Annem ve babam öldükten sonra hiçbir şey dikkatimi çekmedi . Küçük kardeşlerime de ben bakmak zorunda kaldım . Eğer onlara iyi bakamazsam onları da elimden alıcaklardı . Ben ...ben yalnız kalmaktan nefret ederim . Korku ile birlikte bu cümleler dilimden dökülürken yaprak döken ağaç misali gözümden de damlalar birer birer yere düşüyordu . Kardeşlerimi okullarına bırakmıştım. Evde yalnızdım ,kardeşlerim 3.ve6.sınıfa gidiyordu . Sürekli annemi ve babamı soruyorlardı o an ne yapacağımı bilemeden geçiştiriyordum . Sonuçta ben de 11. sınıftaydım ama onlara bakabilmem için çalışmam gerekiyordu hiçbir yerde iş bulamıyordum. Çocuk işçi yasakmış hıh sanki biz keyfimizden çalışmak istiyoruz . Off ne yapıcam ben şimdi .
Elime annemin bana doğum gününde aldığı o kocaman peluş ayıcığımı aldım ona sarıldım , ona sarıldığım zaman annemin kokusunu alıyorum ve bu bana huzur veriyor.
Ölümlerinin üstünden bir ay geçti kardeşlerime hala nasıl söylerim bilinmez ama onların da bilmeye hakkı var . Hala babamı birgün eve gelip hadi top oynayalım demelerini bekliyorlar . Bana sakladığım için çok kızıcaklar ama nasıl söylerim bilmiyorum. Kardeşlerimin gelmelerine daha çok var annemlerin yatak odasına girdim o günden beri kaç kez oldu bilmiyorum annemin en sevdiği elbiseyi aldım ve kokusunu içime çektim . Çok ağladım biliyorum ama kendimi tutamıyordum. O kokuda tarif edilemez bir şefkat vardı sanki artık üzülme yavrum ben hep senin yanındayım dercesine bir şefkat .
Kardeşlerim her gün benden harçlık istiyordu ve ben de onlara kendi biriktirdiğim paralarımı veriyordum. En fazla bir hafta daha dayanabilirdim. Çünkü buzdolabında da neredeyse bir şey kalmamıştı. Alışveriş yapmam gerekiyordu Markete gittim ve kardeşlerim içinde bir şeyler almıştım . Eve döndüğümde "Anne Ben Geldim "dedim . Içimde bir şeyler cız etmişti. Elimdekileri yere attım ve yine ağlamaya başladım.
Artık onlara söylemem gerek ,kardeşlerimi okuldan aldım ve eve geldik. Onlara durumu kısaca durumu açıklamam gerek.
Yemeklerini yedikten sonra onlara bir aydır okula gitmediğimi söyledim onların konuşmasına izin vermeden sözüme devam ettim. Bir ay önce tam da bu gün bir telefon geldi ve annem ve babamın bir trafik kazası sonucu olay...yerinde ...vefat ettikleri bana bildirildi. Ama bunu sizden sakladım .Çünkü nasıl söylenir bilmiyordum. dedikten sonra gözlerimden yaşlar süzüldü. Kardeşlerime baktığımda onların da benden farksız olduğunu gördüm . Gözlerindeki yaş yağmur hıçkırıkları ise şimşek gibi yankılanıyordu oda da ,onları öyle görünce daha çok acıdı kalbim daha çok yandı canım. Bundan sonra hep beraber aşıcaz bu zorlu yolu ...
Kardeşlerime olayı anlattıktan bir hafta sonra yine alışveriş için markete gitmiştim ve markette alışveriş yapıyordum . #JinWoo
Markette bir kız gördüm hem çantasına hem de önündeki alışveriş sepetine bir şeyler koyuyordu. Tam elindeki keki almış çantasına götürürken elinden tuttum ve onun çantasını aldım kasaya götürdüm ve ödedim ben bunları yaparken kız da dışarı çıkmıştı işimi hemen halledip dışarıya çıktım ve kız elimden hızla çantasını alıp kayboldu . Ben ise sadece arkasından bakakaldım .
#Yine Ben
Lanet olsun tedavimi de yarıda kesmek zorunda kaldım lanet olsun . Kim bilir hakkımda ne düşünücek beni hırsız sandı:'( Hayat daha ne kadar üstüme geliceksin? ( Kleptomoni; çalma hastalığı) bu hastalığa yakalandığımda daha küçücüktüm bunu nasıl bir başkasına söyleyebilirdim ki .
(YAZARKEN AĞLADIĞIM TEK BÖLÜM OLDU )
Yine eve geldim . Hiç sevmediğim şekilde 'Yaşamaya' devam etmek için . Ne yapmalıyım ? Onların beni böyle kabullenmesi için ne yapmalıyım ? Hiçbir şey tbiki ...
Neden birden bu denli Depresif ve Saçma şeyler düşünmeye başladım. Kendimi kaybettim ve bulamıyorum resmen .
Anne Baba beni izliyorsanız bana güç verin
***********************************
Devamını Getiremedim Sorry!
Sonraki Bölümde Görüşürüz *-* Bye
ŞİMDİ OKUDUĞUN
♡♥Benim Biasım ♥♡
FanfictionBTS, GOT7 , ASTRO, UP10TİON , EXO , SEVENTEEN, MONSTAX, BAP, KARD VEEE DİLEDİĞİNİZ TÜM BİASLAR HAKKINDA HAYAL ET! ! ! ! ! ! ! ! !