Black Diamond //YoonMin

Prolog

2038'deki Park Jimin'e;

Selam Jimin,ben senin 2018'deki 23 yaşınım. Elimdeki kalemim,gözümden akan yaşlarım ve bomboş olan kalbimle şu an sana bu mektubu yazıyorum.Ve eğer bu mektubu okuyor isen 43 yaşında olman gerekiyor,tabii okuyor isen.

13 Ekim 1995 yılında doğan senin hiçbir zaman ne mükemmel bir çocukluğun,ne de mükemmel bir ailen oldu.Ama sen,sen Park Jimin hayatındaki o bütün olumsuzluklara,bütün nefrete karşı yüzünden o gülümsemeni hiçbir zaman eksik etmedin.Herkese,her şeye karşı gülümserdin.Çünkü her ne kadar mutsuz olursan ol,her ne kadar yara alırsan al,bir gülücüğün kanayan her yaraya şifa olacağını düşünürdün. Sen Park Jimin,bir zamanlar,gülümserdin.

Ama nereden bilebilirdin ki Min Yoongi ile karşılaşınca bütün gülüşlerinin sonsuza dek yok olacağını?

Ah,hatırlar mısın bilmiyorum ama,Min Yoongi ile ilk karşılaştığında onun senin hayatında büyük bir yeri olacağını o kadar iyi anlamıştın ki;buna tezat bir şekilde,biri çıkıp adını sorsa kendi ismini söyleyecekken bile ne diyeceğini bilemezdin.

Daha ilk bakışından kalbindeki yelkenleri suya indirirken,hislerinde aslında o yelkenle birlikte yok olup gitmişti.Ah,o aptal sen bunun tam o zaman farkına varsaydın belki de şu an bu durumda olmazdın.Ama sen Park Jimin,Göz Ağrı'na ağzını açıp tek kelime etmeyi bırak,karşı bile koyamamıştın.

O zamanlar buna aşk demiştin ama gerçekte dönüp bakınca yalnızca acizin tekiydin.Sen Park Jimin;Min Yoongi'ye acizdin ve bundan sadistçe bir şekilde zevk alıyordun.

Min Yoongi'nin gülümsemesini göremezdin mesela öyle çok.Sana hep 'gülüşlerinin gittiğini' söylerdi ve o minicik kalbinle hem kendine,hem de ona üzülürdün.Onu güldürmek için her şeyi yapar,ama sonunda kalp kırıklığıyla dönerdin evine.Ve inan bundan bir gün bile şikayet etmezdin.Min Yoongi'nin kalbini kırmasına bile aşıktın sen çünkü.

İnsanlar sana Min Yoongi'yi bu kadar çok sevdiğin için inanamıyordu.En yakın arkadaşın bile onu sevmenin sana zarar vereceğini,sonunda üzülenin sen olacağını söylüyordu.İşin aslı bunların doğru olduğunu bilsen bile yine de böyle şeyler duymaktan sıkılmıştın.Çünkü sen,onun üzüşlerine bile razıydın.

Mesela sen Yoongi olmadan yaşayamayacağını söylerken o,sensiz daha iyi yaşadığını söylüyordu.Ve inan bana,Min Yoongi sensiz o kadar güzel yaşamıştı ki...Ve sen aptal,sen sırf o sensiz daha mutlu diye,mutlu olan bir salaktın.Seni sevmeyen birine öyle bir aşık olmuştun ki,bu aşk gözünü kör etmişti.Hayatın sadece Min Yoongi'den ibaret olmuştu.Min Yoongi ne yaptı,ne yedi,nereye gitti,kiminle konuştu...Aklında bu düşünceler,kalbinde ise o vardı.

Min Yoongi hayatının büyük bir yerini kaplamıştı evet,evet ama sen Park Jimin,onun için yoldan geçen herhangi yabancıdan biri gibiydin.Onun kalbinde sen,sen Park Jimin,bulutlar kadar yalnızdın.Ama bunu umursamadın.Ah bir umursasaydın,belki de bu kadar yanmayacaktın.Ama onun yakışlarına bile razıydın.

Sen Park Gerizekalı Jimin,nasıl sevileceğini bilmediğin halde Min Yoongi'yi çok güzel sevmiştin,olabilecek en güzel şekilde sevmiştin hem de.Senin sevgin o kadar güzeldi ki,diğer insanlar bu sevgiyi görse,başkasını sevmeye utanırdı.Çok sevdin sen be Park Jimin.O kadar çok sevdin ki,bundan korktun.Korktun,çünkü bu sevgi,bir gün kalbini patlatacak sandın.Ve inan bana,korktuğun başına da geldi zaten.Çok sevdiğin,seni güzel sevmeyi beceremedi.Ve sen öldün.Ama yine de her şeye karşı,Min Yoongi'yi bahar gibi sevmeye,siyah olmaktan çok beyaz gibi sevmeye devam ettin.

Ve sen,asla siyah olmayı istemezdin,çünkü sen beyazdın ama Yoongi'nin sana Siyah Elmas demesi bile seni siyah yapmak istemeye yeterdi.İşte sen bu kadar masumdun bir zamanlar Park Jimin.

Ama sen Park Jimin,kalbini kelebekler ile dolduran bu adamın seni yakıp kül etmesine,kelebeklerinin teker teker ölmesine müsaade ettin.Kavruldun,yandın.Ama dedim ya;O'nun yakışlarına bile razıydın ve en sonunda sen,sen Park Jimin kül oldun.

O'na söylemek istediğin çok şey vardı,çok şey vardı lakin hiçbirine dilin varamadı.Sonra da canın yandı.

Ve sen Siyah Elmas;

Min Yoongi ile hiçbir zaman başlamayan hikayenizde en sonunda olmak istemediğin siyah oldun,siyah oldun ve sessiz sedasız karanlığın içinde kayboldun.