Beyaz Sır

8.BÖLÜM

İkide bir yanındaki adama bakıp düzgün kelimeler seçmeye çalışır gibi bir hali vardı annemin. Daha fazla dayanamayıp sesimi yükselttim.

"Anlatmayı deniyecek misiniz? Yoksa geçerli bir sebebiniz mi yok?"

Alaycı şekilde sırıttım. Yaşattıkları acıyı onlara yaşatmaya çalışırken kendim daha da üzülüyordum.

Yine konuşmayınca bu sefer ayağa kalktım. Demek ki yoktu anlatacakları. Sadece boşuna şans vermiştim işte.

Kapıya doğru ilerlemeye başlamışken arkamdan ağlama sesleri geliyordu yavaşlasam da durmadım. Durmamalıydım.

Kapıyı açtım. Tam çıkacakken annemin sözleri yerimde çivilenmemi sağladı.

"Ben aşık olmuştum."

Arkamı dönüp onlara baktım. Yankı ayağa kalkmış bana bakıyordu. Demek anlatacaklar diye düşünerek yerime yine geçtim. Ve Yankı'nın yanına oturdum.

"Dinliyorum"

İlk önce derin bir nefes alan annem yanındaki adamın kafasını sallamasıyla sözlerine başladı.

"Gençtim aşık oldum babanıza yani Fuat'a. Oda beni seviyordu. Severek aşık olarak evlendik. Ne kadar ailelerimiz karşı çıksa da dinlememiştik işte cahil aklı. İlk birkaç ayımız çok mutlu geçerken sonradan onümüze ailelerimiz tarafından konan engeller çıkmaya başladı. Hem benim ailem hem Fuatın ailesi farklı farklı seyler yapıyordu. Buda ilişkimizi zedelemeye başlamıştı. Artık daha fazla dayanamayıp boşanma davası açtım. Boşandık. Sizden habersizdim ben. Sonra bir gün hastaneye baş dönmesinden gitmiştim 4 aylık ikizlerimin olacağını öğrendim. Ben ne yapıcam diye düsunürken dedem her zaman yanımda oldu. Babamı önüne alıl beni şirketin başına geçirdi ki bu sayede durumumuzu toparlamıştık. Sonra doğuma yakın bir süre babanız kapıma dayandı. Ya birinizi ona verecektim ya da babasının tehtitlerine sizi riske atıp katlanacaktım. Ben tehditlere katlanmayı göze almışken doğuma girdim. Doğumdan sonra sadece biriniz vardı Yeliz. Cok acı cektim ama fayda etmedi. Kadirde o süre zarfında ailem zoruyla evlendim. Seni bilselerdi kötü seyler olabilirdi. O yüzden de nüfusunu kadirin üzerine aldırmıştık. İstanbul konusuda başına birşey gelmesinden korktuğum içindi emindim ki Fuatta Yankıyı aynı şekilde koruyordu. İste sende İstanbula gidince bütün dengeler bozuldu. Biz zaten sizi karsılaştırmak icin zaman kollarken bunu şans eseri sizin yapmanız babamın kulağına kadar gitti ve ben sizi korumak için şuan ne yapacağımj bilmiyorum."

Gözümden akan yaşı elimin tersiyle sildim. Bir anda sağ tarafımda bulunan Yankıya sarılmamla daha şiddetli ağlamaya başladım. Hersey dedelerimiz yüzunden olmuştu. Yankıyı bu kadar çabuk sahiplenmiştim ama o adam.

Yavaşça Yankıdan ayrıldım. Her zaman sahip olmak isteyip simdi karşıma çıkan öz ve öz ikizimdi o benim.

Ayağa kalktığımda anneme baktım. Suan o adamıda affedemezdim hiç olmazsa arayabilirdi dimi.

"Ben yatıyorum yarın hastaneye gitmem lazım hastam var iyi geceler."

Başımın dönmesine aldırmayıp tam adım atacakken dengemi kaybetmem bir oldu. Yere kapaklanmaya hazırlanırken o adam beni belimden tutmuş yere düşmekten kurtarmıştı.

Gözlerimi açıp o adama baktım. Gözlerinde özlem ve pismanlık yer edinmişti. Bir süre bana baktı sonra tam bırakacak dediğim anda çekip kemiklerimi kırarca sarılmasıyla ellerim havada kalmıştı.

"Kızım... affet elimde değildi. Nolur yapma. Lütfen."

Ağlıyordum. Ağlıyordu. Daha fazla duramayıp kollarımı boynuna doladım. Ne kadar hala kabullenememiş olsam da babamdı.

Ama bu yaptıklarını onlara çektirmeyeceğim anlamına mı gelir? Asla..

&&&&&&&&&

Uyumak için odama çıkmıştım ama her an gözlerimi kapatsam uyuyabileceğim uykuyla nasıl bir durumsa uyuyamıyordum.

Kapımın tıklanmasıyla kafamı o tarafa çevirdim.  İçeriye çekingen tavırlarıyla Yankı girdi. Bu kıza hiç kıyamayacağım galiba.

"Yeliz..."

"Efendim?"

Dudağının kenarını ısırdı.  Yatakta oturur pozisyona geçip ona baktım.

"Canım söylesene."

"Şey... ııı ben yeni gittiğim evde tek başima uyuyamam senin yanında kalabilir miyim?"

Allahım bu kız aynı ben. Gergince sorduğu soruya gülümseyerek karşılık verdim ve yatakta yan tarafa kayıp pikeyi kaldırdım.

"Gel hadi"

Anında yanıma geldi. Bende uzanınca bir anda kollarını belime dolayıp kafasını göğsüme koydu.

Derin bir nefes aldı ve kafasını kaldırmadan sordu.

"Hiç ayrılmayalım olur mu?"

Gülümsemem yüzümde dahada yayıldı.

"Hiç ayrılmayalım."

Slm gençler...

Nasıl olmuş. Ailemiz toplanmaya başlıyor.

Sizce Yeliz onları çabuk mu affetti?

Yelizin annesi zeynep hanımın bahsettiği babasını kim ve onlardan ne istiyor?

Urazsız bölüm olmamış her bölümde Urazda olsun diyenler???

Yorum sınırı 50 o olmadan yeni bölüm yok kusura bakmayın kuşlar.

Seviliyorsunuzzzzz.