Jirou POV
Hindi ko alam pero nakatingin lang ako sakanya at nag iintay ng sagot niya.. akala ko ba mahal niya ako pero bakit nahihirapan siyang sumagot at nakikita ko sa mga luhaang mata niya ang pagkalito, pagmamahal at pag aalinlangan? Pero bakit?..
“J-jirou?” –saki
“Please say yes princess” pagsusumama ko sakanya at tuluyan ko na siyang niyakap dahil hindi ko kakayanin kung irereject niya ako..kung kailangan kong ulitin ulit o ligawan siya bago niya ako ulit sagutin sige gagawin ko basta wag lang niya ako ireject..
“Y-yes” – saki
Napahiwalay ako sa pagkakayakap ko sakanya at tinignan ko siya at nakangiti na siya ngayon na punong puno ng pagmamahal.. binuhat ko siya at inikot ko siya tapos huminto ako at tinignan ko ulit siya at hindi ko na napigilan ang sarili ko at hinalikan ko ang labi niya.. habang tumatagal mas lalong lumalalim ang halik ko sakanya at she kiss me back ng biglang may nagpalakpakan at bumukas na ang ilaw kaya napahiwalay ako sakanya..
“Wooohh!! Ayos na” –shin
“Congrats pre hahaha” ryu
“Take care of her jirou, wag mo siyang papakawalan pa” – shou
“Wow! Besy masaya kami para sainyo ni jirou” – nami
“Besy be happy na huh” – haru
“Brod masaya ka na noh hahaha” – taki
Napatingin ako kay saki at kitang kita kong namumula ang mukha niya hahaha.. shes cute.. I love her so much..niyakap ko siya para kahit papaano maging komportable siya..
“wag nga kayong masyadong mang asar tignan niyo ang wifey ko hindi na komportable oh” sabi ko sakanila at naghiyawan naman sila..mga abnormal talaga..
“KKKYYYAAAHHHH!! Saki nakakakilig naman.. wifey ka daw niya tapos ikaw naman hubby mo siya” – haru
“Guys mas magandang iwan na muna natin sila.. para mas makapag usap pa sila” sabi ni taki at sabay akbay kay haru kaya kitang kita naming lahat ang pamumula ng mukha ni haru.. hindi rin naman nagtagal at umalis na sila at kami na lang naiwan ni wifey dito..
Misaki POV
Hindi pa din ako makapaniwala na kami na ni Rou ngayon.. ang saya ko at nawala na ang pagkalita at pag aalinlangan ko kasi nararamdaman ko naman na mahal niya ako.. nakakahiya lang kasi andito lahat sila..naramdaman ko naman na niyakap ako ni rou para siguro maging komportable ako..
“wag nga kayong masyadong mang asar tignan niyo ang wifey ko hindi na komportable oh” sabi ni rou sakanila at mas lalo ko naman naramdaman na parang umakyat na lahat ng dugo ko sa mukha ko.. (^////////^) tinawag niya akong wifey.. kkyyyaaahhh!!
“KKKYYYAAAHHHH!! Saki nakakakilig naman.. wifey ka daw niya tapos ikaw naman hubby mo siya” alam kong si haru yun.. boses pa lang kahit hindi ako nakatingin at humilay ako sa ayakap ni rou at tumingin sakanila..
“Guys mas magandang iwan na muna natin sila.. para mas makapag usap pa sila” sabi ni takihiro at kita kong inakbayan niya si haru at itong si haru para ng kamatis ang mukha hahaha..ang cute talaga niya.. talagang si takihiro lang ang nakakapagpatahimik jan eh.. maya maya lang naglakad na sila paalis sa kung nasan kami ni rou ngayon.. naramdaman ko naman ang paghawak ni rou sa kamay ko kaya napatingin na ako sakanya..

BINABASA MO ANG
White Blood Prince's and Ms. Lonely
Romance(currently editing each chapters) 5 years old ng iniwan ako ng first love ko.. 10 years old ng bawiin ng dyos ang magulang ko.. Ano pang silbi ng buhay ko kung ang mga taong mahahalaga sakin ay iniiwan ako.. hanggang sa onti onti ko ng dinidistansya...