Artık ortaokulluyduk. Çok sevinçliydim. Çünkü artık ortaokullu olmuştum. Ama yıllarca oynadığım arkadaşlarımdan ayrılmıştım. Artık yeni arkadaşlarım olmuştu. Ama yeni sınıfımda beni üzenler de vardı. Sonradan arkadaşlarıma alışacağımı düşünmüştüm. Arkadaşlarımla oyunlar oynuyor ve konuşuyorduk. Beni üzenlerde artık üzmemeye başlamışlardı. Eylül benim 5 yıllık arkadaşımdı. Onla neredeyse kanka olmuştuk. Onu çok seviyordum. Her teneffüste onunla birlikte vakit geçiriyordum. Bir gün Eylül okula gelmemişti. Onun yokluğunu hemen hissedebilmiştim. O gün üzgündüm. Ama Eylül'e bağlı kaldığımı anlamıştım ve diğer arkadaşlarımla oynamaya başladım. Bir kaç gün sonra Eylül yeniden geldi ve beni diğer arkadaşlarımla oynarken gördü ve bana;
-- ''Bende oynayabilir miyim?'' diye sordu.
Ben;
-- ''Tabi ki oynayabilirsin.'' dedim ve hep birlikte oynamay başladık. Yıllar geçti.
