Until Now (Cole Sprouse)

0.1

Okuduğunuz için teşekkür ederim, sizleri seviyorum.

Umarım yine 10 yıl sonra bölüm atmam. :)

Bölüm sonundasın.

Hikâyeden çıkıp, yazara mesaj atmak için hesabına girdim. Uzun süredir takip ettiğim bir hikâyeyi yazıyordu. Etkilendiğim tek hikâyeyi yazıyordu. Buraya Dylan'ın kaydolmamı söylemesiyle girmiştim. Onun da takip ettiği bir hikâyeydi ve bayağı okunma sahibiydi.

Benim hakkımda yazılan onca hikâye vardı, ancak bu hikâye cidden bana yazan kişinin sevgisini hissettiriyordu. Ne yazacağımı bilmiyordum, senin hakkında hikâye yazan birine ne yazabilirsin ki?

colesboy : Selam, Cole hakkında hikâyeni okudum ve fazlasıyla beğendim. Yeni bölümünü bekliyorum.

Uzun bir süre geçmeden cevap alabilmiştim.

ervasprouse : Selam, ve teşekkür ederim! Sevindim, normalde yeni bölümü haftalar sonrasına atmayı düşünüyordum.. Ama belki bana yardım edebilirsen, yazabilirim? xx

Benim hakkımda yazılan bir hikâyeye nasıl bir yardımda bulunabilirim ki?

colesboy :  Sadece bir soru soracağım. Onunla yüz yüze olsaydın, ne yapardın?

ervasprouse: Yapacağım şeylerin listesini hazırlamam lazım olur, ama en çok yapmak istediğim şeylerden biri sanırım benim sayesinde kahkaha atabilmesi olurdu. Onun o mükemmel gülüşünün benim sayemde olmasının hayali bile güzel?

colesboy : Hayalini gerçekleştirebilmeni isterim.

-
İlk bölümün/tanıtımın (her ne olarak algılarsanız) sonu burası, açıkcası pek içim sinmiyor ve paylaşasım gelmiyor.. Ama suicidemuseum sayesinde paylaşıyorum, bir gün eğer ki bir başarıya ulaşırsam ona çok güzel bir şekilde teşekkür edeceğim;)

Eğer anlamayan varsa, colesboy Cole. Kızın onun hakkında yazdığı hikayeyi buluyor ve kıza mesaj atıyor.