I Went Offline. (One Shot Story)

Hello! ^o^ Hahaha. :)) First and foremost (nuxx, um-eenglish. XD) gusto ko sanang sabihin na ito ay isang 100% true story. Although I changed the names of the characters involved. Shinare ko lang sa inyo kasi… wala, naaalala ko lang. Hahaha. :))

This is dedicated to “Demi”, my cousin. Pinsan! Lablabyuuu so much! ~ Bayaan mo, makakamove-on ka rin sa kanya, hayaan mong i-lead ka ni TIME. Time heals all wounds nga raw ‘dibuhh? So, cheer up, pinsan! Maraming nagmamahal sa’yo, you know that. ;) I, no, scratch that, WE, are always and will always be there for you. Ano pang silbi nang pagiging magpipinsan natin nila Ate Vhivs, at Ate Mems, ‘di ba? Ayun lang. Lablabyuu, ulet!! >:D< :*

WAAHHH!! Sorry na, ako na may mahabang author’s note. Sorry, sorry, sorry, sorry, naega, naega naega monjo!! ~ HAHAHA. =)) Sige na, I’ll stop here. BASA NA! ~ -Deymi. ^o^v

***

“Jason, let’s break up.”

“But, why? Demi, answer me, mahal mo pa ba ko?”

“…”

“Hey, tell me, mahal mo pa ba ko? Tell me na ‘Jason, hindi na kita mahal’ then, I’ll let you go.”

“I’m sorry, Jason. Hindi na kita mahal”

Then, I WENT OFFLINE. Yeah, I just broke up with him. Nasasaktan na kasi ako para sa kanya. I don’t deserve him. For all he did was to love me. Eh ako? I never loved him back. Mahal ko pa kasi ang ex ko.

Kumbaga, REBOUND ko lang si Jason. Masakit, I know. Lalo na at wala man lang akong sinabing reason sa kanya kung bakit ako nakipag-break. Pero, hindi ba’t mas maganda na ‘yung wala kang alam na reason kesa malaman mong rebound ka lang, lalo na at babae pa ang nang-rebound. Masakit sa ego ‘yun ng lalaki, ‘di ba?

###

2 years na. 2 years na ang nakakalipas simula nung makipagbreak ako kay Jason. Ngayon, online siya, online ako. Mag-PM kaya ako sa kanya? Kaso, natatakot ako. Baka hindi siya magreply.

“Sira. Clear things up, Demi. Malay mo, you both feel the same pa rin.”

“Pero,  natatakot kasi ako, e.”

“Try mo lang. Take the risk. Kung ano man ang magiging desisyon nya, kailangan mong tanggapin ‘yun. Kasi, ikaw ang unang bumitaw, e.”

Tama si Deymi. Hayyy. Good luck na lang sa’kin.

“Jason! Hello! J”

… 1 minute

… 2 minutes

… 3 minutes

“Deymi, ‘di siya –“

*POP* (haha, sound effects po ‘yan nung chat, ‘yung sa FB, ‘yung tumutunog kapag sumagot na ‘yung ka-chat mo, hahaha, basta ‘yun! XD)

“Uy! Demi! SLR. Kamusta na?”

“Oh, ano? Nagreply ba?”

“D-deymi. N-nagreply sya! Nagreply siya! Waahhhh!! ^///^ Ang saya-saya ko, nagreply sya!”

“Oh, ‘yun pala, e! Edi, gora na! Chatzzxx (hindi ko rin po alam kung pa’no i-prononuce yan, basta ang sabi ko nung panahon na ‘yan, CHATSSSS, ayun, haha, sorry, epal. (_ _) =____=)  na kayo dyan!

“Jason! Okay naman ako, haha. Ikaw, musta ka na?”

“Okay lang din. 2 years na rin pala, no? Tsk, bilis ng panahon.”

“ah, hehe, oo nga, e. Uy, sorry pala dati ah.”

“Sus, wala na ‘yun sa’kin. Nga pala, may lablayp ka na ba?”

Oo, kaso, ‘di ko alam kung the feeling is still mutual.

“Ah, ngayon? Siyempre! Ako pa? Charot! :)) Wala, wala akong lablayp. Mabait kasi ako, e. O:) Ikaw ba?”

“Yeah. :”> Mahal na mahal ko siya. Alam mo ba, ang ganda-ganda nya! Tapos saksakan pa ng bait!”

OUCH. </3 Sakit, sagad. Pero, don’t lose hope, Demi. Malay mo, ikaw rin ‘yung tinutukoy nya. Feeler na kung feeler pero ganun rin kasi description nya sa’kin dati kapag pinapadescribe sa kanya kung sino ‘yung mahal niya.

“Oh? Nuxxx. So, sino naman iteyyy?”

Sana ako. Sana ako. Sana—

“Kausap ko nga siya ngayon, e. :”)”

Shocks. Ako pa rin kaya? Sana, please. Ako pa rin, please. *cross fingers*

“Nuxxx, asenso ah. Eh sino ba kasi? Tsk, ayaw pa sabihin, e.”

“IKAW.”

Ako? Have I read it right? Ako pa rin ka—

“Uy, Demi, sorry, nawrong-send. Dapat kasi kay JAN ko i-sesend ‘yan, e. Sorry.”

*dugdug* *dugdug* Shocks. Ba’t parang bigla akong kinabahan? Ay, dahil siguro na-wrong send siya at ineexpect ko na hindi wrong send ‘yun, na totoo, na ako pa rin talaga.

“Ah, okay lang. Do you mind if I ask you kung sino si Jan?”

“Ah, si Jan? Siya… Siya kasi ‘yung babaeng…”

 “Shocks! Pabitin effect pa, e.”

*dugdug* *dugdug* Ayan na naman. Ba’t ba ko kinakabahan?! Hindi kaya si Jan ‘yung babaeng –

“Babaeng MAHAL NA MAHAL KO.”

OUCH. SAKIT. FACE PALM AKO DUN, AH. </3

“Talaga? Nuxxx. Seryoso ka na ba diyan?”

“Oo naman. MAHAL NA MAHAL KO SI JAN.”

OUCH. SAKIT. FACE PALM ULIT AKO DUN. </3

“Demi! Diyan ka pa ba?”

“Ay, oo, sorry, may ginawa lang.”

“Naku, mukhang matagal ‘yung ginawa mo. 10 minutes ka rin nawala.”

10 minutes? 10 minutes din pala akong nakatulala sa desktop wallpaper ko na kung saan ay picture namin ni Jason ang nandito. Jason, mahal na mahal kita, sorry, ngayon ko lang na-realize ‘yun. Ang tanga ko, no? Kung kelan wala ka na sa’kin at naka-move on ka na, ako naman ‘yung naka-hold on pa rin. Bakit ganun? Kung kelan ko mahal na mahal ang isang tao, dun naman siya lumalayo? Bakit?

“Ah, Demi? Kasi, may gagawin pa ko, e. Sorry, ah. GTG na.”

“Ah, sige, next time uli, ah! Balitaan mo ko tungkol sa inyo ni Jan. Congrats sa inyo. Stay strong kayo, ah ~ Ingatan mo siya, kundi, gigilitan kita ng leeg! Mahalin mo ‘yan ng sagad, ah! Para naman hindi siya magsisi na sinagot nya ang pangit na katulad mo! Haha, joke lang! :P”

“Haha, siyempre naman. MAHAL NA MAHAL KO KAYA ‘YUN. At tsaka, MAS MAMAHALIN KO SIYA KESA SA PAGMAMAHAL NA NAIBIGAY KO SA’YO DATI. Hahaha, peace, love you, BEST FRIEND-EX.”

“Love you –“

‘Di ko na natuloy sasabihin ko kasi, HE WENT OFFLINE.