Half Angel, Half Demon. ☑️

Hoofdstuk 15

POV Storm
Niemand...
Er staat gewoon niemand. Damn, Tamara heeft zich goed verstopt. Godinzijdank dat ze er niet is. Alhoewel ik het wel vreemd vind dat ze er niet is aangezien er geen andere verstop plek is. Maar dat zullen we zodadelijk vast wel horen. Als ze nog terug komt.

POV Tamara.
Die vrouw trekt het gordijn open, ik zie en voel hoe ze me aankijkt. Ik houd nog mijn adem in voor de zekerheid. Zodra de docent ervan overtuigt is dat er daadwerkelijk niemand is. Gaat ze verder in de woonkamer met de rest doorzoeken. Ik laat een diepe zucht ontsnappen. Heb toch wel erg lang Mn adem ingehouden.
Na nog een paar minuten hoor ik een deur dichtklappen en stampende voeten naar de badkamer komen. Diegene stopt voor de deur en steekt haar hoofd om het hoekje. De witte haren van storm komen tevoorschijn, samen met een extreem verbaasd hoofd dat er compleet niks van snapt. Ik grinnik zachtjes en Storm deinst daarvan achteruit.
'Meiden! Tamara is een spook geworden, ik hoor haar nog grinniken maar zie d'r niet meer.' Schreeuwt ze nu richting de woonkamer. De andere meiden steken nu ook één voor één hun hoofd de hoek om.
'Ik leef gewoon nog hoor.' Zeg ik maar hardop. Gelijk nadat ik dat gezegd heb vouw ik mijn vleugels uit en laat ze daarna weer in m'n rug groeien, of terug stoppen? Wat voor term je er ook voor wilt gebruiken.
Met dat ik mijn vleugels uit klap wordt de spreuk verbroken en word ik weer zichtbaar voor het normale oog.
'Zei het toch. Ik ben geen spook, Storm.' Probeer ik nog soort van uit te leggen.
'Wow!!! Hoe deed je dat?! Ik zweer op mijn leven dat ik je net niet zag!' Beweert Joël.
'Nou oké, als ik mijn vleugels om mezelf heen sla en een spreuk uit spreek, vervaagt mijn lichaam en mijn kleren naar de achtergrond en nemen ze de kleur van mijn omgeving aan. Dus dan ben ik niet te zien voor het normale oog. Want er is namelijk een spreuk, die trouwens alleen mensen met hele hoge krachten kunnen, uit spreekt krijg je een soort laagje over je ogen die de contouren van mijn lichaam en kleren kan afscheiden van de achtergrond kleuren. Zo kunnen ze zien dat er iemand staat met de om het zo te zeggen ontzichtbaarheids spreuk.' Leg ik uit.

Ik loop weer de badkamer uit. 'Zo, wat gaan we doen deze 1e week dat je hier bent Tamara?' Vraagt Joël.
'Euhm, we kunnen in het dorpje hier in de buurt een hotelkamer huren en dan leuke dingen gaan doen? Zoals shoppen enzo? Ik moet nog wat speciale pakken halen om te vechten tegen die Roderick. Dus ja ik moet sowieso nog shoppen.'
'OH MY UNICORN, JA ZO LEUK IDEE!!!' Schreeuwt Valery in mijn oor.
'Val, fijn dat je het leuk vind. Maar als je dit vaker doet ben ik straks doof lieveschat.'
'Sorry lieveschat.' Antwoord ze terug.
We schieten beide in de lach en stoppen als Storm kucht. 'Zullen we dan maar gaan?'
'Ja is goed! Ik boek wel een hotel en dingen als jullie mijn koffer inpakken!' Roept Aqua zodra de rest hun koffers gaan pakken.
'Ja sure, doe ik wel, mijn koffer is toch al gepakt, moet nog wel even wat dingetjes doen.' Zeg ik tegen Aqua. 'Top, dat zou fijn zijn, thanks.' Antwoord ze.
Ik open mijn koffer en pak wat schone kleren en pak mijn toilet tas. Ik loop naar de badkamer, snel ga ik douchen en doe mijn ritueel.

Ik loop terug de kamer in en ga naar het bed van Aqua. 'Wat wil je mee hebben Aqua?' Schreeuw ik naar de woonkamer.
'Kleren, toilet tas spullen en ja doe maar dat soort dingen Tamara.' Roept ze vanuit de woonkamer.
'Keej is goed.'
Ik pak wat kleren uit haar kast en zoek d'r toilet tas. Ik pak ook nog wat handschoenen voor haar waterkracht. Verder pak ik nog wat overige spullen en doe dat allemaal in haar mooie aqua-groene koffer. 'Zo ik ben klaar, we hebben een 14 sterren hotel. Oh en het is niet zo duur ook al hebben ze alle sterren die je kan behalen, want een vriend van mij is daar de rechterhand van de eigenaar dus die heeft er voor geregeld dat we 1/4 ongeveer hoeven te betalen!' Zegt Aqua als ze binnen komt lopen.
'Whoehoeeww.' Valery is helemaal blij.
'Ik heb altijd al in een 14 sterren hotel willen verblijven!!!'
'Jaa same hier Ariël!' Antwoord ik.
'Oke, wie word onze "gids" voor in de stad en om naar het hotel te komen?' Vraagt Storm.
'Euhmm, wie is goed in aardrijkskunde? Want ik ben daar zeg maar slecht in.' Opper ik als idee.
'Ik ben goed in aardrijkskunde Tamaar.'
'Oke is goed Joël! Dan ben jij onze gids. Zo dat is dan geregeld, OP NAAR DAT HOTEL GIRLS!' Roep ik uit.

De meiden gaan naar de receptie om zich af te melden en ik ga naar het meertje in het bos naast de school. Ik wacht op hun tot dat ze er zijn.

Even later zie ik ze aan komen vliegen en ik vouw ook mijn vleugels uit, ik laat ze nog even wit en zwart tot de meiden bij me staan.
'Wouw, je vleugels zijn echt cool.'
'Ja klopt, maar het blijft wel een beetje vreemd, iedereen heeft witte of zwarte, en ik heb ze beide. Maar goed, dat hoort bij het Half zijn. Oh gaan we vliegend of rennend?'
'Ohnee jullie zijn geen wolven oepsie.' Besef ik me dan,
'Haha nee we zijn geen wolven nee, we gaan wel vliegend.' Zegt Joël.
'Eh... ik kan wel met licht stralen en een spreuk kan ik mijzelf tot een wolf maken.' Zegt Ariël plotseling.
'Ah fijn! Maar waarom zeg je dat nu pas he Ariël.' Ik lach erbij zodat ze weet dat ik het niet serieus bedoel.
'Haha, ja sorry maar ik dacht dat het niet nodig was ofzo.' Ze lacht ook, gelukkig maar.
'Nou oke, dan gaan jullie 4 meiden vliegen, en gaan Ariël en ik rennen oke? Want mijn wolf wilt er ook wel wel weer eens even uit.'
'Helemaal goed!' Antwoord Storm. De meiden vouwen hun vleugels uit en ik vouw ze in. Ariël heeft ondertussen haar energiestralen gecombineerd en is een hele mooie zand wolf geworden. Met zo'n lichtbruin vachtje en haar eigen gele ogen.
Daarna verander ik in Kiara en begin samen met Ariël te rennen naar het dorpje.

We komen aan bij de rand van het bos, we veranderen terug in mensenvorm en Ariël kleedt zich aan. Ik hoef dat natuurlijk niet aangezien ik de Avatar Wolf ben en heb dus gelijk mijn kleren aan.
We lopen naar het hotel toe en wachten op de andere. We zitten dus voor het hotel te wachten op een bankje. Er komt opeens een hele grote groep langs ons heen en gaan het hotel in. Normaal gezegd zou je zeggen oh leuk een groepje toeristen, maar ik krijg er een vreemd gevoel bij, er klopt iets of iemand niet. Ik laat het voor wat het is want Ariël tikt me aan en wijst naar de lucht. De rest van de meiden komen eraan!

Samen gaan we naar binnen en halen onze pasjes op.
'Wacht... slapen we met ze alle in 1 kamer of allemaal aparte kamers?' Vraag ik aan Aqua.
'Met ze alle op 1 kamer rustig maar.'
'Oh gelukkig maar. Anders zijn we alsnog vet ver van elkaar verwijderd.'

Nadat we onze kamer hebben bewonderd gaan we naar het zwembad.
Daar aangekomen kleden we ons om en zoeken een plekje voor onze handdoeken.
Joël vindt een plekje en gaat uitgebreide haar spullen neer leggen.
'Ik ga vast zwemmen.' Roep ik naar de rest. Ik gooi mijn handdoek op een stoel en ren richting het zwembad.
Ik maak een groot bommetje en Storm wordt nat door mijn gespetter. Ze liep nog langs de rand van het zwembad om naar het zwembad te kijken. Dat zag ik dus ik maakte een lekker bommetje. Nu is ze nat (:
Storm kijkt me vol ongeloof aan. 'Dat heb je niet zojuist gedaan!' Zegt ze expres dramatisch. Ik lach haar gewoon vierkant uit. 'Je had je gezicht moeten zien!'
Storm loopt naar de andere meiden toe en legt ook haar spullen neer. Helaas verraad ze zichzelf doordat de rest haar allemaal aan kijken. Volgens mij telt Storm af, want ik zie haar iets met haar handen doen.
Voordat ik het weer rennen ze allemaal op me af en maken bommetjes om me heen. Ik duik snel onder water in de hoop het meeste water niet in m'n gezicht te krijgen, beetje tegenstrijdig als je onder water gaat, maar anders spettert dat zo op je gezicht in plaats van dat het vloeibaar om je heen zit. Goed verhaal weer dit.
"Ben ik het helemaal met je eens!"
Daisy! Ben je er weer lieveschat. Wat leuk dat je nog leeft.
"Jaja, ik besta ook nog. En ik ga pas dood als jij ook dood gaat he. Dus beter ga je maar even niet dood."
Nee nee komt goed, althans ik ben van plan om nog niet dood te gaan nee. Misschien dat een paar demonen een ander plan hebben, maar dat zien we vanzelf wel.
"Nee oké mooi, hou dat maar vol ja."

We genieten die middag nog van het zwembad en klooien een beetje met elkaar. En even in de zon liggen om bruin te worden doen we natuurlijk ook.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~$~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hoofdstuk 15 is herschreven.