Princesses In Disguise

Chapter 58

Hi readers! Sorry po kung ngayon lang tong UD, sobrang busy kasi and ngayon lang po ako nagkatime. Thank you po sa mga nag-hintay. Sa mga nagtatanong po kung buhay pa ako, humihinga pa naman po hahaha!

And pinub ko na po yung prologue ng First Love, about kay Fretzie and Vince po siya. Sana basahin niyo rin po :)

This chapter is dedicated to Mr. Jeon Jungkook! Belated happy birthday Kookie! Saranghae!

Anyways, enjoy the UD for today! God bless readers!

Read. Vote. Comment

-cutelittletiger18

Winter's P.O.V

"Do you think that I will stop? Hahahah! No! I will never stop unless I killed all of you with my own hands!"

Sigaw niya habang nakatutok ang baril niya sa akin. Wala akong magawa kundi ang umatras nalamang, I can't do anything. I'm alone! My friends are gone! She killed them!

"Kung sino ka man, please stop this! May chance pa para magbago! Huwag mong gawin to please! Pag-usapan naman nati i--ahhhh!"

Putol ko sa sinabi ko dahil bigla siyang nagpaputok. Nanginginig akong umatras, hindi ko parin makita ang mukha ng babae. She's wearing a hood that hides her face.

"Pag-usapan? Ha! Akala mo madadala mo ako sa kaka-ganyan mo? Ofcourse not! I need you to be dead! Bago ako matahimik! Pinatay niyo siya, I'll also kill you!"

Napopoot na sabi niya. Nadikit na ako sa pader sa sobrang kaka-atras ko. I can't go anywhere! Wala na akong mapuntahan. Wala na sina Snow! Even Cloud and his friends are gone! I'm all alone!

"I don't know what you are talking about! Wala kaming pinatay! And we will never do that! Kaya please tumig---"

Napahinto ako sa sinabi ako dahil bigla niyang hinubad ang hood niya. Only to see her.

Nanlaki ang mata ko, hindi ko akalain na siya.

"An--"

"WINTER ELIZABETH SY!"

Napamulat ako sa narinig kong sigaw. Hinigingal at pinagpapawisan ako. I look around only to find out that I'm inside my room. It was a dream, no! A nightmare!

"Ayos ka lang? Anong nangyari sa'yo? Bakit ka sumisigaw? Wait! Are you crying?"

Snow asked me, worry can be hint on her voice. I just looked at her, and suddenly saw a picture of her dead. Naliligo siya sa sarili niyang dugo. May tama siya ng baril sa kanyang noo.

"Ah!"

Sigaw ko, nanginginig ako! Hindi ko alam kung bakit ko nakikita ang mga yon.

"Winter! What's happening to you?"

Tanong naman ni Rain, tinignan ko siya at si Autumn and the same scene happened. Nakita ko silang naliligo sa sarili nilang dugo. Just like Snow they are also shot on their foreheads. I shook my head to dismiss the thought.

"W-wala. I just had a nightmare."

Sagot ko, mukhang hindi sila naniniwala kaya naman tumayo na ako.

"It's just a nightmare, don't worry about me. Ang alalahanin natin ay dapat mag-empake na tayo. We're leaving tonight right?"

Sabi ko, tumango naman sila. Inayos ko na ang higaan ko but I can still feel that they are waiting for me to spill the beans.

"Are you sure that it was just a nightmare? Come on Winter, we're friends. You can tell everything to us."

Pagkumbinsi sa akin ni Autumn. Umiling lang ako. Ayokong malaman nila ang tungkol sa panaginip ko. I don't want to scare them.