ACI AŞK

29.Bölüm"Rüya Ve Gerçek"

EYLÜL
Hayatım 1.5 aydan bari iğrenç bir hâl almıştı...bebeğimm..hala karnımdaydı..Tabii ki onu aldırmamıştım ben böyle bir şey yapmam..Asla..babam beni kendi evlerine getirmişti..Burda bulunan odamda hapis olmuş resmen! Bu süreç içerisinde de Serkan'ın Amerika'ya gittiğini öğrenmiştim. Onun bebekten haberi yoktu ona ulaşmaya çalışmıştım ama olmuyordu..O günü hatırlamak bile istemiyorum..

#Flashbeack#
Odamda oturuyordum yine hapis bir şekilde..sürekli ağlıyordum...Telefonumun çalması ile kendime geldim..arayan Songül idi..açtım hemen.

Eylül: efendim?

Songül: Eylül Serkan gidiyormuş hemde iki saate!

Eylül: ne-nereye yaa..

Songül: Amerika'yaa...yetişmen gerek bak son şansın olabilir Eylül..

Eylül: kapat kapat!

Telefonu kapatmıştık..Nasıl gider ya..ben bu şekilde iken..gerçi bilmiyor ama..çıkmam gerek benim burdan çıkmam gerek..!Pencere,pencereden aşağıya atlamaktan başka çarem yoktu!

Havaalanına gelmiştim..gözüm her yerde Serkan'ı arıyordu..insanlar bana bakıyorlardı..Ben ise bağırmaktan başka bir halt etmiyordum..Gözlerim Serkan'ı bulduğunda...ümitlenmiştim...

Eylül: Seerrkaaann!!!

Beni duymamıştı ama.. Diğer tarafa geçmişti iştee...Bende geçmeye çalışıyordum ama görevliler izin vermiyordu..bana danışmadan anons edebileceğimi söyledi..koşar adımlarla danışmaya gittim..tam çağıracaktım ki..Tevfik beyin kolumdan tuttuğunu fark ettim.

Eylül: bırakın kolumu!

Tevfik: bırak..sakın yapma!Serkan seçimini yaptı!

Eylül: yalan o beni bırakmaz.

Tevfik: o herşeyi bildiği halde..senin hamile olduğunu bildiği halde gitti..

#FlashbeackSon#

O günleri hatırlamak canımı yakıyordu gerçekten..Serkan'dan ise hâla haber yoktu..Arada kızlar gelip beni görüyorlardı..

SERKAN
Tam 1.5 aydır onsuzum...Amerika'da yeni bir hayata başlamıştım...Alışmak gerçekten zordu..Çok iyi bir eğitim alıyordum tabii ki. Bir kaç arkadaş edinmiştim burda kendime..Seren ve Ahmet 1 senedir sevgililermiş..ha bir de Derin var..o da bizimle takılırdı..Benim gibi İstanbul'dan gelmiş buraya...Kader 1 haftadan beri arıyordu...onu özlemiştim..ona sözüm vardı..bugün İstanbul'a dönüyordum..Tekrar..Eylül'ü görürmüyüm acaba.? Yarım saat sonra uçağım kalkacaktı...içecek birşeyler alıp beklemeye başladım.

EYLÜL
Uyumuşum..kapı zili ile uyandım..annem ve babam olmadığı için ben bakmak zorundaydım..Bugün de Ceylin ablanın izin alacağı tuttu! Kapıyı açtığımda...karşımda Serkan'la karşı karşıya geldim...1.5 aydan sonra onu tekrar görmek..bana gülümseyerek bakıyordu..

Eylül: sen..nasıl?

Serkan: senin için döndüm Eylül.

Eylül: ama sen gitmiştim..bizi bıraktın..beni tek başıma bıraktın bebeğimle?

Serkan: hayır..bırakmadım..sadece gittim ve geri döndüm.

Eylül: ben ne kadar acı çektim...çok fazla acı çektim Serkan..

Serkan: artık ben yanınızdayım..

Elini karnıma koymuştu..bende elimi elinin üstüne koydum..

Serkan: hadi gel..

Elimden tutup beni çekiştirmeye başlamıştı...Kapının önünde duran arabasına bindik..Nereye gittiğimize dair en ufak bilgim yoktu!

Eylül: ya sevgilim nereye..

Serkan: sabret biraz..

Annem ve babamın bulunduğu yere gelmiştik..ufak bir kafee idi sadece 5 masa vardı ve ikisi boştu...elimi tuttu ve arabadan indik..Annem ve babamın karşısına geçti..

Hakan: Eylül! Sen nasıl çıktın evden! Bana kendini dövdürtme.!

Serkan: Hakan bey..ben Serkan.Serkan Özgün. Eylül'ün karnında ki bebeğin babası. Ben buraya kızınızı çok sevdiğimi...ona ve bebeğe sahip çıkmak istediğimi söylemeye geldim...

Hakan: demek..bebeğin babası sensin!

Ben Serkan'a hayranlıkla bakıyordum..o da bana baktı ve gülümsedi...O benim için ve bebeği için geri dönmüştüü.........

Kapı çarpması ile gözlerimi açmıştımm..ne..hepsi rüyamıydı? İnanmıyorum..Ama gelmişti..burdaydı..Bırakmamışı beni..bizi bırakmamıştı....Gelen kişi ise bizim kızlar..

Cemre: Eylül..nasılsın?

Eylül: gelmişti Cemre burdaydı..

Songül: kim geldi Eylül iyi misin sen?

Eylül: yemin ederim burdaydı ama..bırakmadı..

Defne: Serkan'ı mı gördün sen rüya mı gördün..

Meral: kıyamam ya..

Eylül: rüya..Allah Kahretsin! Sadece RÜYAA!

Songül: senin hava alman lazım hadi gel dışar çıkalım..

Defne: canım benim..ben konuştum annenle bizimlesin sen bugün.

Eylül: hıhı..

Kızlarla birlikte dışarıya çıkacaktık..üzerime doğru dürüst bir şeyler geçirdim ve çıktık..Kızlar ellerinden geldikleri kadar beni yalnız bırakmıyorlardı...onlar olmasa belki de çoktan..neyse..düşünmek istemiyorum daha fazla...

Meral: Eylül, Hakan amca nasıl davranıyor sana?

Eylül: beni fazlalık gibi görüyor...kendi evimde fazlalığım.

Defne: senin ikinci evinde var kuşum.

Eylül: kullanamadıktan sonra neye yarar.?

Songül: Serkan'dan hâla haber alamadın mı?

Eylül: hayır..ben ümidimi yitirdim Songül..geldi sanmıştım bugün ama rüyaymış işte..

Cemre: Serkan'ın böyle bir şey yapacağını hâla aklım almıyor! Nasıl seni bu hâlde bırakır..

Meral: yani ondan sen ayrıldın ama...ortada artık bir bebek söz konusu.

Eylül: başka bir konu konuşsak hı? Ben bunları hep düşünüyorum zaten.

Defne: haklısın kuşum..özür dileriz ya..

SERKAN
Evet..işte..İstanbul'a iniş yapmış bulunmaktaydım..Kokusunu özlemişim...Yok böyle bir şey..Nefes aldığımı anladım gerçekten.. Huzur verici İstanbul'um benim..tüm güzellikler burda...Tümm...1.5 aydan sonra yeniden İstanbul....bakalım beni nasıl karşılayacaksın be İstanbul? Bana ne süprizlerin var? Acı çekmeye mi geldim...yokssaaa burda tekrardan hayata gülebilir miyim acaba...? Görelim bakalımmm..

Pek iç açıcı bir bölüm olmasa da..bu bölüm de böyle bitti..Gerçekten Serkan geldi sandınız mı? Bebek 1.5 ay olmuş oluyor dolayısıyla..Serkan bebeği öğrenecek mi ne dersiniz? Flashbeack nasıldı? İlk kez yaptım. Becerebilmiş miyim size kalmış..? Neyse bakalım Serkan'ı neler bekliyor...Yorum ve voteleri bekliyorum...Sizi Seviyorum...EySer'li Kalııın...❤❤⭐⭐
-Ezgii