The Untamed Beauty and The Handsome Beast (OnHold)

Chapter 18: My Angel

Masyado daw detailed yung story ko sabi ng friend ko hehe, do you find it uninteresting guys? Sabihin niyo ha, ^_^

Salamat sa mga readers ko jan!!! Mahal ko kayo! And to DevonWolfe na friend ko, so I dedicate this chapter for you…

-----------------------------------------------

Chapter 18: My Angel

Si Angela naman talaga ang mahal niya eh. Nakakatawa naman! Tapos nakakalungkot. Pwede ko bang sabihin?

Mahal ko na siya eh. Oo, alam kong mahal ko na siya. Umaamin na ako!!! Hands Up! Suko na ako! Hindi ako ang gusto niya, kahit kailan mapangarapin lang talaga ako. Yung feeling ko ngayon ay yung feeling na naramdaman ko nung kinuha ni Lord ang both parents ko. <///3

AAAAAH! Ayoko na! Bakit ganon? Life is unfair! Nung wala akong gusto sa kanya, walang ibang nangyari kundi mga things na nakapaglapit sa amin, and now that my young heart is ready to love, tsaka naman may sisingit na mukhang singit! Ang sarap lang patayin, eeksena pa kasi. But I swear, masakit talaga yung loob ko na sinabi niya sa kin yun…

Kung ayaw mong masaktan, huwag mong kakalabanin si Angela

Kung ayaw mong masaktan, huwag mong kakalabanin si Angela

Kung ayaw mong masaktan, huwag mong kakalabanin si Angela

Kung ayaw mong masaktan, huwag mong kakalabanin si Angela

Ibig sabihin ba nun, di baleng api-apihin ako ng impaktitang yon wag lang siyang masaktan?

F*CK SH*T!

She's a good for nothing son of a b*tch, and piece of sh*t!!!

At ano pa ang sinabi sa kin ni Angela?

Hindi pa tayo tapos?

HA! Talagang hindi pa kami tapos dahil hindi pa ko panalo! The game is not yet over until I win.

But for now, all I can do is to cry to relieve the pain that is murdering me here, deep inside here. <3

Iyak lang ako ng iyak…masama ang loob ko dahil galit sa akin si Ivo, nagseselos ako because he chose her over me, at malungkot ako dahil hindi niya tinupad ang promise na pinanghawakan ko. Y_Y

"Ana, alam ko gising ka pa" oh my gosh! Boses ni tita yun ah! Pinunasan ko luha ko at pinatatag ang boses ko.

"Haha, tita, how did you know?" tumawa pa ko.

"Of course I know, pasok ako anak ha, may dala akong coffee para sa yo" ang bait talaga ni tita. I can’t believe na may tatanggap sa kin ng ganito maliban sa mga parents ko.

"Ah, sige tita"  at tuloy tuloy siyang pumasok, and siguro matagal tagal din akong umiyak, alam kong napansin niyang maga ang mga mata ko. Umiyak na ako kanina bago ako nakatulog, at umiyak ulit ako kanina pagkatapos umalis ni Ivo sa kwarto ko.

"Iha, come on, tell me. It's alright" ngumiti si tita sa kin kaya gumaan ang pakiramdam ko. "Wag kang matakot mag share sa kin ha." lumapit siya sa kin at umupo sa bed side sa tabi ko.

"Alam mo ba, gustong gusto kong magkaroon ng anak na babae. Kaya nga masayang masaya ako nung pinanganak sila Mae and Jane eh, so natutuwa ako at may kasamang ate ang mga anak ko. And as I can see bata ka pa naman, kanina tinanong kita kanina kung tagasaan ka, remember that? Haha, nabitawan mo pa ang bowl, but don't mind that anak, kasi madami pa namang ganon, ang gusto ko lang malaman is yung story mo, don't worry handa akong makinig" medyo mahaba haba ang intro niya, pero mahinahon at malambing ang boses niya. Kaya naman natutuwa ako.

And sa tingin ko kailangan ko ding magshare sa kanya, para na rin sa ikagagaan ng loob ko.

Ngumiti muna ako bago ako nagstart magsalita.

"kasi tita, wala na akong magulang eh, they died in a car accident almost two years ago" I smiled bitterly. "tsaka fifteenth birthday ko po nung iniwan nila ako, and I'm sixteen already" mejo gumagaralgal na ang boses ko dahil feeling ko maiiyak na naman ako, and "said…said…said" ikinuwento ko lahat kay tita lahat ng mga experiences ko na ikinuwento ko din nun kay Ivo (see chapter 10: Painful Past kung gusto niyong basahin ang story ni Ana)."

Tumulo ang luha ko, pero pinunasan ko lang iyon. Kada maaalala ko lahat ng nangyari sa kin, hindi ko talaga mapigilang umiyak. And now that I found my savior sa katauhan ni Ivo, tsaka na lang ulit ako nakaramdam ng saya.

"You know what tita? Dahil sa nangyaring yun, I learned how to live alone, depending on myself only. Sana po  huwag niyo akong pag-isipan ng masama.Kasi po nung mga time na walang wala na talaga ako, ang ginamit ko na lang po ay ang beauty ko. Nakipagdate ako sa kung sinu-sinong mga lalake, basta sila ang  magpapakain sa kin." tiningnan ko si tita, pero hindi ako nakakita ng pandidiri look, instead understanding eyes ang nakatitig sa akin ngayon.

"I even tried stealing from department stores para sa mga maayos na damit sa mga date ko at pampaganda. Outside, they call me 'ang babaeng ka-date ng buong mundo', but I'm used to it."

Lalo lang akong nanlambot kaya umiyak na naman ako.

"Shhhh, I understand iha, don't cry now. Eto uminom ka muna ng kape" iniabot niya sa kin yung coffee at humigop ako ng onti.

"Thanks tita, hindi ko po maintindihan kung bakit sobrang bait niyo sakin or what, pero pasensya na po kung mejo pabigat ako sa anak niyo, lagi na lang po kami nag-aaway" lumungkot na naman ang mukha ko dahil napasok na naman si Ivo.

"Isang tanong isang sagot Ana, do you love Primitivo?" seryosong tanong niya sa kin.

Napatingin lang ako sa mata niya.

>///<

Hindi ko alam kung anong isasagot ko, at sa sobrang shyness na nararamdaman ko ngayon, I feel heat over my face.

"TAHAHAHAHAHAHA!!!! Ok ok, you don't need to answer that iha. Alam ko na agad ang sagot! Don't you trust me? Ha?" -tita

"Ah, I trust you po tita" ngumiti lang ako sa kanya. Hahaha. Nakakagaan naman kasi ng loob!

"Haha, huwag ka nang matakot Ana, I am here. I will do everything para ikaw pa rin ang piliin ni Ivo"

*TING!*

 parang nagliwanag ang paligid ko sa sinabi ni tita! Grabe namang favor yun! Ahaha, pero masaya ako. Sobrang masaya talaga!

Tita! You're the best, you're my angel!!!

(A/N: Sorry kung maikli lang tong chapter na to hehe, salamat sa aking loyal readers)