Kanlı Kelepçe

1.Bölüm

Bölüm şarkısı;Melis Danişmend~Her şey normal

●●●●●●●●●1.Bölüm●●●●●●●
Büyürüz,büyüdükçe kusursuz ruhumuza derin yarıklar açılır. Büyüdükçe anlarız anne ve babamızın endişelerini...
Neden yaşadığımızı, hayatımızın bir sonu olduğunu,sevdiklerimizin neden birdenbire ortadan kaybolduğunu büyüdükçe anlarız.
Küçükken hep merak ederdim. Çok sevdiğim dedemin ve ninemin neden beni bırakıp gittiğini. Paytak adımlarla annemin yanına gider "anne yaramaz olduğum için mi beni bıraktılar?" diye sorardım. Pamuk gibi yumuşak elleriyle yanaklarımı okşardı.

"Gökyüzüne çıktılar,orada daha mutlular." derdi.

Gözlerim dolardı,minik ellerimle annemin büyük ellerini kavrar " hiç yaramazlık yapmasam beni bırakmazsın değil mi?" diye sorardım.
İri kahve gözlerini açar "büyüyene kadar seni bırakmayacağım." derdi.
Keşke hiç büyümeseydim. Büyüdükçe kaybettim. Büyüdükçe masum düşüncelerim kötü oldu.
Büyüdüm anne..
Büyümeme rağmen hala gökyüzüne bakıp beni izlediğini sanıyorum. Yağmur yağdığı zaman seni üzdüğüm için ağladığını düşünüyorum.
Hala masum mu düşüncelerim?
Neden bedenen büyüyüp ruhen hiç büyümüyorum?
Büyüdüğümü ellerimden anladım. Birlikte ellerimizi koyup çizdiğimiz resme baktım. Elinin yerine elimi koydum..
Büyümüşüm be anne..
Hem de baya büyümüşüm.

Okuduğum romanda 'anne' kelimesini okuduğum zaman düşüncelere dalmıştım. Gözlerimi diktiğim romandan kaldırıp kirpiklerimi açıp kapattım. Odaya göz gezdirip herkesin kendi halinde olduğunu gördüm.
Alt katımda uyuyan Büşra'nın benim gibi daldığını gördüm. Merdivenlerden inip yatağının bitiş noktasına yavaşça oturdum.

"Senin gibi bir polis adayına böyle dalıp gitmek yakışıyor mu?"

Sesimle irkilip gözleri gözlerimi buldu.

"Ela, cidden yıl sonunda polis olucağız değil mi?"

Benden çok kendi kendine konuşuyor gibiydi.

"Boşuna mı okuduk üç yıl. Hayallerimiz gerçek olucak."

"Yalnız bir kurtulamadık eğitimden artık göreve gitmek istiyorum."

Büşra yine mızmızlanmaya başlamıştı. Ortaokulda yaşadıklarımdan sonra polis olmaya karar vermiştim. Polis sınavlarına girip herkesin giremeyeceği bir okulu kazanmıştık. Bizim sınıftan kız olarak ben ve Büşra tek kalmıştık. Ülkemizde yaşanılan olaylardan sonra çoğu kız öğrenci psikolojisinin bozulduğunu iddia ederek okuldan ayrılmıştı.
Biz ise hayallerimizin peşinden koşarak son yılı tamamlamaya çalışıyorduk.