Derin Hayaller

Selam millet.Yeni yazmaya başladım. Bu hikayenin bircok kismi dogru bir cogu yanlis.Umarim begenirsiniz.

               1.BÖLÜM

Neden hep böyleydi... Yeni bir yer,yeni insanlar ve sonra tekrar başa dönüş.Ama bu sefer farklıydı.Burada uzun bir süre kalıcaktık. Daha yeni olduğum için pek tanıdığım yoktu (kuzenlerim dışında). O yüzden pek dışarı çıkmak istemiyordum.Eren'den ayrılıp buraya gelmek bana çok koymuştu sanırım.Tabii kuzenim Ece'nin zorlamalarıyla kendi kendime verdiğim ev hapsi cezasını bırakıp gün ışığına çıkmaya karar vermdim. Bu arada ben Derin.Tipsiz,utangaç ve aptal Derin...

Okullar kapanalı bir hafta olmuştu ve ben evde TV karşısinda oturmaktan başka bir şey yapmamıştım.Ta ki kuzenim Ece beni evden zorla çıkarana kadar.

Uzun zaman sonra evden çikinca gozlerim gunese alismakta önce zorluk çekti. Kendimi biran vampir sanmadım değil. Tamam çok film izliyorum biliyorum. Eceyle beraber bir paten sahasının oraya geldik ve tanımadığım onca kişinin arasına, yere (!) oturmuştuk. Ece beni herkesle tanıştırdıktan sonra onlarla sohbet etmeye başlamıştı. Ben de sıkıntıdan bana tanıttığı kişileri yargilamaya baslamistim;

Semih; Yunan tanrıları çok yakışıklı ve kendini beğenmiş çocuğun teki.

Fatih; Sempatik bir gülüşü olan ve kızları kolayca etkileyebilen bir piç

Oktay; Fatih'in ikizi. İkisi de piç ama Fatih, Oktay'ın yanında sütten çıkmış ak kaşık kalır.

Cem; Sessiz ve utangaç bi tip.

"Kuzenimin hiç kız arkadaşı yok sanırım. Olley ben ilkim sanırım." diye insanları eleştirirken biraz daha burda oturursak sıkıntıdan öleceğimi düşünmedim değil. Biran da korkuyla irkilmiştim. Noluyo ya! Çevreme bakındım ve hangi aptal patencinin üstümden atladığını bulmaya çalıştım. Vee...işte o an. Omzumda bir el hissetmistim. Dönüp baktığım da sarışın, gökyüzü gibi mavi ve insanı derin hayallere sürükleyen gözleriyle bana bakıyordu...