Flashforward

15 0 0
                                    

Ik lig in zijn armen. En Lauren ligt in de armen van haar ontvoerder, wiens naam ik nog niet eens ken. Hoe konden ze ons nu vinden!

Ik huil en het kan me niet schelen dat hij het ziet. Hij troost me niet echt, hij wrijft alleen wat over mijn hoofd en laat me uithuilen. Het lijkt wel uren te duren voor mijn tranen op zijn. Hij voelt met mij mee en toch, voor mij blijft hij mijn ontvoerder!

Bro[o]ke(n)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu