10.BÖLÜM

97 38 112
                                    

Koşarak hastanenin bahçesine çıktım. Gözlerimle etrafi taramaya başladım. En köşedeki bankta oturuyordu. Kendimden emin bir tavır izleyerek adamın yanına oturdum. Kafasını çevirip kısa bir bakış attı sonra tekrar önüne döndü. Cenemi tutamadan konuşmaya başladım.

"Neden yapıyorsun? O senin bir parcan senin çocuğun neden hem kendini hem o kadını hemde o çocuğu üzüyorsun"

Adam bana dönünce açıkladim.

"Bebekler anne karnında her şeyi hisseder."

Sakince kafasını gökyüzüne kaldırdı.

"Ben mi istemiyorum sanki. Ailem eger böyle bir şey olduğun duyarsa hem bebegı hem Neşe'yi öldürür."

"Nasıl yani?"

"Ailem özellikle de babam beni başka biriyle evlendirmek isteyince de ben zaten Neşeyi seviyordum sonra olanlar oldu işte simdi bu haldeyiz"

Kısa bir sure düsündüm insan bu yüzen hem aşkından hem de bebeginden vazgeçmemeliydi. Yani polis var. Adalet var. Olmadı alsın kızı kaçsın. Olmamali bu.

"Bu bir neden değil sen bir baba adayısın. Su anda bile o çocuğu koruyamıyorsun doğduktan sonra nasıl olacak o."

"Benden iyi bir baba olmaz ki"

"Emin ol olur hem sende bebeği istiyorsan her şeyin üstesinden gelirsiniz bence gorürsün bak. Hadi simdi git ve kalbinin dediğini uygula."

Gülümsedi. Kendine gelmişti azda olsa. Ohh bu vakayıda atlattım. Adam kosar adımlarla hastaneye girdi. Bende arkasından gitmeye başladım. Odaya çıktığımız zaman önce iceriye o adam sonra ben girdim. Nese yatakta cenin pozisyonunu almıs hıçkırıklarının ardı arkası kesilmeden ağlıyordu.

Yanımaki adam bir anda kadının yanına gitti. Yatağa oturup kadıni kendine çekti ve sıkıca sarıldı.

"Özür dilerim... Benimle evlenir misin?"

Bundan sonrasi onların özeli diye düsünerek gülümseyerek odadan çıktım. Tabi bir bedene carpmamda cabası. Kafamı kaldırıp cevap verdim.

"Pardon Uraz Bey."

Birsey demeden yanimdan geçip gitti. Ökuz insan bir kelime eder ama nerdee.

Yanima gelen doktoru hastanede çokça görmüştüm. Gülerek elini uzattı.

"Ben Selim"

Ayni sekilde karşilık verdim.

"Bende Yeliz. Merhaba."

"Merhaba. İsın bitti sanırim. Seni evine birakabilirim"

Hop destur bu ne hiz. Karşımdaki  adamın suratına bakınca güvenilir birine benzerken konuşmaları buradan uzaklas sinyalleri vermeye başlamıştı bile.

"Yok saolun ben arabayla geldim zaten.. iyi günler."

Bir sey demeden yanından gecerken son sözleri dikkatimi çekti.

"Sizli bizli konuşmasak mı?"

Dönüp ona cevap verdim mi? Ah tabiki hayır.

&&&&&&&&

Arabayi evin garajına park edip evin yolunu tuttum. Kapınin önüne gelince zile hafifce dokundum. Başım resmen çatlamak üzereydi. Kapıyı kimin açtığına bakmadan hızla odama çıkmaya başladım. Üzerimdekilerden kurtulup üzerime üşüdüğüm için polar eşofman takımımı giyinip yatağıma yattım ve yorganı da üzerime örttüm. Gözlerim benden bağımsız kapanıp uykuya sarılmıştı bile.

&&&&&&&&&

Kafamın üzerindeki soğuklukla resmen sıçrayarak uyandım. Üzerimdeki yorgan gitmiş polarlarımın yerine toz pembe sortlu geceliğim giyindirilmişti. Gozlerimi açamıyordum.

"Ya yapmağğ"

Boğazımın acısından konuşamıyordum. Annem elindeki bezi sıkıp yeniden alnıma koydu. Daha 2 gün önce hayatımiza dahil olan babam! Odaya girdi.

"Doktoru çağırdım 10 dakikaya burada."

Neyim vardı benim. Kollarımi resmen hareket ettiremiyordum. Kafamı kaldıracak mecalim yoktu.

Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum kapı caldı. Babam seri adımlarla aşagıya inerken annem yeni sıktığı bezi alnıma koydu.

"Yeliz"

Uraz Bey. Lan ben bu adamı çokmu kafama taktım acaba. Yoo. Ee o zaman bu halisülasyon ne?

Annem yatağımın kösesinden kalkınca aynı yere o oturdu.  Yok lan adam kanli canlı karşımda. 

"Yeliz?"

Soru sorar gibi çıkan sesine açamadığim gözlerimle cevap verdim.

"Hmmm"

Elini alnımda hissetmemle tabiki vücudum karıncalanmadı daha çok üşüdüm. Zaten soğuktu adamın elide sanki inat olsun diye daha da soğuktu.

"Üşütmüs büyük ihtimalle ben yanimda getirdiğim ateş düsürücü iğneyi yapıyım yarim saate ateşi düser"

"Siz nereden tanışıyorsunuz Uraz?"

Babamın sesi tuhaf çıkmıştı.

"Aynı hastanede calışıyoruz hatta benim yanımda staj yapıyor. "

"Tamam"

Rahatlamıs ses tonuyla verilen cavaptan sonra sessilik. Şırınganın sesi gelince gözümü yarım yamalak açtım.

"Yok ya ben çok iyiyim. Öhö ohö.. iğğneye gerek yokğğ."

Arkasından gelen öksürük. Ya istemiyorum ben iğneden korkarım.

"Yeliz hemen biticek söz acıtmayacağım."

"Hayır"

Bir anda kalçamda hissettiğim sızı fazlasıyla utanmama neden olmuştu. Lan ben bu adamı her gün görüyorum. Nasil bakıcam yüzüne. Tamam eli hafifti ama bacağımdan yapabilirdi. Off Allahim offf. Yerin dibine giriyim bir daha çikamıyım amin.

Sırtım onlara dönük yatıyordum. Daha da dönemezdim zaten. Yataktan kaktıgimda çöken yer normale döndü.

"Uraz sen bu gece burada kal her ihtimale karşi belki yine ateşi çıkar."

"Peki Fuat amca oyle olsun bakalım"

Bir anda üzerime doğru eğildi elini alnima koyup ateşime baktı ve nefesini boynumda hissederken 4 kelimelik cümlesini söyledi.

"Iyi geceler bas belası."

Slm gencler.

Nasil olmuş.

Urazın o evde kalacağini duyunca ilk ne tepki verdiniz?

⭐⭐'lar boş kalmasın😍😍😍😛😛

55 yorum sınır... 😂😂😂😂😉😉😉

SEVİLİYORSUNUZZZZZ



Beyaz SırHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin