Chapter 2
Weet je? Ik haat het als mensen dingen vertellen over anderen. Zeker als het geheim is. Ik bedoel, Louis hoefde dus echt niet te weten dat ik zelfmoord wilde plegen. Ik bedoel. Het is overbodig.
En ja, misschien vond ik Louis aardig. En, misschien weet ik nu zeker dat hij mij gewoon een depressieve freak, en eerlijk, dat vind ik verschrikkelijk.
Terwijl ik in de spiegel staar vliegt de deur open. 'Vond je dat leuk? Dat ik je geheim vertelde? Hey. Psycho, antwoord even!'
'Lauren flikker gewoon op. Ik wil je hier niet.'
'Lauren flikker gewoon op. Ik wil je hier niet.' Aapt ze me met een irritant stemmetje na. Ze stapt langzaam op mij af. 'Weet je Rosalie? Ik denk dat ik je even een lesje moet leren. Jij moet leren om jij kleine mondje te houden. Jij moet leren, dat je niet zomaar mensen afpakt van andere!'
Ik kijk haar onbegrijpend aan. 'Waar de actual fuck heb jij het over?' Langzaam komt ze op me af. 'Jij moet je neus uit andermans zaken houden. Jij moet je niet overal mee bemoeien!'
'Waar he-.' Een onverwachtse duw onderbreekt mijn zin. Van schrik struikel ik naar achter. Ik knal door de manshoge spiegel heen en het glas breekt in duizenden kristalletjes om mij heen.
Ik val verder naar achter en smak tegen de muur aan. Alle adem wordt uit mijn longen geslagen terwijl ik op de grond zak. Een puf verlaat mijn mond terwijl glas mijn huid open snijdt.
'Dat zal je leren trut!' Lachend verlaat Lauren mijn kamer en ze trekt de deur met een klap achter haar dicht.
Kreunden blijf ik op de grond liggen. Als de deur weer open gaat, ga ik vrijwel direct van uit dat het Lauren is. 'Lauren... ga alsjeblieft weg...'
'Rose? Jezus! Rosalie. Wat is er gebeurd?' Iemand knielt naast mij neer en draait mijn gezicht een kwartslag. 'Louis?'
'Ja, en Harry zit hier ook'
'Harry wie? Wat is er aan de hand?'
'Harry Styles. Maar wat is gebeurd?'
'Ik struikelde...'
'Voor, of nadat Lauren je duwde?'
'Waarom vraag je wat er gebeurd is, als je het al weet?' Ik Louis even aan, hij begint te blozen.
'Kunnen jullie mij alsjeblieft overeind helpen?'
'Oh ja!' Louis helpt mij voorzichtig overeind, om mij vervolgens samen met die Harry op te tillen.
'Au au au au...' tranen springen in mijn ogen terwijl ze mij op het bed helpen. Ik kijk Harry even aan.
'Ik ben Rosalie, maar dat wist je denk ik al.' Ik glimlach terwijl ik mijn hand op steek. Zijn grote hand sluit zich om de mijne terwijl hij hem schud. 'Harry Styles, aangenaam.' Antwoord hij grinnikend.
'Rosalie, Harry moet jou iets vragen. Iets heel belangrijks.' Ik kijk hem met grote ogen aan. 'Maar eerst ga ik even je wondjes schoonmaken! Waar is je badkamer.' Ik wijs naar de deur naast mijn bed. Ik kijk Harry tersluiks aan. 'Jij wilde wat vragen?'
'Eh ja. Louis had mij vertelt over jou, enne, hij was nogal overtuigend. Dus, als jij het leuk vindt, dan kan jij mijn dochter worden? Eigenlijk is het natuurlijk meer een huisgenoot, maar ook zou wel je wettige verzorger worden. Maar alleen als je het wilt!' Ratelt de jongen naast mij aan een stuk door.
Mijn mond valt open. 'Ik, jou dochter? Weet je dat zeker? Ik bedoel, heel zeker?' Hij lacht even en knikt. 'Ja! Ja! Heel graag!' Met een raar gevoel van geluk vlieg Harry om de hals. 'Ja! Dankjewel!'
JE LEEST
Changes // Louis Tomlinson
FanfictionOkay. Ik had dit niet verwacht. Als je een jaar geleden tegen mij zou zeggen dat ik geadopteerd zou worden door Harry Styles, had ik gezegd "Harry wie?". Maar goed, we zijn hier nu. Dus laten we er het beste van maken. Toch? -------------------- E...