Korkusuz

-2-

Şarkıyı dinleyebilirsiniz
 

                                 *
Olanlara bir anlam verememişlerdi.
Safir elindeki kağıdı biraz daha inceledikten sonra cebine koydu ve bakışları Kayayı buldu.
Kaya sırtını duvara yaslamış bir şey düşünüyor gibi görünüyordu. Kızın kendisine baktığını hissetmiş olmalıydı ki gözleri Safir'in gözlerini buldu.
"Bu ne şimdi biz kimi özledik?" Safir'in bu sorusu üzerine Kaya duvara yaslamış olan sırtını geri çekti ve kıza doğru bir adım attı. Odayı sessizlik doldurmuştu ikiside tek kelime etmiyordu. Safir bir şey söyleyecek gibi ağzını açtı fakat Kaya ona tekrardan bir adım daha atınca aralarında mesafe kalmamıştı. Kaya'nın gözleri kızın gözlerine kilitlenmiş bir şekildeydi. Burunları birbirine değiyordu.
"Ben seni özledim bal" Kaya'nın ağzından biran da dökülmüştü kelimeler.
Safir geri çekilerek aralarındaki mesafeyi açtı. Gözleri yerdeydi. Dişleri ile dudağını sert bir şekilde ısırıyordu. Eli kapı kolunu bulduğunda hemen odadan çıktı.
Gözlerinden yaşlar akıyordu. Ağlamamak için çabalasada yapamıyordu.

Odasına girdiğinde kendisini banyoya attı. Defalarca yüzünü yıkadı bir işe yaramıyordu. Her seferinde Kaya ile yaşadığı güzel anılar geliyordu aklına.
Zaten en çokta güzel anılar yakardı canını.
Banyodan çıktı ve odaya ilerledi kendini yatağına attı. Uyumak istiyordu ve kısa süre geçmeden de  dalmıştı uykuya. Safir kapının vurulma sesine açtı gözlerini. Uyku sersemliği ile ne olduğunu anlamamıştı başta ama idrak edince ayağa kalkıp kapıya yürüdü,açtı.
Toprak gelmişti. İçeriye girdiğinde kızın ağlamaktan kıpkırmızı olan gözlerine baktı.
"Ağladın mı sen Safir?" Abisinin bu sorusuna ne cevap vereceğini bilememişti.
"Belki." Sesi kısık ve buğuk çıkmıştı.
"Belki mi kızım deli gibi ağladığın çok belli oluyor."

Safir hızlıca abisinin yanından uzaklaştı yeniden dolan gözlerini tişörtünün kolu ile sildi ve odanın balkonuna çıktı. Ardından hemen Toprak yanına geldi kardeşinin ağladığını farkedince kızın yüzünü elinin arasına alarak kendine çevirdi.
"Ne oldu kızım sana söylesene."
Safir artık iyice ağlıyordu en sonunda abisine sarıldı. Toprak ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Safir ağlaması bitince sarılmayı bıraktı.
Toprak anlatması için Safir'e yalvarırcasına bakıyordu.
"Kaya da bir garipti yanına gittiğimde ne oluyor size lan?"
"Kaya bana beni özlediğini söyledi ve bende odadan çıktım. "
Toprak konuyu dağa fazla uzatmamıştı başından beri zaten en yakın arkadaşı olan Kaya ile kız kardeşinin birlikte olmasını  istemiyordu. 
"Hadi basketbol oynamaya."
Safir üzerini değiştirdikten sonra odadan çıktılar. Yolda uzun süre konuşmadılar. Asansöre bindiklerinde Toprak güldü .
"Yalnız bana belki 5 yaşından beri sarılmıyorsun."
Safir de içten olmasa da gülmüştü.
Dalgındı Safir kapıya gelen notu bile söylemeyi unutmuştu Toprak'a. Basketbol sahasında Maya,Mısra,Eren ve Kaya da vardı. Toprak ilk önce Safir'e daha sonra Kaya'ya sert bir şekilde baktı. Safir de abisinin koluna yumruk geçirdi.
Herkes bir araya gelince beklenmedik biranda sahayı karanlık kapladı.
"Noluyor lan ne bu şimdi" Eren'in sesi yankılanmıştı içeride. O sırada anlam veremedikleri bir ses geldi hepsi arkalarına döndü daha sonra yine bir ses daha cızırtı gibi bir sesti bu.
Ve odanın içinde yüksek ses ile bazılarına tanıdık gelen şu sözler yankılandı:

"Did you miss me? "