Ömürlüğüm;
Kendi halime denen yerde yaşarken,
Sen diye bir şey geldi aklıma,
Ne güzel, Lütuf gibi...
Artık kime ne sevap işlediysem.
Ömrün ömrüme nasip olsun diyr dua ettiğim benim şimdi sana bir ben lazım sevdiğim seni anlayan senin yanında olan seni hiç bırakmayan...
Bana da bir sen lazım hayallerimi koruyan , Ömrümdeki tek gerçeğim olan adam...
Ve sana bir ben lazım seni ağlatmayan,
Yarı yolda bırakmayan,
Üzmeyen...
Ve bana sen lazım aşk bildiğim;
Verdiği sözleri unutup yarı yolda bırakmayan, Hayatını bana adayan hayatımı onda adadığım.
Seni çok seviyorum birtanem benim.
Pes etmeyelim sevdiğim;
Belkide çok yaklaştık mutluluğa.
Belki çektiğimiz sıkıntılar, Daha iyisine ulaşmak için bir "İmtihandı"...
Biz bu imtihanı kazanacağız...
Zorlukları aşıp ferahlığa kavuştumuz,
Hayallerimize tutunduğumuz hayatımıza...
Ve diyeceğiz ki;
"ŞAFAK DOĞAN GÜNEŞ"
