STAR LEGENDS

Απαντησεις σε ερωτησεις

" Τι είναι τα ζώδια; " αναρωτήθηκε ο μικρός Πίτερ κάτω απο το κρεβάτι των γωνιών του, εκει που κρυβόταν παντα όταν ήθελε να σκεφτεί. Σκεφτόταν ερωτήματα που κανένας άλλος δεν είχε αναρωτηθεί ή τουλάχιστον που κανείς δεν είχε βρει μια απάντηση. " Τα ζώδια άραγε υπάρχουν; Και αν ναι, που ζουν και γιατι δεν τα βλεπουμε; "
Οι σκέψεις γυρνούσαν όλη την ωρα στο μυαλό του. Τα " Γιατί " του ήταν αμέτρητα αλλα ούτε ένα δεν μπορούσε να απαντήσει. Ήθελε να τα μοιρασει με τους φίλους του , αλλα δεν είχε φίλους .
Εκεί που ζούσε στην Αχάνδρα, μία πόλη αποκομένη απο τον υπόλοιπο κόσμο, οι ανθρωποι δεν τον συμπαθούσαν. Τον θεωρούσαν αγενη και δυπρόσωπο.Μόνο ένα κορίτσι η Σμαράγδα, τον συμπαθούσε και ήθελε να κάει παρέα μαζί του αλλα φοβόταν τιθα πουν οι υπόλυποι.
" Έτοιμο το φαγητό " φώναξε η μητέρα του Πίτερ. Εκείνος βγήκε γρήγορα από την κρυψώνα του και πήγε στον κάτω όροφο να φάει το φαγητό του όσο ακόμα ήταν ζεστό.
Στο τραπέζι μαζί του καθόταν οι γονείς. Και οι δυό τους ήταν πολύ καλόκαρδοι άνθρωποι. Αγαπούσαν τον γιό τους όσο τίποτα άλλο στον κόσμο και έκαναν τα πάντα για να τον προστατέυσουν.
Ο πατέρας του δούλευε ως ιχθειοπώλης. Ήταν ψηλός και είχε μεγάλες πλάτες κάνωντας τους πάντες να πιστεύουν οτί ήταν πρώην αθλητής πόλου.τα μαλλιά του ήταν κατάμαυρα και τα μάτια του πράσινα κάνωντας έτσι το πρόσωπό του να φένεται σαν δύο μικρά δέντρα κάτω απο τον μαύρο ουρανό με ένα μπεζ φόντο από πίσω.
Η μητέρα του δούλευε στην βιβλιοθήκη. Αν και ήταν εξαίσεια ζαχαροπλάστρια δεν τα πήγαινε το ίδιο σπουδαία στην μαγειρική. Τις δουλειές τους σπιτιού της έκανε όλες μόνη της, αφήνοντας έτσι ελάχιστο χρόνο για τον εαυτό της κάτι που δεν την πείραζε ιδιαίτερα πολύ. Ήταν ξανθιά με γαλάζια μάτια σαν άγγελος χωρις φτερα και φωτοστέφανο.
Ο Πϊτερ δεν είχε αδέρφια. Περνούσε την ώρα του με τον εαυτό του και την φαντασία του. Αν και ήταν δέκα χρονών είχε πολλες γνώσεις. Τις είχε αποκτήσει διαβάζοντας βιβλία. Με τους γονείς του τα πήγαινε πολύ καλά.
Ήταν αρκετά κοντός με ένα πορτοκαλί - κίτρινο χρώμα και τα μάτια του καφέ σαν το κορμό ενος γερασμένου δέντρου

- Μαμά να έρθω σήμερα μαζί σου στην βιβλιοθήκη; ρώτησε ο Πίτερ
- Ναι αγάπη μου! είπε η μητέρα του βάζοντας την τελευταία μπουκιά της μερίδας της στο στόμα της.

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Ο Πίτερ μόλις ακούμπησε το πόδι του στην βιβλιοθήκη ένιωσε ένα ρεύμα αέρα να τον διαπερνά. Αμέσως μετά έφτασαν στα ρουθούνια του οι μυρωδιές απο τις παλιές σελίδες των βιβλίων και κατάλαβε ότι οι πληροφορίες που μπορούσε να βρει εκεί μέσα ήταν αμέτρητες.
Χωρις να χάσει ούτε λεπτό και ξέροντας απ' έξω όλους τους διαδρόμους της βιβλιοθήκης πήγε κατευθείαν στα αστρολογικά βιβλία για να ψάξει για απαντήσεις.
Η βιβλιοθήκη που ήταν απέναντί του ήταν μικρή και μισογεμάτη. Τα περισσότερα βιβλία ήταν παλιά με λίγες σελίδες αλλά παρέμειναν καλοδιατηρημένα όλα αυτά τα χρόνια στα σκονισμένα ράφια.
Ο Πίτερ πήρε το πρώτο βιβλίο που ου έκανε εντύπωση. Το εξώφυλλο του ήταν γαλάζιο και ο τίτλος του : " Όλες οι προβλέψεις της φετινής χρονιάς".
Έχοντας μια φανερή απογοήτευση στο πρόσωπό του, άφησε στα γρήγορα το βιβλίοπου κρατούσε και ξεκίνησε να ψαχουλεύει στα γρήγορα τα υπόλοιπα βιβλία. Βρήκε κάθε λωγης βιβλίου. Μικρα, μεγάλα κυρίως στις αποχρώσεις του μπλε.
Μόλις τελείωσε το ψάξιμο δεν είχε βρει τίποτα σχετικό με αυτό που ήθελε. Τότε με την άκρη του ματιού του εντόπισε ένα βιβλίο πιο σκονεισμένο από τα άλλα. Ήταν χοντρό, καφέ αλλα αχρησημοποίητο. Φαινόταν σαν να μην το είχε πειράξει κανένας όσο βρισκόταν εκεί.
Ο Πίτερ το πήρε το τοποθέτησε στο τραπέζι και μόλις ο άνοιξε ένιωθε ότι μαγεία έβγαινε μέσα από το βιβλίο. Αφήνωντας πίσω του το συμαίσθημα αυτό, ο Πίτερ ξεκίνησε να διαβάζει.