Aşkını Arayan Melek

 Kapatınca gözlerini görüyorsa seni gökyüzünde

İşte o zaman, muhtaçtır bir tutam sevgine.

Yatarken hissediyorsa yalnızlığını içten içe

Bil ki seni düşünen biri var bu şehirde

Belki sevgim bir gün bedenimle gömülecek.

Gözlerim buz olup eriyecek.

Belki hatıralar kül olup gidecek .

Ama unutma ki bu gönül seni hep sevecek .

Akıyor gözlerimden kanlı gözyaşı

Yüreğimin derinlerinde inceden bir sızı

O yürek senin aşkınla doldu taştı.

Sen ol bu mazlumun bahtı

Bir sorsana bana, ey güzel dilber,

Her gece gözlerimden süzülen inciler

Usul usul sessiz sessiz ıslanan yastıklar

Bir bakışınla sarhoş olan bu gönül niye?

Divane olan aşkım,küllerinden doğar mı ?

Buz tutan ellerim, aşkının ateşiyle yanar mı ?

Bu gönül sen sen diye inlerken

Mühürlü bu gözler, başkasına bakar mı ?

Gönlümün ebedi güzeli sendeki bu edep

Aşkının ateşiyle yanmama yegane sebep

Ömrümün ışığı sönmeden gel,

Aşkını arayan ‘Melek’