Uyandığımda sandalyede olmamam, gözlerimin faltaşı gibi açılmasına sebep olmuştu.
Etrafı baygın gözlerle incelerken gayet yumuşak olan bir koltukta bağlı olmadan yatıyordum.
Şaşkınlık içerisinde doğrulurken onu görmemle yüzümdeki gülümseme terketmişti beni.
Ayakta volta atarken onu izlediğimi farketmiş olmalıydı ki durup beni boş bakışlarla süzmüştü.
"Ne yapmaya çalışıyorsun" diye mırıldanırken bakışları aynı düzlükte sabit kalmıştı.
"Bağlı sandalyene geri dönmek istemiyorsan fazla soru sorma"
Verdiği net cevap karşısında üzerimdeki yorgandan kurtulup karşısına dikildim.
"Peki ya kaçarsam? Bağlı değilim?"
Her ne kadar dişlerini göremesem de gamzesi baya bir belirgin olmuştu.
"Kaçamazsın"
Diyerek bana bir adım atmasıyla hızla geri çekildim.
"Ne yapmayı düşünüyorsun?"
Derken içimde patlayan özgüven duygum, verdiğim tepkilerin elimden alınmasına neden olmuştu.
"Beni sonsuza dek burada tutmayı mı?"
Alayla sorduğum soru onu pek etkilememiş gibi görünüyordu. Dudaklarını ıslatıp geri çektikten sonra gizemli bir tınıyla cevap verdi.
"Neden olmasın?"
Dudak etimi sertçe dişlerken, kaşlarım şaşkınlıkla havaya kalkmış, hücuma geçmeye hazırlanmıştı.
"Gerçekten.. Beni neden kaçırdın?"
Sabırla bir nefes alıp elini saçlarından geçirirken karanlık gözlerini benimle buluşturmuştu.
"Bunun seni ilgilendirdiğini sanmıyorum."
Verdiği cevap ile gözlerim sinirden seğirmeye başlamıştı. Çabuk sinirlenen biriydim. Hassastım bu konularda.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖLGENİN IŞIĞI (Askıya Alındı)
Teen Fiction"İyi değilsin." dedim soğuk bir tavırla düşüncelerimi dışa vururken. "Biliyorum." Verdiği kısa cevabı es geçtim ve gökyüzündeki karanlıkta kaybettirdim bakışlarımı. "İyi biri olmak istemem." dediğinde kaşlarımı çatıp ona baktım. Ara sıra esen rüzgar...
