Unexpected Loving You

ULY 1

Stacey’s POV

Finally it’s nice to be back. Philippines I missed you a lot.

Kabababa ko lang ng eroplanong sinasakyan ko galing Korea kung saan ako tumira almost 11 years of my life. Haha ansaveh.

Hay buti na lang talaga walang nakakaalam na uuwi ako well except sa family ko dahil panigurado hindi ako makakadaan dito at for sure na inaabangan na ako ng media ngayon.

Ang dami ko ng nasabi di pa ako nagpapakilala. Sige papakilala muna ako habang kinukuha ko ang laguage ko. I’m Stacey Blaire Park. 16 years of existence. Currently living in Korea. My Appa (Dad) is a well-know businessman, we own the SP Entertainment, a one of the best network industry in the world and my Umma (Mom) owns a Magazine Company together with her bestfriend pero di ko pa nakikilala because they manage it here in the Philippines.

And yung sinasabi ko kanina na baka makilala ko, well I’m a model, an international model to be exact, nagsimula ako mag-model when I was 10 years old kasi wala lang..hahaha..Funny right? But true, para bang pag wala lang akong ginagawa yun ung nagsisilbing pampalipas oras ko.

Kung nagtataka kayo kung bakit ako nakakapagsalita ako ng tagalong is because sa mansion namin sa Korea Pilipina/Pilipino lahat ng maids at drivers kaya wag ng magtaka. In fact I know 7 languages gawa na rin ng pag momodel ko.

About naman sa ugali ko, hmmm sabihin natin na di ako ung typical girl kasi ang dami ko daw ugali…funny isn’t it? Yan ang sabi nila at yun din ang tingin ko sakin – I mean SAMIN ng mga friends ko. Bakit? Malalaman nyo sa mga susunod na araw pag dumating sila susunod kasi sila yun ang sabi nila kasi mamimiss daw nila ako eh. Haha.

Ang daldal ko talaga, isa na siguro yan sa ugali ko. Haha.

Nandito ako sa waiting area kung saan hinihintay ko si Mr. George, butler namin dito sa Pilipinas. Hay ang tagal naman, maglalakad-lakad muna ako nakakainip eh.

Pagtalikod ko may nabangga ako and worst nabuhusan sya ng iniinom nyang tubig. Waaaahhh naku pano 'toh. Tiningnan ko ang nakabangga ko isang lalaki na naka-cap and shades wow ha ayaw ipakita ang mukha pero kung titingnan, ako din naman nagtatago ako ng mukha katulad ng kanya naka-cap and shades din ako mas malaki nga lang ang shades ko.

“Joesonghabnida. Nae jalmos-iya” (Sorry. It’s my fault) nakatungo kong sabi.

“Tsk. I didn’t understand what you are talking about” sabi ni nung nakabunggo ko. Hay ganun kasi ako pag nabibigla or what Korean talaga ang masasalita ko. Pero ung boses nya nakakapanglamig super cold ng aura nya.

“Nan jeongmal joesonghabnida. Naega young-uh dowajulkkae” (I’m really sorry. Let me help you) habang kinukuha ko ang panyo ko at pupunasan sana ung shirt nyang nabasa. Pero pinigilan nya ako.

“Tss” yan lang ung narining ko sa kanya. Hay ang cold talaga nang aura nya kahit naka-shades sya alam kong naka-poker face sya. Idol ata si Lady Gaga. Haha napangiti naman ako sa iniisip ko.

“Gongju, gidalyeoya mandeulgiwihan joesong mesinjeo” (Princess, I’m sorry for making you wait) bigla na lang may nagsalita sa gilid ko. Dumating na pala ang sundo ko. I just smile to Mr. George and kinuha nya na yung laguage ko.

Napatingin naman ako sa lalaking nabangga ko na ngayon ay naglalakad na palayo.

Hinabol ko sya at hinarangan ko ang daraanan nya napatingin sya sakin. I handed to him my handkerchief. He just look at me. Hay wala atang balak kuhanin nito ang panyo ko kaya kinuha ko ang kamay nya at inabot ang panyo ko.