Przeprowadzka do ciotki? Czy to okaże się trafną decyzją? Sama nie wiem co mnie tu spotka...
Nazywam się (YN) i pochodzę z Polski, a od dziś zaczynam nowe życie w Korei Południowej .. Jedno pytanie nasuwa mi się na myśl :Czemu tak nagle musiałam...
Siedziałam i patrzyłam w niebo. Nagle ktoś zakrył dłonią moje oczy. -Zgadnij kim jestem... -Hmm.. idiotą? -No wiesz co...-odparł obrażony i usiadł obok mnie.-Nie bądź taka niemiła dla mnie. Lepiej mi powiedz dlaczego mokniesz. -Przepraszam, to wszystko przez Jeona... Pewnie wiesz, że aktualnie mieszkam u niego...-westchnęłam.-Ciężko mi z tym dupkiem wytrzymać pod jednym dachem, dlatego tak jakby uciekłam. -Chodź do mnie~.-powiedział zadowolony i zarzucił mi kurtke na ramiona, po chwili moja walizka znalazła się w jego rękach. Posłusznie za nim ruszyłam.
Wpuścił mnie pierwszą do mieszkania, jestem naprawdę wdzięczna za to, że mnie zaprosił do siebie. -Dziękuję Tae.- uśmiechnęłam się do niego lekko. -Nie ma sprawy.-odparł zadowolony.-Tu jest łazienka, umyj się i przebierz. Nie chcę, żebyś się przeziębiła. -Oki.
Weszłam do pomieszczenia i zaczęłam się ogarniać. Po szybkim prysznicu założyłam na siebie legginsy i bordowy podkoszulek. Wychodząc poczułam zapach, zapach szczęścia. PIZZA. -No nareszcie~. Zamówiłem nam jedzonko. -Powinnam ci zapłacić za to.-powiedziałam biorąc kawałek pizzy. -Nie chcę pieniędzy.-uśmiechnął się słodko.-Jungkook pewnie się martwi, może powinienem zadzwonić i dać mu znać, że wszystko z tobą w porządku?
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-Co ty... On się nie martwi o mnie, nie lubimy się. -Taaa...-po chwili wybuchł śmiechem.-A na imprezie to nieźle się razem bawiliście. -Nie przypominaj...-spojrzałam na niego.- Taehyung ty... też jesteś wampirem? -Tak. Pamięć ci wróciła co? -Mhm.. -Tak w ogóle to Jungkook oddał ci już bransoletkę? -Co? Nie... Wiedziałam, że on ją ma. Jeszcze kłamał głupio, że nie wie gdzie jest. Nie wierzę w niego. - Zaniósł ją do naprawy ostatnio ze mną i Jiminem. Wtedy kiedy miałaś ten wypadek z ciężarówką... -Naprawdę?- jestem lekko zaskoczona... -Tak, nie chciał, żebyś była na niego zła. -Ja...
Nagle w pomieszczeniu rozległ się dzwonek do drzwi. - Jungkook tu jest.-odezwał się chłopak. -Co? Skąd ty... -Czuję. -przerwał mi. Wstał i ruszył w stronę dźwięku i wrócił w towarzystwie tego głupka. -Co tu robisz?-spytałam. -Raczej ja powinienem spytać o to ciebie. Myślisz, że możesz sobie tak opuszczać dom? Moja matka jest odpowiedzialna za ciebie, jesteś straszną egoistką.-podszedł pode mnie i złapał mnie za bluzkę przyciągając do siebie. -Jungkook uspokój się.-powiedział Tae. -Eh.. zbieraj się, wracamy do domu.-powiedział i mnie puścił.-Dziękuję V, że ją wziąłeś do siebie.-dodał. -Nie ma sprawy.
Wyszliśmy z mieszkania, a Jeon podszedł pod samochód. -Wsiadaj.-usiadł, a ja zajęłam miejsce obok niego.-Jak gdzieś idziesz to masz mnie poinformować.-powiedział stanowczo. -Spadaj. Będę rozmawiać z twoją mamą, a nie z tobą. Więc łaskawie nie łaź za mną, okej?- jego dłoń wylądowała na moim udzie. Zaczął je lekko ściskać, a moje serce nagle przyśpieszyło.-Znowu zaczynasz? -Nie mów, że ci się to nie podoba.- uśmiechnął się i zbliżył swoją twarz do mojej. -Przestań!-podniosłam głos.-Przestań się tak mną bawić! Nie jestem twoją zabawką!-strzeliłam go z liścia. -Kurwa...chyba nie myślisz, że mnie to bolało.-uśmiechnął się wrednie.-Za to ja mogę ci sprawić niesamowity ból.-dodał odkrywając moją szyję. -Ty.. ty chyba nie zamierzasz mnie...-poczułam chłodny oddech na mojej szyi, a po chwili wargi lekko muskające moją skórę. Usłyszałam śmiech. -Myślałaś, że ugryzłbym takie ścierwo jakim jesteś ty?- jego słowa mnie ranią, a nie powinny. Co się ze mną dzieje? W moich oczach zaczęły się zbierać łzy. Odwróciłam się od niego, żeby ich nie zauważył.
