Bölüm 53

653 40 47
                                    

Hastaneden çıkınca Güney zorla kendi evimize götürmüştü. Eve girer girmez koltuğa uzanmama yardım etti.

Güney:"Ben hemen yastık getireyim sana."

"Gerek yok iyi böyle."

Güney:"Olur mu kızım. Rahat etmen lazım senin."

Hemen odadan yastık getirip belime koydu.

Güney:"İyi mi böyle?"

"İyi."

Güney:"Sana çorba yapayım mı? Ne çorbası istersin? Canının istediği bir şey varsa söyle hemen alıyım."

"Güney..."

Güney:"Ne oldu canın bir şey mi istedi yoksa?"

"Ya Güney bir sakin ol... Bak tamam heyecanlısın anlıyorum ama biz ayrılıyoruz bunu kabullen artık." dedim. Bunu derken sesim titremişti.

Güney öylece kalmıştı. "N.. ne yani... çocuğumuza baba olamayacak mıyım ben?" dedi gözleri dolu dolu tam gözlerime bakarken.

"Güney inan çocuğumuza bunu yapmayı ben de istemezdim. Ama sen..."

Güney:"Neden anlamıyorsun Songül ben seni aldatmadım. O kızın amacı bizi ayırmaktı ve şu an sen onu sevindiriyorsun.!"

"Güney..."

Güney:"İzin ver anlatayım... O gün odama gelip şirkette çalışmaya başladığını söyledi. Benim bir şey dememe fırsat vermeden masama oturdu. Ben uzaklaştıkça o bana yaklaşıyordu. O sırada sen gelip her şeyi yanlış anladın."

"Gerçek mi bunlar?"

Güney:"Tabi gerçek. Baştan beri dinlesen anlatacaktım ama dinlemedin. Ben de üstüne gelmek istemedim."

Güney'in içten konuştuğuna inanmıştım. Birden ağlayarak boynuna sarıldım. "Çok özledim seni."

Güney:"Ben de seni çok özledim..Kaç gündür hayatım zehir oldu resmen. Sensiz uyku bile uyuyamadım. Şimdi uyusak mı? ;) " diyerek alnıma bir öpücük kondurdu.

Güney'den geri çekildim. "Ama kendini böyle kolay affettiremezsin."

Güney şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı. "Na... nasıl yani?"

"Orasını sen bulacaksın artık. Bulana kadar salonda yatacaksın."

Tam odaya çıkıyordum ki kapı çaldı. Meral gelmişti.

"Gel Meral."

Meral:"Geliyim mi? Ben Eylül'e geleceksen tek gelme seni alıyım diye gelmiştim."

"Yok yok gel hadi."

Meral:"Nasıl yani? Barıştınız mı siz?"

Güldüm. "Güney kendini affetirebilirse davadan vazgeçeceğim."

Güney:"Affedene kadar burada yatacakmışım." diyerek başını yastığa gömdü.

Meral:"Ayy çok sevindim. Bebiş uğurlu geldi. :)"

Bebek aklıma gelmişti. Anne mi olacağım şimdi ben?

****

Sabah Meral'le alışverişe çıkmış oradan da Eylül'e geçmiştik. Akşam Güney aradı ve eve çağırdı. Sürprizi olduğunu söylemişti.

Eve gittiğimde kapıyı çalmadan açtı.

"Kapıda mı bekliyordun?"

Güney:"Evet yolunu gözlüyorum kızım."

Güvendiğim Liman (SonGün)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin