Yeni bir bölüm ile yeniden karşınızdayım ☺☺
Bu bölüm de birazcık üzüntülü olucak ama ilerde yüzünüzü guldurecegim.Soz.
Multimedya:Fadime Teyze,Defne Cerezoglu
Tanıtım;
Uyandığımda serum çoktan bitmişti.Ayakkabilarimi giydikten sonra Berke'nin arabasına binerek eve doğru yol aldık...
Eve vardigimizda yan komşumuz Fadime Teyze açtı kapıyı."Hoşgeldin Beren"
"Hoşbuldum Fadime Teyze"
"Basin sağolsun"
"Sağol.Ece nerede?"
"Üst katta.Daha yeni uyuttum."
"Hmm,tamam bende bir duş aliyim ondan sonra üstümü değiştirip yatarım.Sen gidebilirsin.Ece'ye baktığın için de teşekkürler."
"Rica ederim ne demek.Basiniz sıkışırsa bana gelebilirsiniz"
"Tamam peki gelirim"dedikten sonra ceketini alıp evine gitti.Bende duş alıp ayicikli pijamalarimi giydim.Bana biraz kısa geliyordu ama annem ve babamın bana en son olan doğum günümde aldıkları pijamaydi.Kardesime ve bana aynı almışlardı.Cok istiyordum ama durumumuz biraz sıkışık olduğu için alamiyorduk.Babamda bana doğum günümde bu pijamalari alarak büyük bir sürpriz yapmisti.Zaten doğum gunumden 5 gün sonra kaza geçirerek hayatlarini kaybettiler.
Bunları düşünürken gözümden 3-4 damla yaş aktı.Sonra da zaten günün yorgunluğu ile birlikte uyuya kalmışım.Sabah kalktığımda saat 9'du her ne kadar geç kalkmam gerekse bile kardesimden dolayı erken kalkmam gerekiyordu.Kalktigimda Ece'de daha yeni uyanmıştı.Elimizi yuzumuzu yıkayıp ustumuzu giyindik.Saclarimizi bagladiktan sonra aşağı indik.Ece televizyon izlerken bende kahvaltı hazırladım.Aklima dün sabah geldi.Ne kadar mutluyduk.Dusuncelerimden siyriltan sesle;
"Abla anneannem nerde"
"Gitti"
"Nereye?"
"Uzaklara"
"Uzaklara mı?"
"Evet ablacım"
"Bizi neden goturmedi?"
"Çünkü yanlız gitmesi gerekiyormuş."
"Peki ne zaman gelecek?"
"Hiçbir zaman"
"Nasıl ya? Anneannem beni gidiklamadan duramazki."
"Olsun ben gidiklarim"diyerek Ece'yi gidiklamaya başladım.Kanepenin üzerine yatirincaya kadar.
"Yeter abla!"dedi gülerek .
"Hmm bir daha hep böyle yapiyim ben.Yoksa hiç gulesin yok"dedim gülümseyerek.
"Tamam tamam sen bir daha gidiklamada ben hep gülerim"dedim.
O sırada kapı çaldı.Kapinin deliğinden baktığımda ben bu kişileri daha önce hiç görmemiştim."Buyurun"
"Şerife Doğu'nun evi burası mı?"
"Buyurun ben torunuyum"
"Siz de Beren Serenoglu olmalısınız?"
"Evet de,siz kimsiniz?"
"Biz çocuk esirgeme kurumundan geliyoruz."
"Ne?"
"İceri geçip konuşsak"
"Peki buyurun içeri"dedim.
"Evet çocuk esirgeme kurumu demiştiniz "
"Evet, maalesef anne ve babaniz öldüğü için ve size bakacak başka kimse olamadığindan dolayı sizi yetimhaneye yerleştirmek zorunda kalacağım"
"Kardeşimle beraber mi?"
"Maalesef kardesinizle yaşınız aynı olamadığindan dolayı sizi ve kardesinizi ayrı yetimhaneye yerleştirmek zorundayiz"
"Ama ben kardesimsiz oda bensiz yapmaz"
"Maalesef"3 Yıl Sonra...
Bugün yetimhaneden ayrılma zamanimdi.Bavulumu hazırlayıp aşağı indim.Son kez kahvaltımı yapıp herkesle vedalastim.Ne kadar çok seviliyormusum meğer.Haa bu arada çok güzel bir üniversite kazandım.İstanbul Marmara Üniversitesi ama Berke benim kadar şanslı değildi.Lys'ye giremedi.Daha doğrusu geç kaldı diyebilirim,derken yetimhanenin bahçe kapısına gelmiştim.Arkami döndüğümde 3 senedir beni asla bırakmayan Defne ve beni seven herkes.Hepsine el sallayarak beni bekleyen Berke'nin arabasına bindim.Beni anneannemin bana hayatta en son bıraktığı eve gittim.Burda önceden kiracı vardi.Onu da 1-2 hafta önce çıkarttım.Cunku ben oturacaktim.Ev konusuna gelirsek, anneannem ölmeden önce evi benim üzerime yaptı.Dayimgilde razı oldular.
Ev hala benim en son bıraktığım gibiydi birkaç şey dışında.Sirasiyla anılar gözümün önüne geldi.Ben o masadan en son anneannemi öpüp kalkmistim.O kanepede benim hayatım değişmişti.Ece'yi gidikladigim aklıma geldi.Ne güzeldi...
Dusuncelerimden sıyrılarak odama gittim.Esyalarimi yerleştirerek duş almaya gittim.Sonra kiyafetlerimi giyip yatağıma yattım.(önceden gelip Defne ve Berke ile temizlik yapmıştık.)Sonra da uykuya dalmışım.
Sabah kalktığımda saat erkendi.Cunku dün gece erken yattım.Biraz daha yatakta kaldıktan sonra kalkıp elimi yüzümü yıkadım.Esofmanlarimi giyip,kendime kahvaltı hazirlâdim.O sırada kapı çaldı.
"Günaydın"
"Günaydın da sizin ne işiniz var burada?"
"Soru sormayı bırakta ben Berke ile yiyecek birşeyler aldık.Ac kalmanı ikimizde istemeyiz."
"Çok iyi etmişsiniz "
"Tamam hadi üç tane sandalye getir."
"Ne?"
"Diyorum ki içeri almıyorsun bizde dışarda yiyelim."
"Haa pardon dalmisim.Buyurun içeri."
"Teşekkürler canım."Veee beni 3 sene boyunca yanlız bırakmayan en iyi arkadaşım Defne ve en sevdiğim adam Berke.
"Ohoo sen kahvaltıyı hazirlamissin bile."
"Yoo bende daha yeni hazırladım.Baslamadim bile..."
"Hmm çay koydun mu?"
"Koydum "
"Tamam"
"Eee Berke sen ne yapıyorsun"dedim
"İyim"
"??"
"Aranıza girmek istemedim."
"Düşünceli sevgilim benim"dedim yanağına bir öpücük kondurarak.
"Ama ayıp oluyor bana.Sevgilim yok diye mi yapıyorsunuz?"dedi Defne.Çayı demledikten sonra kahvaltı yapmaya başladık.Berke;
"Canım sana iş buldum."(sevgilim zengin olsa bile çalışmak zorundayim)
"Ne işi?"
"Aşçılık ve temizlik işi"
"Nasıl olucak?"
"Ya adamlar zengin.Bir villada çalışacaksın.Babamin arkadaşının oglunun villası."
"Nasıl basvurcam?"
"Ben herşeyi hallettim.Haftaya pazartesi başlayacaksin.Sabah 8 öğlen 2. Haftalık 800 TL.Ama iş+aş."
"Ben senin hakkını nasıl öderim canım"dedim elini tutarak.
"Öhö öhö"dedi Defne.
"Tamam tamam."*********
Bu bölüm de bu kadarcik sürdü...
İleriki bölümlerde birazcık şaşıracaksınız.Bilginiz olsun😊😊
Bide bir sorum olucak sizlere;
Universiteye geçmek için lys'ye mi giriyorlar,ygs'ye mi?
Ben bu konulardan hiç anlamıyorum da...cevaplarsaniz sevinirim.Bye bye benim fındık kurtlarım...😊😊
-sizi çok seven yazariniz 😘😘
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PSİKOPAT
RomanceBUNU KENDİME YAPMAMALİYDİM,O PSİKOPATA ASİK OLAMAZDİM,YOKSA SONUM KOTU OLABİLİRDİ...