Sessiz Olun Şehit Var

Hikaye -2-

Askerlerimizin yaşadığı hikayeleri sizlerle paylaşıyorum tamamen yaşanmış olaylardır amacım onların yaşadıklarını birazda olsa içinizde yaşayıp hissetmenizdir.

Zaten; "ha bugün öldük ha yarını görcez"; derdindeyken insan matem olayına pek girmiyor Hakkari'de. Matem olayı Hakkari'ye gelmeden evvel oluyor. Orası evlere şenlik. Yeminlen bak. Hem de daha ilk günden...

Bir şekilde çukurcada ki görev yerime ulaştırılmış, odama yerleşmeye başlamışken; oda arkadaşım olduğunu sonradan öğrendiğim zat aniden yanında 3 kişiyle beraber girdi içeri. İlk karşılaşma olması bakımından elimi uzatıp tanısalım derken...

Duyduğum ilk cümle "baban sigara içiyor mu" oldu.

Yeni gelmiş olmanın şaşkınlığı, alakayı kuramamış olmanın da saflığı vardı üzerimde. "Hayır" cevabını vermeme müteakip "içeceeeeeek" diye bağıran bir güruhla işte o dakika tanıştım. *

Tanışmanın gecesinde baskın oldu. *

Çatışma esnasında inleme seslerine kafamı çevirdiğimde yaralıları gördüm ilk müdahaleleri için revire taşınırken onlar... Yardım ettim ben. Ağzım açık kaldı. Üzerim böyle büsbütün kan oldu. Hayatımda hiç o kadar küfür ettiğimi hatırlamıyorum.

Orada bir türlü sabah olupta f-16'lar gelmezken, orada kıyamet koparken, orada saniyeler ciddi anlamda geçmezken tüm tanıdıklarım sıcacık yataklarında uyuyorlardı. Uyanıp sabah televizyonlarını açtıklarında çatışmadan henüz dünyanın haberi yoktu... Öğleden sonra kendimi mermilerin üzerine şehitlerin adını yazarken buldum.

Sonrası olaylar olaylar.