wonderstruck (Reverse Falls - DipCifica)

1.1 - small doses

18. Doğum günüm olabildiğince sıkıcı geçiyordu. Ailemle akşam yemeği yedikten sonra Wendy'le buluşup sahilde dolaşmaya çıkmıştık ve ikimizde fazlasıyla sessizdik. Wendy'nin üniversiteye kafayı taktığını biliyordum bu yüzden bölmek istemedim. Wendy'ye henüz Dipper'dan bahsetmemiştim ve bir şekilde bu konuyu açmam gerektiğini biliyordum. O anın doğru zaman olup olmadığını bilmesem de söylemek için kendimi bir daha bu kadar gaza getiremeyeceğimi biliyordum o yüzden açmaya karar verdim.

"Wendy? Sana bir şey söylemem lazım."

"Bir dakika bu bakış, ses tonu... lütfen düşündüğüm şey olmasın."

"Doğru bildin."

"Bak bana anlat ve üstesinden gelelim tamam mı?"

"Düşündüğün gibi değil. O... değiştiğini söyledi." Tamam, içimden söylerken daha az klişe gibi geliyordu.

"Hadi ama Paz, herkes böyle söyler. Buna inanmış olamazsın."

"Wendy, kafam fazlasıyla karışık."

"Anlatacak mısın?"

"Aslında her şey iki hafta öncesine kadar normaldi. İşte o gün markete girdiğimde onu gördüm."

"Tanrım geri mi gelmiş?!"

"Bölme. Sonra sahilde etrafta dolaşırken karşı tarafta telepati çadırını gördüm."

"Ve içeri girdin."

"Ve daha da kötüsü, beni gördü. O akşam yazmaya başladı. O günden beri mesajlaşıyoruz."

"Mesajlaşıyoruz derken? Havadan sudan mı konuşuyorsunuz?"

"Ya Wendy anlasana. Kendini affettirmeye çalışıyor."

"Başarılı oluyor mu? Onu affettin mi?"

"Dedim ya, bilmiyorum."

"Ah, harika"

"Sence ne yapmalıyım?"

"Bana kalırsa barışmamalısın ama sen pek öyle yapacak gibi görünmüyorsun."

Wendy haklıydı. Onunla barışmak istiyordum ama kalbimi tekrar kırmasından korkuyordum. Ben insanların değişip değişmeyeceğini kişiye bağlı olarak yorumlarım. Zamanında Dipper'ın da değişip değişmeyeceğini düşünmüştüm ama yine de bir sonuca varamamıştım. Ya değiştiyse?

Böyle düşünürken telefonumun sesi düşüncelerimi böldü. Ekranda ki adı görünce kalbim istemsizce hızlandı.

Dipper: Mavi teknenin karşısında ki banka bakar mısın?

Sanki mümkünmüş gibi kalbim daha da hızlandı. Aman Tanrım! Ya oradaysa?

"Wendy iki dakika bir yere gideceğim. Burada bekle."

Wendy'nin arkamdan seslenişlerini duymadan mavi tekneye doğru koşmaya başladım. Banka oturdum. Kimse yoktu. Neredeyse tekrar hayal kırıklığına uğradığımı düşünmeye başlayacaktım ki yanımda bir kutu gördüm. Kutunun üzerinde 18 yazıyordu. Açtığımda gözümden istemsizce bir yaş süzüldü. Unutmamıştı.

Kutunun içinde ucunda çam ağacı simgesi olan bir kolye vardı. İçinde de "yeniden?" yazıyordu.

////////////////////

Dünyanın en iğrenç bölümünü yazdım galiba

Ama sizi daha fazla bekletmek istemedim

Vote vermeyi ve Yorum yapmayı unutmayın 👋🏻👋🏻😇