“en umutsuz olduğun yerdesin. kafanı bir yerlere dayamış bir şeyleri dinliyorsun. kendinden başka her şeyi dinliyorsun. herkesi de dinledin. tekrar şaşırdın, tekrar ağladın, tekrar yenildin. geçer dediler geçmedi. geçer dedin, biliyorum dedin. yine de geçmedi. yemedin, yedin, sigara içtin, çok sigara içtin ama unutamadın. yalnız kaldın, kalabalıkla taştın, çok konuştun, çok sustun. çok gezdin, çok uyudun, hiç uyumadın, sadece pencereden baktın. oyalandın, umutlandın, birazcık bayatladı numaraların. az okudun, sonra çok okudun. çok yazdın, çok fazla yazdın. hem ona, hem kendine, hem insanlara yazdın. insanlara anlattın, insanları dinlettin, onları susturdun. sonra dinlemediler, onlara kızdın. ağladın, yalnız kaldın, dövündün. bağırdın, kavga ettin, durmadın, yılmadın. en yakınını, en uzağını, en tehlikeli olduğunu, en tehlikeli bulduğunu seçtin. umutlandın, umutsuzluğa kapıldın. “beni yalnız bırakır mısınız?” da dedin, “müsaitsen arayabilir miyim?” de. geçti sandın geçmedi. ağlamadığını sandın ama gözlerin doldu. özlemediğini sandın ama içinde acıyan bir şeyler vardı. anlamlandıramadın, anlamlandırdın ama konduramadın, kondurdun ama yakıştıramadın kendine. unuttum dedin unutamadın. unuttum dedin, yalanladın. unuttum deyince hatırladın. hatırladıkça kanattın kendini. anılara sığındın, milyonlarca kez hatırladın, sonsuz kere ağladın. anıları sevdin, anıları kokladın, onları öptün. kokuları unuttun, sesleri unuttun, fotoğraflardan yoruldun. çok dinledin, dinlediklerine ağladın, ağladıklarına kızdın. kızınca bağırdın, bağırırken sesini beğenmediğinden midir nedir, konuşmak istemedin sonra. baktın, umutlandın, dayanamadın ama eve gidince yine ağladın. öğrendin, gördün, geçirdin, kaçırdın, kaçındın, tekrardan yapmadın. tekrardan kanmadın. tekrardan kanamadın, hala dirisin. dinlemedin, okumadın, izlemedin. fotoğrafları sevmedin, anıları unuttun. anıları unutunca korktun. hatırlayamadığın şeyleri özledin. kokuları, sesleri, mimikleri, jestleri, ellerini unuttun. kirpiklerini ve göz kapaklarını akıttın önce. saçları silindi. sözleri gitti. elleri yok. soyutladın, soyutlandın, soyutlattın kendini. geçti mi? geçmedi. geçer dediler, onlarınki geçmiş, hepsi geçer. tarihleri unuttun, saatlerden bihabersin, şarkıların yok oldu. omuzlar yok. hava sisliydi, o yoktu. varmış gibi yaptı. sonra şarkılar geri geldi, sözleri hiç yoktu. müziğe küstün, edebiyata küstün. çok ayıp ettin. birisi gelsin de sana sevdirsin diye bekliyorsun. çok beklersin.”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TUMBLR YAZILARI
Короткий рассказMozaşist bir toplumuz aşk acısı çekmek rahatlatıyor bizi.