dudaklarımda hayallerinin edası saklı
ve yanımda neredeyse düşüncelerine bu kimsesizliğin hangi mevsim, hangi gün ortası düştüğünü ezberlediğim bir beden uzanıyor
saat beş ve güneş doğmak üzere
alacakaranlık çökmüş, sevgili
sömürüyor bu karışlarca uzaklaşmış hazine haritalarını
ağzımda ceviz, bira ve yeşil zeytin tadı var
dudaklarımın arasından çıkıyor dualar
dudaklarımdaki hayallerinin edasına çarparak
ellerimi dudaklarıma götürecek gücüm yok
ya da yanımdaki kızı öpecek
ya da cesaretim,
gitmeni istemiyorum
seni sevmiyorum artık
ama düşünceni sevememezlik edemiyorum
dualarıma bulaşmasan, daha mutlu olabilirim
çünkü yokluğunun düşüncesine rağmen aklımdaki gezintilerini sevebilmek,
güçlü birinin işi
"sen güçsüzsün, hoş ancak bir o kadar güçsüz."
sen ve sen haklısın bayım, şey şu arkadaki soldan üçüncü, sen değilsin
güçsüz ve cesurum
güçlü ve korkağım çünkü
senin için sönmeyen bir tutkum var
vişne kırmızısı, közlenmiş biberler gibi
dudaklarımdaki kan gibi, sıcak
ve kırmızı şarabım gibi, diri
kanser gibi bu, bu ölüm ve endişesi yaşamanın
seni sevmiyorum dediğim gibi, aynı zamanda yalnız değilsin düşüncelerimde
artık sadece seni değil,
seni, karmaşıklıklarımı ve üçüncü dünya savaşını düşünüyorum
ght
