Anonim ; Stalker |Texting|

9.Bölüm; "Geçmişteki Kaza"

Multimedia; Buğlem Ada Demirkaya

İYİ OKUMALAR

Yaptığım tam bir aptallıktı. Matematik sınavına çalışmam gerekirken uyumayı tercih etmiştim ve şuan ders çalışıyordum. Gecenin ikisi gibi bir saatte ders çalışmak hiç güzel bir şey değildi.

Anonim; Senin matematiğin iyi zaten. Neden sınav tarihini öğrenir öğrenmez mesaj atmayı bıraktın?

Buğlem; Ders çalışmadım. Birazdan çalışırım diye düşündüm ve kitap okumaya başladım. Sonra da uyumuşum.

Buğlem; Şuan da yetiştirebildiğim konulara bakacağım sadece. Umarım her zaman ki gibi kolay bir sınav hazırlar.

Anonim; Sen zeki bir kızsın Buğlem. Bunu fazla kafana takma.

Buğlem; Söylemesi kolay tabi. Sen o matematikçiyi tanımadığın için öyle diyorsun. Bir kere sırf 84 aldım diye 300 soru çözme ödevi vermişti.

Buğlem; Çünkü matematik de en düşük notum 84 eğer ödev verirse notlarımızı yükseltebileceğini sanıyor.

Anonim; Tanımadığımı nerden biliyorsun?

Buğlem; Kimden bahsediyorsun?

Anonim; Matematikçiden bahdediyorum. Onu tanıyorum Buğlem.

Buğlem; Nasıl tanıyorsun?

Anonim; Ben 12. sınıfı o okulda okudum Buğlem, yani o okuldan mezunum.

Buğlem; Ben o zaman 11. sınıftyadım ve okul temsilcisiydim. Seni nasıl tanımıyorum?

Bu mesajı gönderdikten sonra aklıma gelen olay neden onu tanımadığımı anlamıştım.

Buğlem; Tabi ya, ben onu nasıl unuttum. Ben o sene okul gezisinde geçirdiğim bir kazadan sonra hafıza kaybı geçirmiştim. O yüzden 2. dönem okula gelememiştim. Hafızam geri geldiğinde ise seni hiç görmediğimden şuan hatırlamıyorum.

Anonim; Evet tam üstüne bastın güzelim ve sen beni görmesen de ben seni her gün görmeye geliyordum.

Dediğinde telefonumu yatağıma fırlatarak ayağa kalktım. Bu durum çok garipti. Beni bu kadar iyi tanıyan birini ben hatırlamıyordum bile. Bu benim için çok kötü bir durumdu. Beni her gün görmeye gelmiş ve yüzüme bakmıştı. Acaba bakışları nasıldı? Üzgün mü? Yoksa onu hatırlayacağımı düşünerek umut dolu mu bakıyordu? Hiçbir şeyi hatırlamıyordum ve bu kötüydü. Çok, çok kötüydü.

Gözyaşlarımı silerek yatağıma fırlattığım telefonumu aldım ve gelen bildirimlere baktım. Hepsi mesajdı ve hepsini anonim atmıştı.

Anonim; Buğlem.

Anonim; Bu senin elinde olan birşey değildi.

Anonim; Lütfen kendini üzme.

Anonim; Sen orda ağlarken benim burda birşey yapamadan oturmak zorunda olmam beni mahvediyor.

Anonim; Benim silemediğim gözyaşlarını kendin sil ve ben gelene kadar birdaha asla ağlama. Ben geldiğimde ise eğer ağlayacaksan sebebi mutluluk olsun.

Anonim; Tamam mı?

Buğlem; Tamam yok birşeyim.

Buğlem; Lütfen, lütfen benim için üzülme.

Anonim; Tamam. Sen iyisin ama değil mi?

Buğlem; Evet ben iyiyim.