim. Anneme döndüm;

"Karnım aç değil anne, canım istemiyor. Ben gidip ödevlerimi yapacağım sonra da uyurum. Size afiyet olsun." Diyerek sofradan kalktım ve merdivenlere yöneldim.

Odama girdiğimde bakışlarım ile odamı süzdüm.
Odamın kapısı beyazdı. Odadan içeri girdiğinizde ise kapının yan tarafında beyaz dolap vardı. Dolabın biraz ilerisinde 2 çekmeceli komodin vardı. Alt çekmecesinde yedek şarj aletim,kulaklığım, bilgisayarımın şarj aleti duruyordu. Üst çekmecem de ise dışı stickerslar ile süslü bilgisayarım vardı. Komodinin yanında ise beyaz başlığı ve mavi düz çarşaf ve pikesi olan yatağım vardı.

Yatağımın yanında ise bir komodin daha vardı. Onun üst çekmecesinde yeni okumaya başladığım kitabım ve okuduğum kitaplardaki sevdiğim sözleri not etmem için bir kalem ve not defterim vardı. Alt rafta ise ilk oyuncağım olan küçük bir ayıcık vardı. Yatağımım hemen yanında ise bir balkon vardı, balkonun biraz ilerisinde yine mavi ama rafları beyaz olan bir çalışma masam vardı. Çalışma masamın biraz ilerisinde ise fazla makyaj yapmama rağmen makyaj masam duruyordu. Yatağıma yattım ve şarjda olan telefonumu elime aldım. Evet yatağımın yanında priz vardı ve bu çok güz bir şeydi. Özellikle yaz mevsiminde sabahlarken çok işe yarıyordu.

Wifimi açtım ve instagrama girdim. Gelen birkaç dm'e ve yorum gelen fotoğraflarıma bakarken bildirim panelinde olan whattsap bildirimini görünce Derin'in olabileceğini düşünerek bildirime tıkladım.

Anonim;Selam güzellik. Nasılsın?
Kim olabileceğini düşünürken aklıma Derin'in gelmesi ile sırıttım. O bu tarz şeyler yapmaya bayılırdı.

Buğlem; İyiyim sen?

Kısa süre içinde çevrimiçi olduktan sonra 'yazıyor...' yazısı çıkınca bu sefer Derin'in neler yapabileceğini düşündüm.

Anonim;Cevap vermeni beklemiyordum."

Buğlem; Hadi ama Derin. Ben sana ne zaman cevap vermedim? Ayrıca artık bu tarz şeyleri yemiyorum haberin olsun.

Anonim; Derin mi? Şu sürekli yanında olan orta boylu ,sarışın kız mı? Eğer ondan bahsediyorsan ben o değilim.

Artık bu numaraları yemediğimden Derin hemen itiraf ediyordu. Ve Derin bana erken uyuyacağını söylemişti.

Buğlem; Ne yani sen Derin değil misin? Buna inanma mı beklemiyorsun değil mi?

Anonim; Ben gerçekten Derin değilim.

Buğlem; Peki sen kimsin?

Anonim; Ben senin anonimin'im.

Bu bölümü kitabın ilk kapağını yapan gizemsonmezzzz'e ithaf ediyorum. Kapağa bayıldım çok teşekkürler.

Anonim ; Stalker   |Texting| Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin