Rozen verwelken, tulpen blijven bestaan

6 0 0
                                    

Het had nu echt lang genoeg geduurd. Ik was er lang genoeg voor gevlucht, maar nu kon ik er niet meer om heen. De laatste rotonde was inzicht. Ik kon nog de vierde uitrit pakken en weer omkeren naar huis. Nee, te laat. Ik moest doorrijden op weg naar het einde of een nieuw begin, het had nu écht lang genoeg geduurd.

Na enkele minuten stopte ik voor het huis, ik haalde nog een keer diep adem en liep op het huis af. Op een bord in de tuin las ik M. van Dongen psychiatrische hulp. Ik was aan het goede adres.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Aug 09, 2017 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Het TulpenveldWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu