Ben kylie...psikolojik sorunlarım yüzünden akıl hastanesinde tedavi gören sıradan bir insanım...ailemin ve çevremin ne kadar pislik olduğu konusuna girmek istemiyorum... çünkü çıkamam
Bu sinir bozucu yere geleli yaklaşık 5 gün oldu... hiçbir şey iyi gitmiyor
Burdakilerin %95'i delilerden oluşuyor...kalanları da garip tipler zaten
odama çat diye girip yüzüme pasta yapıştıran bile oldu
Bunları geçelim...yan odada bir tane çocuk var... vücudunun çoğu tarafı yaralı duruyor...kimsenin yüzüne bakmıyor
Baksa dahi öldürücekmiş gibi bakıyo
Bunun için burdaki hiç kimse ona bulaşmak istemiyorBen konuşmaya çalıştım ancak yüzüme bile bakmadan "kaybol" dedi sadece...
gece yarısı odasında acıyla bağırmıştı...doktorlar yanına gitti doktorlara saldırmıştı galiba...odamın kapısından baktığımda bir doktorun onun kapısının dibinde bayıldığını gördüm
Üstelik dudağı patlamıştı ve burnu kırılmış gibi duruyordu
Bir nefes hissedince
Kafamı yerden kaldırıp yukarıya baktım
O çocuk dibimde sinirle soluyordu
Korkuyla odama doğru geri adım attım...ancak o da bana doğru hiç gözlerini ayırmadan bir adım atmıştıBen:
- n-ne istiyorsun ?Çocuk hala gözlerimin içine bakıyordu... dudaklarını aralayıp boğuk bir ses tonu ile konuştu
Çocuk:
- seni ilgilendirmez,bu saatte odadan çıkmaman gerektiğini bilmiyormusun sen ?Ben:
- bilmiyordum,bana birşey yapmayacaksın değil mi ?Çocuk:
- bilmiyorum...yapmalı mıyım ?Ben:
- lütfen..Çocuk:
- bana duygu sömürüsü yapamazsın Bücür...Daha çok yaklaştı ve elini yavaşça havaya kaldırdı.........
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son of a Devil
Fanfictionbana yaklaşmasan iyi edersin...aksi takdirde canını yakabilirim