ШОКО ƏЛЕМ

4. ЕКІ ҮМІТ

    Күн бейсенбі еді. Шоко əлем көшелерінің бірінде аққудай нəзік қыз келе жатыр. Қызғылт-сары шаштары иығына дейін түсіп тұр. Айнала тұңғиық мұхиттың түбіндей тым-тырыс. Сары қыз орманнан қайтып келе жатып, жолда кездестірген гүлдерді əдеттегідей санап келе жатты. Жолдың бойымен өсіп тұрған гүлдер аспандағы жұлдыздай тізілген. Күн де бар шуағын шашып, гүлдердің басынан сипап тұрғандай. Бірақ сол күнгі ауа райы ыстықтан шыжып тұрды. Жалқау аула мысықтары көрінбейді. Әдетте секіріп, ойнап көбелек қуалап жүрген мысықтар да раушан гүлдерінің көлеңкесіне тығылып қалған. Тіпті, ойынды қатты жақсы көретін күшіктер де сəкінің астына жайғасып алған. Кенеттен сары қыздың қасына ерекше сағыздан жасалған ат арба келіп тоқтайды. Арбаны безендірген сары шоколад оюлары күн сəулесін ерекше шағылыстырып тұр.

Арбадан жанталасып үлкен лауазымды екі адам түсті.

Құрметпен:

  – Сəлем бердік, Элия сіз боласыз ба? – деп сұрады.

  – Сəлеметсіз бе, ия, мен болам, – деді сары қыз ілтипатты даусымен.

  – Біз патшаның уəзірлері боламыз. Келіңіз арбаға отырыңыз, жолда бəрін түсіндіреміз, – деді көк шапан киген бас уəзір.

  – Жарайды, мен сізді білем. Шоқайдың үйіне келгеніңізді бірнеше рет байқағанмын, – деп Элия сенгенін білдірді.

– Дұрыс, бөтен біреудің арбасына отырмау керек, – деді бас уәзір.

Элияның ойы неше түрлі сұрақтарға тола бастады. Бірақ ол өзін сабырлы ұстады. Қара шапан киген екінші уəзір арбаға отырысымен:

  – Сенің бауырың қайда екен, екінші арбаны сол жерге жіберейік. Уақыт тығыз, – деді асығып.

  – Ол Арц деген шокидің үйіне кеткен, сонда болу керек, – деді Элия.

    Екінші арба Арцтың үйіне бет алды. Қара көзді, қара шашты бала үйден енді шығып келе жатыр екен. Кең иықты жəне бойы ортадан сəл жоғары. Күрескенде тек қана қара күшті ғана емес, ақылын да керемет қолданатын.

  Сарайдікі екені айдан анық арба баланың дəл алдына келіп тоқтады. Кішкене шаң көтеріліп, топырақтың иісі шығып кетеді. Шаңның арасынан екі уəзір шыға келді.

  – Сəлем, жігіт. Сен Бемай боласың ба? Біз патшаның уəзірлері боламыз. Шаруа бар.

  – Сəлеметсіздерме. Ия, мен Бемаймін. Ол сонда қандай шаруа? – деді бала.

  – Өте құпия тапсырма. Кейінірек түсіндіреміз, – деді уəзір асыққаның көрсетіп.