Adı "MAVİ" Olsun\2

13.Bölüm. (Gerçekler.)

Özgür'den,

"Konuşmamız lazım. Hemen!"

"Sürekli konuşmamız lazım zaten Gökçe." Dedim sıkıntıyla. "Sıkıldım."

"Nerdesin?" Diye sordu. Sesi kızgın geliyordu. Kesin boş bir şeye kızmıştı. Gerçi Gökçe çok kızgın biri değildi. Genellikle kıskançtı.

"Şirketteyim." Dedim. "Sorun ne Gökçe?"

"Yüz yüze konuşalım." Dedi. "Size geçiyorum. Seni orda bekeleyeceğim."

Saatimi baktım. Saat öğleni geçiyordu. "Akşam konuşuruz. Şirkette Kağan yok. Şimdi çıkamam."

"Akşama kadar beklerim o zaman."

Telefonu kapattı. Telefonu kulağımdan çekip cebime koydum. Olay neydi acaba? Gerçekten merak etmiştim.

Kapım çalınınca koltuğuma oturup "Gel." Dedim. Hande elinde dosyalarla odaya girdi .

"Kağan Bey aradı. İşi uzamış. Gelemeyecekmiş. Ülker'de yok o yüzden. Kağan Bey'e ulaşmasını istediğiniz dosyalar bende kaldı ama.."

"Yarın asistanına verirsin Hande. Panik yapma."

"Yarın Ülker'in izin günü."

"Kağan'a kendin ver o zaman." Dedim. Hande cidden beni yoruyordu.

"Peki." Dedi rahatlayarak. "Gencay Bey aradı. Yani asistanı. Dergi için fotoğraf çekimi varmış. Sizde katıla..."

"Kağan ilgilensin." Dedim. Elime bir kalem alıp döndürmeye başladım.

"Peki." Dedi tekrardan. "Yarın Kağan Bey'e söylerim. "

"Başka bir şey var mı?" Diye sordum.

"Burcu Hanım. Reklam işiyle ilgilenen kişi. Hamile iznini ayrıldı. Haberiniz olsun."

"Tamam. Yerine kim bakıyor?"

"Kimse." Dedi. Sonra hemen atıldı. "Ama o gelene kadar idare edileceğini düşünüyoruz..düşünüyorlar."

"İş aksamasın Hande." Dedim. "İdare edemezlerse yerine birini koy geçici olarak. İzni bitince devam eder." Arkama yaslandım. "Planım boşsa eve gitmek istiyorum."

Not defterine baktı. "Yok." Dedi sonra. Ayağa kalktım.

"Eve gidiyorum bir şey olursa ararsın."

Şirketten çıkıp eve doğru gitmeye başladım. Gökçe bekledikçe konuyu büyütecekti. Biliyordum.

Kırmızı ışıkta durduğum sırada telefonum çaldı. Ayşenur arıyordu. Kulaklığımı taktım.

"Efendim?"

"Naber?" Diye sordu. "Gökçe aradı mı seni?"

"Evet. Konuşmak istiyormuş. Niye sordun?"

"Konuşmak istediği konuyu biliyorum." Dedi. "Hoşlanacağın bir şey değil." Diye ekledi sonra. Yeşil ışığın yanmasıyla arabayı sürmeye devam ettim.

"Öyle mi? Konu ne?"

Sessiz kaldı. "Ayşenur?"

"Ondan öğrensen daha iyi. Sadece konuyu fazla büyüttü bence. Kız bir şey yapmadı."

"Kız? Kimden bahsediyorsun Ayşenur?"

Ofladı. "Konuyu öğrenince kimden bahsettiğimi anlayacaksın." Dedi. "Neyse kapatıyorum müşterim geldi. Sakin ol olur mu? Görüşürüz."

Kulaklığı kulağımdan çektim. Her gün bir olay. Hayatımızda aksiyon eksik olmuyordu.

Eve geldiğimde Gökçe'yi bahçede buldum. Havuzun kenarında dolanıyordu. Beni görünce dolanmayı bırakıp koltuklara doğru ilerledi. Peşinden bende gittim. Üstümdeki ceketi ve kravatı çıkarıp koltuğa bıraktım ve birine oturdum.